Στην αρχή μας είπαν ότι ο πλανήτης ζεσταίνεται, υπερθερμαίνεται και μετατρέπεται σε ένα μεγάλο θερμοκήπιο. Εντόπισαν τον ένοχο στα “αέρια του θερμοκηπίου” και δαιμονοποίησαν ειδικά το CO2, το αέριο που πρασινίζει τον πλανήτη, το αέριο που είναι το θεμέλιο του κύκλου του άνθρακα στη φύση. Το μεθάνιο, που είναι πολύ πιο δραστικό από το CO2, είναι πολύ βολικό να το ξεχνούν, αφού συνδέεται άμεσα τόσο με τη βιομηχανία του φυσικού αερίου όσο και με την αγελαδοτροφία. Τόσο οι... πετρελαιάδες όσο και οι αγελαδοτρόφοι είναι από τις “ιερές” κοινωνικές ομάδες των ΗΠΑ, απ’ αυτές που δεν πρέπει κανείς να ενοχλεί.
Ξέχασαν όμως να πουν στον πλανήτη ότι ζεσταίνεται και, κάπου εκεί στα τέλη της δεκαετίας του 1990, όλα κατέρρευσαν σαν χάρτινος πύργος: ο πλανήτης σταμάτησε να ζεσταίνεται!
Το διάγραμμα …
δείχνει με κόκκινη γραμμή τις μεταβολές της θερμοκρασίας από τον Ιούνιο 1996 και με πράσινη γραμμή την τάση των δεδομένων. Κι αφού σταμάτησε να ζεσταίνεται, και η “υπερθέρμανση” πήγε περίπατο, βρήκαν άλλη ορολογία: “Κλιματική αλλαγή”, “ακραία καιρικά φαινόμενα”. Τους βόλεψε ο τυφώνας Κατρίνα, που διέλυσε τη Νέα Ορλεάνη. Μια πολυάνθρωπη πόλη, χτισμένη μέσα στις εκβολές του Μισισιπή και στο ελάχιστο δυνατό υψόμετρο, με πολλές ελαφρές κατασκευές, εύκολη λεία για τις δυνάμεις της φύσης. Όταν ο άνθρωπος ξεχνάει τα βασικά, ότι δεν χτίζουμε όπου να’ ναι κι όπως να’ ναι, μας φταίει μετά ο κακός μας ο καιρός. Εύκολα όλοι παραβλέπουν την παγκόσμια αύξηση του πληθυσμού, την αύξηση των πρόχειρων κατασκευών κατοικιών σε ευάλωτες τοποθεσίες.
Κάτι παρόμοιο ζούμε φυσικά κάθε τόσο και στην Ελλάδα: μπαζώνουμε τα ρέματα, χτίζουμε μέσα στα ρέματα, τσιμεντάρουμε ολόκληρες περιοχές ώστε να μην υπάρχει κατείσδυση του νερού στο έδαφος, αλλά μόνο απορροή, κι έπειτα, όταν έρχονται προγραμματισμένα τα πρωτοβρόχια και πνιγόμαστε, βγάζουμε δελτία “έκτακτων καιρικών φαινομένων”. Σε λίγες μέρες μπαίνει ο Σεπτέμβριος, ετοιμαστείτε για νέες δόσεις “κλιματικής τρομοκρατίας” από τα δελτία των 8, για τις “φοβερές και τρομερές” καταιγίδες που μας απειλούν, αυτές που σ’ όλα τα παλιά αναγνωστικά περιγράφονται ως οι βροχές που μαλακώνουν το έδαφος, προετοιμάζοντάς το για το όργωμα και τη σπορά. Και ο χάρτης της Ελλάδας έχει πολλά ρέματα με τα όχι τυχαία ονόματα Φονιάς, Κακό Ρέμα, Τρελός ποταμός, Σεϊτάν Ντερέ/Διαβολόρεμα, Σεϊτάν Κιουπρεσί/Διαβολογέφυρο, Αδιέβατος, Τρελάγγαδο, κλπ.
Ενώ λοιπόν οι συγκεντρώσεις “αερίων του θερμοκηπίου” εξακολουθούν να αυξάνονται, η θερμοκρασία από το 1998 δεν ανεβαίνει. Το γερμανικό ιστολόγιο hockeyschtick.blogspot.de εδώ κι ένα χρόνο καταγράφει τις επίσημες κι ανεπίσημες δικαιολογίες που διατυπώνονται προκειμένου να βρεθεί μια εξήγηση στο μέγα μυστήριο: για ποιο λόγο σταμάτησε η υπερθέρμανση. Ξεκίνησε καταγράφοντας 29, (δικαιολογίες, όχι κατασκευαστές πλυντηρίων), και ήδη έχει φθάσει στις 52! Μπορείτε να δείτε την πλήρη λίστα στο ιστολόγιο, είναι εξαιρετικά μακροσκελής, κάθε αναφορά έχει και συνδέσμους σε εξωτερικά άρθρα και η μεταφορά της οπουδήποτε θα αδικήσει την πολύ καλή δουλειά που έχουν κάνει.
Αξίζει να διαθέσει κανείς πολύ χρόνο σ’ αυτή τη λίστα, αν έχει κάποιες βασικές γνώσεις για τη φυσική και τη συζήτηση για την “κλιματική αλλαγή”. Ενδεικτικά μόνο, στο Νο 52, το πιο πρόσφατο, βρίσκει κανείς ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε πριν λίγες μέρες σταιστολόγια των New York Times, όπου, επειδή το ενδιαφέρον των επιστημόνων εστιάζεται πλέον στους ωκεανούς, σχολιάζει τη θεωρία ότι τα ρεύματα στον Ατλαντικό, πχ το ρεύμα του Κόλπου, μεταφέρουν θερμότητα προς Β. Στη συνέχεια, καθώς το επιφανειακό νερό ψύχεται, γίνεται πιο βαρύ και βυθίζεται, μεταφέροντας σε μεγαλύτερα βάθη μέρος της θερμότητας που είχε όταν ήταν κοντά στην επιφάνεια και στρέφεται προς Ν.
Ενδεικτικά, ένας ομότιμος καθηγητής ωκεανογραφίας στο ΜΙΤ, στηλιτεύει την υπεραπλούστευση στη χρήση των δεδομένων, χωρίς εκτίμηση της αβεβαιότητας και παρουσιάζει το διπλανό διάγραμμα, των μεταβολών της στάθμης του Νείλου μεταξύ 700 και 1300 μΧ, θεωρεί τις μεταβολές της στάθμης ως απολύτως φυσιολογικές, αλλά θέτει το καίριο ερώτημα: τι θα έλεγε ένας ιερέας στον αυτοκράτορα τις χρονιές που έπεφτε ακραία η στάθμη του Νείλου; Μήπως ότι ο Νείλος θα στερέψει, κάτι που θα σήμαινε το τέλος του κόσμου για την Αίγυπτο;
Οι ωκεανοί είναι οι φυσικές δεξαμενές όπου διαλύεται και αποθηκεύεται το κατά πολύ μεγαλύτερο μέρος του CO2, σε αντίδραση χημικής ισορροπίας της μορφής CO2 + H2O–>H2CO3 για δέσμευση CO2 και H2CO3–>CO2 + H2O για έκλυση CO2. Αύξηση της θερμοκρασίας ευνοεί την έκλυση CΟ2 απ’ τους ωκεανούς, ενώ η μείωση της θερμοκρασίας ευνοεί τη δέσμευση CO2. Δεν είναι το CO2 η αιτία της ανόδου της θερμοκρασίας, αλλά η αύξηση της θερμοκρασίας είναι που αυξάνει τα επίπεδα CO2 στην ατμόσφαιρα και πρασινίζουν ακόμα και ερημικές περιοχές, όπως οι στέπες της Κεντρικής Ασίας. Οι ωκεανοί ελευθερώνουν CO2 και δίνουν ζωή στον πλανήτη.
Πρόσφατα ανακοινώθηκε η “αναπάντεχη” ανακάλυψη πολλών πηγών έκλυσης μεθανίου στο βυθό του Ατλαντικού, κοντά στα παράλια των ΗΠΑ!
Πρόκειται για περιοχή ερευνημένη κατ’ επανάληψη στον 20ο αιώνα και μόλις πέρυσι είχε ανακοινωθεί η ανεύρεση μόλις της τρίτης περιοχής με ψυχρή εκροή/ανάβλυση μεθανίου. Τώρα, σε μια περιοχή μεταξύ της Βόρειας Καρολίνα και της Μασσαχουσέτης, βρήκαν πάνω από 570 σημεία εκροής μεθανίου, σε βάθη από 50 έως 1700μ, τα περισσότερα σε βάθος γύρω στα 500μ.
Οι μελετητές εκτιμούν ότι μπορεί να υπάρχουν παγκοσμίως περίπου 30.000 παρόμοιες πηγές μεθανίου.
Τα μοντέλα της “κλιματικής αλλαγής” μόλις “δέχθηκαν μια γερή κατακούτελα”, καθώς δεν πρόκειται για ανθρωπογενείς πηγές, αλλά για φυσικές πηγές του πλανήτη, τις οποίες βεβαίως δεν είχαν συνυπολογίσει.
Τα λινκς τεκμηρίωσης βρίσκονται στοhttp://greeklignite.blogspot.gr/2014/08/18.html και στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite!
δείχνει με κόκκινη γραμμή τις μεταβολές της θερμοκρασίας από τον Ιούνιο 1996 και με πράσινη γραμμή την τάση των δεδομένων. Κι αφού σταμάτησε να ζεσταίνεται, και η “υπερθέρμανση” πήγε περίπατο, βρήκαν άλλη ορολογία: “Κλιματική αλλαγή”, “ακραία καιρικά φαινόμενα”. Τους βόλεψε ο τυφώνας Κατρίνα, που διέλυσε τη Νέα Ορλεάνη. Μια πολυάνθρωπη πόλη, χτισμένη μέσα στις εκβολές του Μισισιπή και στο ελάχιστο δυνατό υψόμετρο, με πολλές ελαφρές κατασκευές, εύκολη λεία για τις δυνάμεις της φύσης. Όταν ο άνθρωπος ξεχνάει τα βασικά, ότι δεν χτίζουμε όπου να’ ναι κι όπως να’ ναι, μας φταίει μετά ο κακός μας ο καιρός. Εύκολα όλοι παραβλέπουν την παγκόσμια αύξηση του πληθυσμού, την αύξηση των πρόχειρων κατασκευών κατοικιών σε ευάλωτες τοποθεσίες.
Κάτι παρόμοιο ζούμε φυσικά κάθε τόσο και στην Ελλάδα: μπαζώνουμε τα ρέματα, χτίζουμε μέσα στα ρέματα, τσιμεντάρουμε ολόκληρες περιοχές ώστε να μην υπάρχει κατείσδυση του νερού στο έδαφος, αλλά μόνο απορροή, κι έπειτα, όταν έρχονται προγραμματισμένα τα πρωτοβρόχια και πνιγόμαστε, βγάζουμε δελτία “έκτακτων καιρικών φαινομένων”. Σε λίγες μέρες μπαίνει ο Σεπτέμβριος, ετοιμαστείτε για νέες δόσεις “κλιματικής τρομοκρατίας” από τα δελτία των 8, για τις “φοβερές και τρομερές” καταιγίδες που μας απειλούν, αυτές που σ’ όλα τα παλιά αναγνωστικά περιγράφονται ως οι βροχές που μαλακώνουν το έδαφος, προετοιμάζοντάς το για το όργωμα και τη σπορά. Και ο χάρτης της Ελλάδας έχει πολλά ρέματα με τα όχι τυχαία ονόματα Φονιάς, Κακό Ρέμα, Τρελός ποταμός, Σεϊτάν Ντερέ/Διαβολόρεμα, Σεϊτάν Κιουπρεσί/Διαβολογέφυρο, Αδιέβατος, Τρελάγγαδο, κλπ.
Ενώ λοιπόν οι συγκεντρώσεις “αερίων του θερμοκηπίου” εξακολουθούν να αυξάνονται, η θερμοκρασία από το 1998 δεν ανεβαίνει. Το γερμανικό ιστολόγιο hockeyschtick.blogspot.de εδώ κι ένα χρόνο καταγράφει τις επίσημες κι ανεπίσημες δικαιολογίες που διατυπώνονται προκειμένου να βρεθεί μια εξήγηση στο μέγα μυστήριο: για ποιο λόγο σταμάτησε η υπερθέρμανση. Ξεκίνησε καταγράφοντας 29, (δικαιολογίες, όχι κατασκευαστές πλυντηρίων), και ήδη έχει φθάσει στις 52! Μπορείτε να δείτε την πλήρη λίστα στο ιστολόγιο, είναι εξαιρετικά μακροσκελής, κάθε αναφορά έχει και συνδέσμους σε εξωτερικά άρθρα και η μεταφορά της οπουδήποτε θα αδικήσει την πολύ καλή δουλειά που έχουν κάνει.
Αξίζει να διαθέσει κανείς πολύ χρόνο σ’ αυτή τη λίστα, αν έχει κάποιες βασικές γνώσεις για τη φυσική και τη συζήτηση για την “κλιματική αλλαγή”. Ενδεικτικά μόνο, στο Νο 52, το πιο πρόσφατο, βρίσκει κανείς ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε πριν λίγες μέρες σταιστολόγια των New York Times, όπου, επειδή το ενδιαφέρον των επιστημόνων εστιάζεται πλέον στους ωκεανούς, σχολιάζει τη θεωρία ότι τα ρεύματα στον Ατλαντικό, πχ το ρεύμα του Κόλπου, μεταφέρουν θερμότητα προς Β. Στη συνέχεια, καθώς το επιφανειακό νερό ψύχεται, γίνεται πιο βαρύ και βυθίζεται, μεταφέροντας σε μεγαλύτερα βάθη μέρος της θερμότητας που είχε όταν ήταν κοντά στην επιφάνεια και στρέφεται προς Ν.
Η κριτική που ασκείται σε τέτοιες θεωρίες είναι ότι τα επιστημονικά δεδομένα δεν είναι επαρκή και πρόκειται μόνο για υποθέσεις.
Ενδεικτικά, ένας ομότιμος καθηγητής ωκεανογραφίας στο ΜΙΤ, στηλιτεύει την υπεραπλούστευση στη χρήση των δεδομένων, χωρίς εκτίμηση της αβεβαιότητας και παρουσιάζει το διπλανό διάγραμμα, των μεταβολών της στάθμης του Νείλου μεταξύ 700 και 1300 μΧ, θεωρεί τις μεταβολές της στάθμης ως απολύτως φυσιολογικές, αλλά θέτει το καίριο ερώτημα: τι θα έλεγε ένας ιερέας στον αυτοκράτορα τις χρονιές που έπεφτε ακραία η στάθμη του Νείλου; Μήπως ότι ο Νείλος θα στερέψει, κάτι που θα σήμαινε το τέλος του κόσμου για την Αίγυπτο;
Οι ωκεανοί είναι οι φυσικές δεξαμενές όπου διαλύεται και αποθηκεύεται το κατά πολύ μεγαλύτερο μέρος του CO2, σε αντίδραση χημικής ισορροπίας της μορφής CO2 + H2O–>H2CO3 για δέσμευση CO2 και H2CO3–>CO2 + H2O για έκλυση CO2. Αύξηση της θερμοκρασίας ευνοεί την έκλυση CΟ2 απ’ τους ωκεανούς, ενώ η μείωση της θερμοκρασίας ευνοεί τη δέσμευση CO2. Δεν είναι το CO2 η αιτία της ανόδου της θερμοκρασίας, αλλά η αύξηση της θερμοκρασίας είναι που αυξάνει τα επίπεδα CO2 στην ατμόσφαιρα και πρασινίζουν ακόμα και ερημικές περιοχές, όπως οι στέπες της Κεντρικής Ασίας. Οι ωκεανοί ελευθερώνουν CO2 και δίνουν ζωή στον πλανήτη.
Ταυτόχρονα ωστόσο οι ωκεανοί είναι οι μεγάλοι άγνωστοι, καθώς πολλές περιοχές παραμένουν τελείως ανεξερεύνητες.
Πρόσφατα ανακοινώθηκε η “αναπάντεχη” ανακάλυψη πολλών πηγών έκλυσης μεθανίου στο βυθό του Ατλαντικού, κοντά στα παράλια των ΗΠΑ!
Πρόκειται για περιοχή ερευνημένη κατ’ επανάληψη στον 20ο αιώνα και μόλις πέρυσι είχε ανακοινωθεί η ανεύρεση μόλις της τρίτης περιοχής με ψυχρή εκροή/ανάβλυση μεθανίου. Τώρα, σε μια περιοχή μεταξύ της Βόρειας Καρολίνα και της Μασσαχουσέτης, βρήκαν πάνω από 570 σημεία εκροής μεθανίου, σε βάθη από 50 έως 1700μ, τα περισσότερα σε βάθος γύρω στα 500μ.
Οι μελετητές εκτιμούν ότι μπορεί να υπάρχουν παγκοσμίως περίπου 30.000 παρόμοιες πηγές μεθανίου.
Τα μοντέλα της “κλιματικής αλλαγής” μόλις “δέχθηκαν μια γερή κατακούτελα”, καθώς δεν πρόκειται για ανθρωπογενείς πηγές, αλλά για φυσικές πηγές του πλανήτη, τις οποίες βεβαίως δεν είχαν συνυπολογίσει.
Τα λινκς τεκμηρίωσης βρίσκονται στοhttp://greeklignite.blogspot.gr/2014/08/18.html και στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου