Σήμερα Σε έφερα στο μυαλό μου … ξανά…λόγω της ημέρας....

Χάρης Καφετζόπουλος 

Εμείς οι δυο γνωριζόμαστε πολύ καλά… κι ας μη κάναμε ποτέ κολλητή παρέα…
Γνωριζόμαστε όμως καλά…
Σε είχα από βρέφος πάνω από τη κούνια μου…
Λίγο αργότερα, πάνω απ’ το παιδικό μου κρεβάτι…
Πιο μετά, απέναντι απ’ το θρανίο μου …
Συνέχεια με κοίταζες θυμάμαι…
Τι διάολο κοίταζες τόσο επίμονα δεν μπορώ να καταλάβω…

Μετά το σχολείο χαθήκαμε... για λίγο… έτσι νόμιζα…
Μέχρι που Σε ξαναείδα φάντη μπαστούνι μπροστά μου στο στρατό…
Φάτσα κάρτα μέσα στο θάλαμο…
Κοιμόμουν; Εσύ εκεί!
Ξυπνούσα; Εσύ εκεί!
Και συνεχεία να με κοιτάς επίμονα στα μάτια…
Μα καλά … δεν είχες τίποτα άλλο να κάνεις;…
Πολύ περίεργο τρένο Είσαι αδερφάκι μου…
Απολύθηκα και γλύτωσα από τις εμμονές Σου…
Πέρασε καιρός!…
Έκανα κάτι αρπαχτές….
Με βούτηξαν...
Με τράβηξαν στα δικαστήρια …
Μπαίνω μέσα στην αίθουσα και τι βλέπω;… καλά κατάλαβες! Εσένα!...
Πάνω από έναν τσόγλανο εισαγγελέα με φιδίσιο μάτι που μου κούναγε το δάχτυλο…
Εσύ όμως το βιολί σου!... να με κοιτάς στα μάτια! … ρε που έμπλεξα σκέφτηκα…
"δε θα γλυτώσω ποτέ από δαύτον" είπα μέσα μου…
Έκανα τις υποχρεώσεις μου στη στενή … καθάρισα … βγήκα!
Γνώρισα τη μικρή…
Τη παντρεύτηκα… (με πολιτικό μη χαίρεσαι…)
Πάω να κοιμηθώ στο κρεβάτι και τι βλέπω;… καλά κατάλαβες...Εσένα!!!
Δίπλα στο κομοδίνο της μικρής …
Να κάνεις τι φαντάζεσαι;… να με κοιτάς φυσικά!…
Μου ‘ρθε να Σου ρίξω μια στη μούρη εκείνη την ώρα...
Αλλά είχες κι ένα βλέμμα βρε παιδί μου…
Από μικρός το θυμάμαι..
Το ίδιο θλιμμένο βαθύ βλέμμα…
Μα τι διάολο σε όλες τις φωτογραφίες με το ίδιο βλέμμα Σε βγάζανε ;…
Δηλαδή μεταξύ μας, Εσύ δεν χάρηκες ποτέ;;;…
Τέλος πάντων…
Το κατάπια με τη μικρή, το έκανα γαργάρα, και Είσαι ακόμα εκεί…
Δε βαριέσαι...δεν με ενοχλείς και σε κάτι εδώ που τα λέμε…έτσι κι αλλιώς πάντα σιωπηλός είσαι...
Το πρόβλημα όμως είναι αλλού…
Άρχισες να μπαίνεις και στα όνειρα μου…
Δε κατάλαβα… θα Σε τρώω στη μάπα και στον ύπνο μου τώρα;…
Γιατί φίλε μου;…
Και με κοιτάς και με ‘κείνο το βλέμμα…
… δεν το αντέχω!
‘νταξει δε λέω Σου έκαναν πολλά απ’ ο,τι έμαθα τα τσογλάνια…
Πάντως... να ξέρεις …
Αυτοί που Σου τα έκαναν τώρα κάνουν τους καλούς…(!)
Ίσως και να τους προστατεύεις … εν αγνοία Σου φυσικά …
Αλλά κι εγώ... τι φταίω και συνέχεια με κοιτάς μ’ αυτό το βλέμμα;…
Και στο κάτω κάτω τι θες από μένα;
Σου έκανα κάτι εγώ;
Όχι άμα Σου έκανα κάτι μέχρι να ζητήσω και Συγγνώμην!...

{Χάρης Καφετζόπουλος}