Διώχνουμε τους καλύτερους και φέρνουμε τους χειρότερους!

Στο χθεσινό φύλλο της εφημερίδας, αφιέρωσα λίγες γραμμές σε αυτήν εδώ την στήλη, αναφέροντας την διάθεση κάποιων γνωστών μου, μορφωμένων ανθρώπων, εργαζόμενων σε ιδιωτικές εταιρείες και σχετικά καλά αμειβόμενων, να εγκαταλείψουν προσεχώς την χώρα, γιατί επί της ουσίας κουράστηκαν από το να μην ξέρουν κάθε εβδομάδα το εάν οι εταιρείες τους θα είναι ανοιχτές την επόμενη ή εάν θα πρέπει να αρχίσουν να ψάχνουν για κάποια άλλη δουλειά, ρισκάροντας αυτή που ήδη έχουν...

Προφανώς και αναγνωρίζω ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι σε πολύ καλύτερη μοίρα από εκατοντάδες χιλιάδες άλλους άνεργους που μπορεί να είναι εξίσου μορφωμένοι, που μπορεί να έχουν οικογένειες να θρέψουν και ούτω καθ' εξής. Ο ψυχολογικός όμως παράγοντας αυτής της εξαετούς τουλάχιστον κρίσης, είναι πάρα πολύ σημαντικός. Αυτοί οι άνθρωποι, στην ηλικία των 30-40 νοιώθουν όμηροι, όμηροι ενός κράτους το οποίο δεν μπορεί να λειτουργήσει στον παραμικρό βαθμό. Και ακούγοντας όλα αυτά που ακούν για ΦΠΑ, για μία ακόμη φορολογική μεταρρύθμιση, για αλλαγές ξανά στα εργασιακά και ούτω καθ' εξής, δεν ξέρουν τι θα τους ξημερώσει.

Και αποτελούν αυτοί οι άνθρωποι, ένα πολύ δυναμικό στοιχείο της κοινωνίας μας, που συνεχίζει να προσπαθεί να πάει μπροστά, να προχωρήσει. Δεν κατεβαίνουν σε πορείες, δεν καίνε, δεν σπάνε, δεν έχουν συνδικαλιστές να διαπραγματευθούν γι' αυτούς, αλλά το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να βελτιώνονται ως επαγγελματίες και να δουλεύουν περισσότερο. Αλλά μέχρι πότε θα μπορέσουν να το κάνουν; Ποιος θα χάσει από την φυγή τους; Οι ίδιοι ή η χώρα μας που θα τους αντικαταστήσει με τριτοκοσμικούς ασιάτες και αφρικανούς, δήθεν για να διασφαλιστεί το “ασφαλιστικό”;

Την ίδια στιγμή που σκεφτόμουν αυτά, διάβαζα ένα άρθρο μίας αμερικάνικης ιστοσελίδας, το οποίο περιέγραφε το πώς η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχει υποστεί την μεγαλύτερη αιμορραγία μυαλών, μορφωμένων ανθρώπων που την εγκαταλείπουν μαζικά για ένα καλύτερο αύριο. Όπως σημειώνεται:

Μια καταστροφική εκροή ταλέντου, το λεγόμενο brain drain, στερεί την ελληνική αγορά εργασίας από τα καλύτερά της στοιχεία, σύμφωνα με τα στοιχεία πολλών αναφορών, όπου ο αριθμός των καλά μορφωμένων πολιτών που εγκαταλείπουν τη χώρα υπολογίζεται από 180000 ως 200000. Με αυτό τον αριθμό, η «μεγάλη έξοδος» εκτιμάται σε περίπου 10% του πανεπιστημιακά εκπαιδευμένου προσωπικού της χώρας.

Σε μακροσκοπικό επίπεδο, η μετακίνηση αυτή αποτελεί ένα ξεκάθαρο brain drain, τονίζει ο καθηγητής κοινωνιολογίας στο CUNY’s Queens College, Νικόλας Αλεξίου, ο οποίος μελετά το ελληνικό μεταναστευτικό μοντέλο σε βάθος χρόνου. Με άλλα λόγια, η Ελλάδα χάνει τους «νεότερους, καλύτερους και λαμπρότερους»

Δημήτρης Παοαγεωργίου

www.elora.gr