Ο σπαραγμός του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι και σπαραγμός της αριστεράς;

Οι τελευταίες μέρες δεν γνωρίζουμε εάν είναι ο επιθανάτιος ρόγχος του ΣΥΡΙΖΑ ως αριστερίστικου κόμματος, όπως ελπίζουν πολλοί που τοποθετούνται στην δεξιά ή πέραν αυτής. Αυτό που θα έπρεπε να γνωρίζουμε είναι ότι σίγουρα δεν είναι ο επιθανάτιος ρόγχος της αριστεράς στην χώρα αυτή.

Και αυτό διότι οι Έληνες εδώ και πολύ καιρό έχουν αποφασίσει...

και συνταχθεί σε έναν μεγάλο βαθμό με τα κελεύσματα αυτής εδώ της αριστεράς. Και η αντιδρώσα στον ΣΥΡΙΖΑ αριστερά, που μπορεί να φθάνει ή να μην φθάνει στο να δημιουργήσει την τρίτη μεγαλύτερη κοινοβουλευτική ομάδα στην Βουλή, είναι αρκετή δικαιολογία για την λογική του “ποτέ δεν εφαρμόστηκε ο κομμουνισμός” που χρησιμοποιήθηκε ευρέως μετά την χρεωκοπία των σοβιετικών καθεστώτων.

Και ναι, μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ αργά ή γρήγορα να οδηγηθεί σε μία αναμόρφωση του προφίλ του ή ακόμη και στην διάλυση, η πολιτική όμως αφετηρία για την “αντιδρώσα αριστερά” στην οποία αναφερθήκαμε, εάν την υπολογίσουμε σε τουλάχιστον 30 ή 40 βουλευτές είναι κατά πολύ ισχυρότερης θέσης από αυτή που είχε ο ΣΥΡΙΖΑ στην δική του πολιτική αφετηρία. 

Οπότε πάντα θα υπάρχει αυτή η “άλλη” αριστερά, η οποία δεν έχει “μολυνθεί” από την διαχείριση της εξουσίας.

Και εάν ο ΣΥΡΙΖΑ και επισήμως πλέον μεταβληθεί σε νέο ΠΑΣΟΚ, υπό την ηγεσία του Αλέξη Τσίπρα είναι πολύ πιθανόν να μείνει και αυτός επί χρόνια στην εξουσία. Το χειρότερο σενάριο όμως δεν είναι αυτό. Το χειρότερο σενάριο, είναι το να παραμείνουν οι “αντιδρώντες” στον ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας δήθεν εκφράσει την “σοβαρή τους διαφωνία”.

Εκεί θα έχουμε επί της ουσίας ένα μονοκομματικό κράτος, οι ιδεολογικές διακυμάνσεις του οποίου θα βρίσκονται εντός του κυβερνώντος κόμματος. Έτσι λοιπόν οι “αριστεροί” θα ψηφίζουν την πλατφόρμα, οι κεντρώοι και οι δεξιοί θα μεταβληθούν σε “Προεδρικούς” του Τσίπρα.  Έχοντας έτσι παγιώσει έναν πολύ συγκεκριμένο μηχανισμό αναπαραγωγής της αριστεράς στην εξουσία, έχοντας καταφέρει να εγκλωβίσουν τόσο τους υπέρ του μνημονίου όσο και τους κατά, όπως τόσο καιρό κατάφερνε να είναι και υπέρ του ευρώ και κατά.

Ό,τι από τα δύο και να συμβεί είναι σαφές ότι ο ΣΥ ΡΙΖΑ και η ευρύτερη αριστερά θα συνεχίσουν για πολύ καιρό να μεσουρανούν στην πολιτική σκηνή της χώρας μας. Και αυτό επί της ουσίας θα σημάνει τόσο το τέλος μίας ολόκληρης εποχής, αυτής του “έθνους-κράτους” Ελλάδας που υπηρετούσε ως η μορφή οργάνωσης του ελληνικού έθνους. Πάμε ολοταχώς σε μια αριστερίστικη μορφή πολυπολιτισμού που πολύ πιθανόν να λήξει με την απώλεια της κυριαρχίας των ελλήνων επί του κρατικού μηχανισμού που λέγεται Ελλάδα.

Δημήτρης Παπαγεωργίου
www.elora.gr