Δεν είμαι ομοφοβική, είμαι ωμοφοβική

Μέσα σε ένα κλίμα έντασης πραγματοποιείται η συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής για το σύμφωνο συμβίωσης και για τα ομόφυλα ζευγάρια

Το νομοσχέδιο αναμένεται να ψηφιστεί εντός της ημέρας με ευρεία πλειοψηφία, αφού τη στήριξη της θα έχει η κυβέρνηση από ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και Ένωση Κεντρώων που θα υπερψηφίσουν, η ΝΔ “επιφυλάσσεται” για την τελική της στάση, (θα δει πως πάνε τα κουκιά;) ενώ ΚΚΕ και Χρυσή Αυγή καταψηφίζουν...

Ο υπουργός Οικονομικών, Ευκλείδης Τσακαλώτος, και όχι μόνο, ανέβηκε νωρίτερα στο βήμα με το “σύμβολο υπερηφάνειας των ομοφυλόφιλων στο πέτο”, υποστηρίζοντας με θέρμη την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης και στα ζευγάρια του ίδιου φύλου.

Ο Τσακαλώτος στο βήμα με κονκάρδα ομοφυλοφίλων

Ο βουλευτής του Ποταμιού Γιώργος Αμυράς επίσης

«Το ελληνικό κράτος -το φιλελεύθερο κράτος- δεν μπορεί να στιγματίσει μια σεξουαλική προτίμηση. Δεν μπορεί να πει ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί. Ο ρατσισμός που τον βλέπουμε καθημερινά είναι γιατί εκ των προτέρων τους έχει στιγματίσει το κράτος. Ελπίζω με αυτό το νομοσχέδιο να διορθωθεί αυτή η κατάσταση. Το κράτος πρέπει να είναι φιλελεύθερο και εμείς οι αριστεροί θα κάνουμε την πραγματική μας δουλειά για εμβάθυνση των δικαιωμάτων», είπε και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. 

Νωρίτερα, ομοφυλόφιλοι ντύθηκαν παπάδες και φιλήθηκαν έξω από τη Μητρόπολη για να διαμαρτυρηθούν για την πρωτοβουλία του Αμβροσίου να χτυπήσει πένθιμα της καμπάνες με αφορμή την υπογραφή του συμφώνου συμβίωσης.

Όλα ωραία και καλά μέχρις εδώ. Λες, δημοκρατία έχουμε και ο καθένας ας πει τη γνώμη του. Αμ δε! Είσαι ελεύθερος να πεις τη γνώμη σου, να την εκφράσεις με όποιον τρόπο και μέσο μπορείς, αλλά… έτσι και την πεις παίρνεις ταμπέλα: Ομοφοβικός και ρατσιστής.

Αυτή είναι η “δημοκρατία”. Μίλα ελεύθερα και θα δεις τι σε περιμένει μετά.

Λοιπόν, θα μιλήσω ελεύθερα. Ομοφοβική δεν είμαι και αποδεδειγμένα, γιατί στη ζωή μου έκανα παρέα και με ομοφυλόφιλους. Δεν με ενόχλησαν, δεν τους ενόχλησα. Με ενόχλησαν; Τους ενόχλησα! Όπως ενοχλώ και όσους με ενοχλούν ατομικά, είτε ως μέλος του συνόλου.

Κάποτε λεσβία μου έκανε πρόταση για σχέση κι όταν αρνήθηκα ευγενικά, εκείνη επέμεινε “να το συζητήσουμε”. Τι να συζητήσουμε; Να αλλάξω στα καλά καθούμενα γούστα; Είναι θέμα αυτό προς συζήτηση; Όταν μου έγινε τσιμπούρι αβάσταχτο, την πήρε ο διάολος και τη σήκωσε κανονικά. Και τέτοιες “περιπτωσούλες” έχω αρκετές, εμπειρίες δυσάρεστες, ακόμα και από άτομα με μικρή ή μεγάλη εξουσία. Έπαθαν κάτι; Όχι. Έπαθα κάτι; Ό, τι και από περιπτώσεις του αντιθέτου φύλου: Συγχύστηκα!

Όμως η ζωή είναι γεμάτη από τέτοιες ιστορίες, μικρές ή μεγάλες. Και οι ανθρώπινες σχέσεις επίσης. Θα βρεις ευγενικούς γκέι και πανέξυπνους, θα βρεις και κακιασμένους κι άθλιους, προκλητικούς και δυσάρεστους, όπως εξάλλου και στους στρέιτ. Η διαφορά ποια είναι; Αν πρέπει ή όχι να ανοίξει το κουτί της Πανδώρας με την αναγνώριση των “δικαιωμάτων” διαφορετικών προτιμήσεων σεξουαλικού προσανατολισμού. Εκεί είναι όλο το θέμα μας.

Και ποια είναι τα “δικαιώματα” στα οποία μένουν ακάλυπτοι; Αυτό που προβάλλεται συνήθως και κύρια είναι το οικονομικό. Θέμα που θα μπορούσε κάλλιστα να λυθεί και με άλλους συμβολαιογραφικούς τρόπους ή νόμους – παράθυρα όσον αφορά την κληρονομιά. Πλούσιοι εκκεντρικοί έχουν αφήσει την περιουσία τους στο σκύλο τους ή τον παπαγάλο. Μήπως θα έπρεπε να συνάψουν και σύμφωνο συμβίωσης;

Όμως αυτό που δεν γνωρίζει το ευρύ “προοδευτικό” κοινό, ή γνωρίζει και κάνει πως αγνοεί, είναι ότι τα τελευταία χρόνια τρέχουν παράλληλα και οι προσπάθειες των παιδεραστών και κτηνοβατών να αναγνωριστούν ως άτομα με “σεξουαλικό προσανατολισμό”. Να μην θεωρούνται ούτε εγκληματίες, ούτε άρρωστοι. Ώστε στη συνέχεια, να διεκδικήσουν κι αυτοί την επόμενη αναγνώριση των δικαιωμάτων τους.

Φυσικά, δεν προλαβαίνεις ούτε να πεις την άποψη σου, ούτε να παραθέσεις στοιχεία και επιχειρήματα και δέχεσαι επίθεση: Ρατσίστρια, φασίστρια και ομοφοβική.

Όχι. Ομοφοβική δεν είμαι. Είμαι όμως ωμοφοβική. Φοβάμαι πια αυτή την ωμή βία του δήθεν προοδευτισμού, της τάσης που υποστηρίζει νέα μορφώματα στην πολιτική και κοινωνική οργάνωση, διαλύοντας ήθη και έθιμα. Στο όνομα της δήθεν ισότητας και αδελφότητας και ελευθερίας. Πόσα από αυτά τα χαρακτηριστικά υπάρχουν στην επίθεση που δέχεται κάποιος όταν καταθέτει τον προβληματισμό του; Κανένα!

Όποιος δεν συμφωνεί με την εξουσία είναι τρομοκράτης, κι ας είναι κατά της βίας. Όποιος δεν συμφωνεί με το σύμφωνο ή γάμο των γκέι είναι ομοφοβικός, κι ας έχει φίλους γκέι. Όποιος δεν συμφωνεί με την επέλαση χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών είναι ρατσιστής, κι ας έχει συνεργαστεί με άτομα από άλλες χώρες. Όποιος δεν συμφωνεί με την πολιτική του Ισραήλ και την παγκόσμια σιωνιστική οργάνωση που κυβερνάει τον κόσμο είναι αντισημίτης, κι ας έχει φίλους Εβραίους.

Κι αυτό λέγεται ωμή βία της προαποφασισμένης βάσει σκοπιμοτήτων άποψης και πολιτικής ενάντια σε όσους αντιστέκονται στην ισοπέδωση των πάντων, στο γκρέμισμα της μέχρι τώρα υπάρχουσας κοινωνικής δομής που, παρ’ όλα τα στραβά της, λειτουργούσε και απέδιδε. Όταν γκρεμίζεις οικοδόμημα, πρέπει να έχεις ένα καλύτερο έτοιμο στα σχέδια και τα υλικά εξασφαλισμένα. Εδώ όμως πλέον ζούμε σκηνές που θυμίζουν τον απολυταρχισμό του Hunger Games σαν να είναι κάτι το φυσιολογικό.

Όχι. Ομοφοβική δεν είμαι, είμαι όμως ωμοφοβική. Βλέπω με δέος αυτή την ωμή βία, που έχει και μια αχαλίνωτη όρεξη να σαρώσει ό,τι έχει απομείνει στις ήδη διαλυμένες κοινωνίες μας, με την ωμότητα του “αν δεν είσαι μαζί μας, είσαι εχθρός”.

Σε μια ταινία, άγριοι εγκληματίες μπαίνουν σε ένα σπίτι, χτυπούν, βιάζουν, λεηλατούν. Γιατί μας το κάνετε αυτό; ρωτούν οι ένοικοι. Γιατί μπορούμε, απαντάνε εκείνοι…

nea.allnewz.gr