Μεϊμαράκης και Μητσοτάκης διασταυρώνουν τα ξίφη τους στο δεύτερο γύρο

(Ανανεωμένο) Ο λαός μίλησε και είτε έχει κάνει λάθος είτε είναι σωστός αυτός είναι ο απόλυτος κριτής. Αυτός θα αναλάβει την ευθύνη για τις μελλοντικές αποτυχίες, αυτός θα έχει βάλει το λιθαράκι του για ενδεχόμενες επιτυχίες. 
 
Αν και πολλές φορές ο πολίτης όταν ψηφίζει λαθεύει, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την άποψή του, τα θέλω του. Εδώ έκανε ο λαός πρωθυπουργό τον ανύπαρκτο και έχει καταστήσει κορυφαίο πολιτικό παράγοντα τον ψεκασμένο, στις εκλογές της ΝΔ δεν θα κάνει λάθη;...


Σε κάθε περίπτωση ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης είναι ο μεγάλος νικητής των εσωκομματικών εκλογών της ΝΔ. Και ίσως αυτή του η πρωτιά να τον κάνει να ζητήσει συγγνώμη για όλα τα τερτίπια και τα κόλπα που έκανε το επιτελείο του ώστε να μην υπάρχει άμεση εκλογή αρχηγού από τον λαό. Και μην τολμήσει να προχωρήσει σε καταστατικές αλλαγές στο συνέδριο που θα ακολουθήσει, εφόσον είναι αυτός τελικά ο νέος πρόεδρος. Ο λαός μίλησε και η συμμετοχή του λέει ότι πρέπει να είναι αυτό το σύστημα εκλογής νέου αρχηγού στη ΝΔ, και σε κάθε άλλο κόμμα άλλωστε που σέβεται τη Δημοκρατία. 

Η νίκη του κ. Μεϊμαράκη δεν αμφισβητείται, η εκλογή του στις 10 Ιανουαρίου πάντως δεν έχει κλειδώσει, για τις συμμαχίες θα μιλήσουμε παρακάτω. Ο κόσμος της ΝΔ δεν πείστηκε ότι το κόμμα χρειάζεται ανανέωση και όχι αναπαλαίωση. Αυτό που πρεσβεύει ο B. Μεϊμαράκης είναι απλά η συνέχιση της πορείας του κόμματος από εκεί που το παρέλαβε ο Σαμαράς. Ένα κόμμα χωρίς αρχή, μέση και τέλος, που κάποιοι περιμένουν τον «σωτήρα» Καραμανλή, που κάποιοι άλλοι ονειρεύονται συγκυβερνήσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ. 

Ο κόσμος σε μεγάλο ποσοστό επέλεξε το κόμμα να είναι καραμανλικό κι αυτό θα πρέπει να μην το ξεχάσει. Όταν θα έρθει η ώρα για το μεγάλο «ναι» ή το μεγάλο «όχι», όταν θα πρέπει να αποφασιστεί αν η ΝΔ θα γίνει κολαούζος του ΣΥΡΙΖΑ τότε ο κόσμος που επέλεξε αυτήν την πορεία για το κόμμα θα πρέπει να το θυμηθεί. 

Κατά τη γνώμη μας η επιλογή Μεϊμαράκη δεν είναι επιλογή ανανέωσης και η ΝΔ θα ξαναμπεί σε νέο κύκλο εσωστρέφειας, γκρίνιας, ιδεολογικής σύγχυσης και δυσκολίας στο να ασκήσει σκληρή αντιπολίτευση. Αλλά είπαμε… ο κόσμος αποφάσισε. Εκτός κι αν ο Καραμανλής περιμένει να ξεκαθαρίσει το τοπίο, να πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ όλα τα σκληρά μέτρα, να φθαρεί ο Τσίπρας, να ψηφίσει μέτρα ο Μεϊμαράκης και να επιστρέψει αυτός νικητής και τροπαιούχος. 

Η περίπτωση του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι διαφορετική. Έκανε αντικειμενικά μια καλή εκστρατεία, χαμηλών τόνων και με ξεκάθαρους προσανατολισμούς και επιβραβεύτηκε γι’ αυτό. Αν θα είναι αυτός που θα κοντράρει στα ίσα τον Μεϊμαράκη θα το δούμε. Το σίγουρο είναι ότι το επώνυμό Μητσοτάκης δημιουργεί στον Κυριάκο σημαντικό μειονέκτημα, ακόμη κι αν αξίζει καλύτερης τύχης. Μην απορήσει κανείς όμως αν στοιχηθούν μαζί του όλοι οι υπόλοιποι και κάνει καμιά μεγάλη έκπληξη.
Αλλά και δεύτερος να μείνει θα έχει τον πρώτο λόγο στη διαδοχή όταν ο Μεϊμαράκης δεν θα μπορεί να δώσει ώθηση στο κόμμα. 

Η περίπτωση του Τζιτζικώστα είναι η κλασική της πολιτικής «φούσκας» που σκάει στην κρίσιμη στιγμή. Κάηκε ο άνθρωπος και είναι και νέος. Ο λόγος είναι ότι δίπλα του στοιχήθηκαν μεγάλα συμφέροντα που ο κόσμος δεν θέλει να βλέπει. Αν είχε παραιτηθεί από περιφερειάρχης ίσως και να κέρδιζε. Με το να το έχει δίπορτο απέδειξε ότι δεν είναι έτοιμος να θυσιαστεί για το κόμμα. 

Άλλωστε, πώς είναι δυνατόν ένα κόμμα της αντιπολίτευσης να έχει αρχηγό από το… καφενείο της Βουλής κι όχι από την αίθουσα της Ολομέλειας; 

Ο Άδωνις Γεωργιάδης έδωσε έναν έντιμο αγώνα, καθαρό με συγκεκριμένο πολιτικό προφίλ. Είμαι δεξιός, είμαι αυτοδημιούργητος, δεν είμαι τζάκι, δεν θα συνεργαστώ με τον Τσίπρα, ψηφίστε με. Αυτά είπε ο Άδωνις και κάλεσε τον κόσμο να δώσει στη ΝΔ συγκεκριμένο στίγμα κι όχι έναν νεφελώδη μεσαιοχωρίτικο χαρακτήρα που σε βάθος χρόνου θα αποδειχθεί λανθασμένος και λίγος για να κερδίσει τον Τσίπρα. 

Ο Άδωνις δεν τα κατάφερε γιατί ο κόσμος φαίνεται να μην επιλέγει την περιχαράκωση δεξιάς – αριστεράς αλλά στο πλαίσιο της συναίνεσης να δίνει εντολή για συνεργασίες, ακόμη και… ανίερες. Ο Γεωργιάδης ήθελε ένα καθαρά δεξιό κόμμα, όμως, οι ψηφοφόροι δεν τον επέλεξαν διότι δεν πίστεψαν ότι θα μπορούσε να ενώσει όλες τις τάσεις στη ΝΔ για να ξαναγίνει μεγάλο το κόμμα. 

Τον Ιανουάριο θα επιλεγεί τελικά ο αρχηγός της ΝΔ που θα τραβήξει το κουπί του 2016, οπότε και θα φανεί αν ο Τσίπρας μπορεί να συνεχίσει να κυβερνά. Πολύ φοβούμαστε για τη Νέα Δημοκρατία δύο πράγματα: 

Το πρώτο είναι το φάντασμα της διάσπασης. Μήπως δηλαδή υπάρξουν συγκρούσεις και αποχωρήσεις που θα αποδυναμώσουν το κόμμα και θα φέρουν εσωστρέφεια και πισωγύρισμα. Άλλωστε, άλλες 20 ημέρες «φαγωμάρας» και ποιος θα πάει με ποιον δεν είναι και ό,τι καλύτερο. 

Το δεύτερο είναι ότι αν ο Μεϊμαράκης (εφόσον εκλεγεί τελικά) δεν αλλάξει μυαλά τότε ο Τσίπρας θα μας κυβερνά για μια δεκαετία. Αν ο «προστάτης» του Βαγγέλα, ο Καραμανλής συνεχίσει τις επαφές, τα σούρτα – φέρτα και τις συνεννοήσεις με τον Τσίπρα (δήθεν για εθνικούς και πατριωτικούς λόγους) τότε η ΝΔ θα χαθεί αργά αλλά σταθερά. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει την ιδεολογική ηγεμονία του, η ΝΔ θα συνεχίσει τα «χαχαχούχα» και τα «γαλλικά» αλλά από ουσία μηδέν. 

Ο κόσμος με τη συμμετοχή του έδειξε ότι ψάχνει έναν… αντιΤσίπρα γιατί βλέπει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πολύ μέλλον. Όμως, με την επιλογή που φαίνεται να κάνει ο Μεϊμαράκης δεν μπορεί να είναι αυτός που θα κάνει μεγάλη τη ΝΔ. Μακάρι να βγούμε ψεύτες. 

www.antinews.gr