Τι ρόλο βαράει η Ρωσία; Ζητά “όρους” για τη λειτουργία του διαδικτύου!

Μια παγκόσμια προβολή της Ρωσίας βλέπουμε τον τελευταίο καιρό. Η αρκούδα ξύπνησε μετά τη χειμερία νάρκη και τώρα διεκδικεί ίσα δικαιώματα στην παγκόσμια διακυβέρνηση. Το πιο επικίνδυνο… η ηρωοποίηση της!

Οι μεγαλύτεροι θαυμαστές της ρώσικης πολιτικής και του ίδιου του Πούτιν είναι πρώτοι και καλύτεροι οι απογοητευμένοι από την πολιτική των ΗΠΑ, οι αμερικάνοι πολίτες...


Πολλοί θα ήθελαν έναν Πούτιν για υποψήφιο πρόεδρο. Οι επόμενοι πελάτες του, είναι οι πολίτες των χωρών που είναι δεμένοι στο αμερικανοσιωνιστικό άρμα, καλή ώρα (ή κακή) όπως η Ελλάδα.

Ο δυναμικός Πούτιν τα βάζει με τον έναν, τα βάζει με τον άλλον, έχει και ρώσικο λέγειν άκρως “ανδρικό” και μια προφητεία μας χρειάζεται να έρθουμε στα ίσα μας και να ελευθερωθεί η Πόλη. Και μετά… ξύπνησα…

Τα κέντρα της παγκόσμιας διακυβέρνησης έχουν αποφασίσει να μην υπάρχει μια, άντε δυο υπερδυνάμεις, αλλά μοιρασμένες δυνάμεις που θα καλύπτουν τις “ανάγκες” τους σε όλον τον πλανήτη. Έτσι δεν μπορεί ένας πλανητάρχης να επεμβαίνει σε όλα και να έχει άποψη για όλα. Χρειαζόμαστε και Ευρωπαϊκή φωνή, μια Μέρκελ προς το παρόν και βλέπουμε, αρκετή Κίνα, αλλά σίγουρα την αέναο αντίπαλο, τη Ρωσία.

Μπορεί ο Πούτιν να τα χώνει στην Τουρκία, αλλά όσο να μην θίγονται τα συμφέροντα της χώρας του. Κυρώσεις, αλλά όχι ακυρώσεις σε βασικά θέματα, όπως το ενεργειακό. Μπορεί να κοντράρεται με τη Δύση και να ξεκινάνε διάφορα εμπάργκο, αλλά στο θέμα του πετρελαίου στο Βορρά, η συμφωνία είναι… ανεξάρτητη συμφωνία.

Μπορεί να αποκαλύπτει ότι πίσω από την ISIS κρύβονται πετρελαϊκά συμφέροντα της Τουρκίας, αλλά αφήνει στην απέξω το Ισραήλ. Και ενώ ο κόσμος τούμπανο για το ποια είναι η ISIS, οι ρώσικες μυστικές υπηρεσίες δεν έφτασαν ακόμα στο σημείο να το ανακαλύψουν και η πολιτική της Ρωσίας την ονομάζει “τρομοκρατία”. Έτσι έχει ενεργό συμμετοχή στο σόου που λέγεται πόλεμος ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος, διεκδικώντας επάξια μια θέση στο παγκόσμιο “ρυθμιστικό” στερέωμα. Φεύγει το βάρος της αποκλειστικότητας των ΗΠΑ και ΕΕ.

Όπως φεύγει και το βάρος της προπαγάνδας της κλιματικής αλλαγής. Παρότι ανεξάρτητοι ρώσοι επιστήμονες δεν ταυτίζονται με τους αλλαγοκλιματολόγους, η επίσημη πολιτική όχι μόνο ταυτίζεται αλλά μετράει και τα οφέλη της:

Το λιώσιμο των πάγων που επιταχύνεται μέσα από την κλιματική αλλαγή ευνοεί τις μεγάλες δυνάμεις και δίνει την δυνατότητα να επεκτείνουν τις επιχειρήσεις τους, πέραν των γνωστών γεωγραφικών τους ορίων.

Ενδεικτικό είναι το μήνυμα του αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα τον Αύγουστο του 2015 κατά την διάρκεια επίσκεψής του στην Αλάσκα. Ο πρόεδρος τόνισε πως «έχει ηχήσει ο συναγερμός και όσο εγώ είμαι πρόεδρος, η Αμερική θα οδηγεί τον κόσμο στην αντιμετώπιση αυτής της απειλής, προτού να είναι πολύ αργά». Ωστόσο η δήλωσή του αυτή έχει και άλλες αναγνώσεις, αφού μπορεί να βρίσκει εφαρμογή σε στρατηγικές κινήσεις που γίνονται στην αρκτική, προκειμένου να εξασφαλιστούν οι πηγές πρώτων υλών και η εκμετάλλευσή τους.

Σήμερα η Ρωσία ηγείται στον αγώνα για την παραγωγή πετρελαίου στην Αρκτική και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή Prirazlomnaya. Το 2014 από το εν λόγω κοίτασμα η Ρωσία παρήγαγε 2.2 εκ. βαρέλια πετρελαίου, ενώ η Gazprom Neft αναμένεται να διπλασιάσει την παραγωγή μέσα στο 2015. Η Κίνα ακολουθεί με μικρή διαφορά. Μεταξύ του 2009-2013 οι κινεζικές εταιρείες China National Petroleum Corp., Sinopec and China National Offshore Oil Corp. (Cnooc) ήταν οι μεγαλύτεροι αγοραστές εξοπλισμού εξόρυξης πετρελαίου παγκοσμίως. Οι αγορές αυτές έγιναν με σκοπό την εκμετάλλευση της αρκτικής. Η εταιρεία Cnooc το 2013 απέκτησε την άδεια εξερεύνησης στην περιοχή Dreki της Ισλανδίας στην Νορβηγική Θάλασσα.

πηγή: thediplomat.gr

Και η Ρωσία, η πρώτη που εφάρμοσε τους χημικούς αεροψεκασμούς και τα στρατιωτική συστήματα τύπου HAARP, το 2013 πρότεινε μεθόδους Γεωμηχανικής για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Φανταστείτε να το έλεγε ο Αλ Γκορ αυτό, τι θα γινόταν; Πρωτοσέλιδο σε όλα τα αντιεξουσιαστικά μπλογκ. Όμως η ρώσικη πρόταση πέρασε απαρατήρητη.

Όπως απαρατήρητοι θα περάσουν από τους λάτρεις της σωτήριας αρκούδας και οι δηλώσεις του σχετικά με την “τρομοκρατία” στο διαδίκτυο:

Μεντβέντεφ: Σοβαρή απειλή για την ασφάλεια των χωρών η ηλεκτρονική παρακολούθηση συστημάτων

Η εξελιγμένη ηλεκτρονική παρακολούθηση των συστημάτων συνιστά σοβαρή απειλή για την ασφάλεια και την κυριαρχία των χωρών, δήλωσε ο Ρώσος πρωθυπουργός, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, και επεσήμανε ότι έχει αυξηθεί ο αριθμός των τρομοκρατών στο διαδίκτυο.

Μιλώντας στις εργασίες του 2ου Παγκόσμιου Συνεδρίου που αφορά το Διαδίκτυο, το οποίο πραγματοποιείται στην Κίνα, ο ρώσος πρωθυπουργός τόνισε ότι οι εγκληματίες και οι τρομοκράτες ελέγχουν ήδη τις τεχνολογίες, όπως διαπιστώθηκε άλλωστε στις πρόσφατες επιθέσεις στο Παρίσι.

“Επιπλέον, είπε ο ρώσος πρωθυπουργός, έχουμε γίνει μάρτυρες της δημιουργίας νέων συστημάτων της απόλυτης ηλεκτρονικής παρακολούθησης. Τα συστήματα αυτά, συνέχισε ο Μεντβέντεφ, θέτουν σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια και κυριαρχία, και δημιουργούν μία αντίδραση στην αλυσίδα της δυσπιστίας τροφοδοτώντας παράλληλα, την κούρσα των εξοπλισμών στα μέσα ενημέρωσης.

Κατά τον ρώσο πρωθυπουργό, τα θέματα της ασφάλειας στον κυβερνοχώρο απαιτούν τη μέγιστη προσοχή της διεθνούς κοινότητας. Διευκρίνισε, ωστόσο, ότι η ρύθμιση του διαδικτύου δεν πρέπει να εμποδίζει το πνεύμα της ελευθερίας, το οποίο χαρακτηρίζει το διαδίκτυο από τις πρώτες μέρες της δημιουργίας του.

Ο ρώσος πρωθυπουργός υπεραμύνθηκε της ελεύθερης λειτουργίας του διαδικτύου, υπό την προϋπόθεση ότι θα υπάρχουν κάποιοι όροι για τη λειτουργία του. Πιστεύουμε, είπε, ότι αυτό θα πρέπει να γίνει υπό την αιγίδα των μεγάλων διεθνών φόρουμ, όπως ο ΟΗΕ, με βάση ιδίως τη Διεθνή Ένωση Τηλεπικοινωνιών.

Υπό την προϋπόθεση και υπό τον ΟΗΕ! Φανταστείτε να το έλεγε ο Ομπάμα αυτό τι σάλος θα γινόταν! Διαβάστε με, λοιπόν γιατί δεν ξέρω ακόμα πόση προϋπόθεση θα μου παραχωρήσει ο ΟΗΕ τον οποίο βρίζω καθημερινά για τα εγκλήματα του ενάντια στην ανθρωπότητα και λέω ότι είναι το επίσημο όργανο της Νέας Παγκόσμιας Τάξης. Δεν το λέω μόνο εγώ. Το έχει πει και ο Μπρεζίνσκι.

Αλλά στο μυαλό και στην καρδιά, οι άνθρωποι έχουν ανάγκη από έναν ηγέτη και μια σωτήρια πολιτική, που πολλές φορές βρίσκεται στο πιο πράσινο γρασίδι του γείτονα.

Μοιράζεται το βάρος της διακυβέρνησης και η Ρωσία διεκδικεί τα ποσοστά της, αλλά πάντα χωρίς καταχρήσεις, χωρίς αθέτηση παλιών και τωρινών συμφωνιών.

Κατά τα άλλα, ο Πούτιν τα βάζει με τους Ιλλουμινάτι και την ΝΠΤ. Τα βάζει… όσο τα βάζει και η ΝΔ με το ΣΎΡΙΖΑ και τούμπαλιν. Όταν έρχονται όμως τα μνημόνια, οι υπογραφές πάνε χέρι χέρι και με τον Καρατζαφέρη…

nea.allnewz.gr