Η «κλιματική αλλαγή» βλάπτει σοβαρά τους δημοσιογράφους!

Aλλα σου λεν τα χείλη τους και άλλα η καρδιά τους – Μόλις πέσει η γραμμή του αφεντικού, η καρδιά… εγ-κλιματίζεται!

Τάσος Καφαντάρης γράφει στο Βήμα και σε κάνει να τραβάς τα μαλλιά σου (επιεικώς).

Ανάλυση για τις παγκόσμιες μεταναστευτικές ροές. 

Τίτλος:...

Ο υδράργυρος και οι καραμπόλες των λαών

Κλίμα – πόλεμος – λιμός είναι το τρίπτυχο πίσω από τις μαζικές μεταναστεύσεις. Κλιματική αλλαγή, τσουνάμι προσφύγων και απειλούμενες σοδειές στα «επίκαιρα» και τα «προσεχώς» της δικής μας ζωής

 

Μέσα στο δράμα μας ζούμε το δράμα τους. Μας πνίγει η ανημποριά μας αλλά και η δυστυχία τους. Ποιοι είναι, πού πάνε και γιατί… δεν αντέχουμε πια να ξέρουμε, «αρκεί να είναι περαστικοί». Κάποιοι τους βλέπουν και θυμούνται τι συνέβη, κάποιοι φοβούνται το τι θα συμβεί. Το μόνο κοινό «θέλω» όλων είναι να τελειώνει το δράμα, να γίνει ειρήνη και να γυρίσουν στον τόπο τους. Είναι όμως έτσι; Είναι κάτι που μπορεί να τελειώσει με την ειρήνη ή βιώνουμε το πρώτο κύμα από ένα επερχόμενο τσουνάμι μαζικής μετανάστευσης λαών; Για τη διαμόρφωση μιας πληρέστερης εικόνας πήγαμε πέρα από το «παρόν» της που προσφέρουν τα δελτία ειδήσεων. Συλλέξαμε στοιχεία από το παρελθόν αλλά και από το… μέλλον και τα προσθέσαμε στον καμβά. Το τι πίνακας μάς προέκυψε διαβάστε το στις επόμενες σελίδες.

Το μεσημέρι της Καθαράς Δευτέρας, την ώρα που ετοιμάζονταν τα πιάτα με τα θαλασσινά και κοβόταν ο χαλβάς, μια ελληνική οικογένεια επέστρεψε από την Ειδομένη. Είχε πάει με σκοπό να προσφέρει φιλοξενία σε πρόσφυγες, αλλά εκείνοι… αρνήθηκαν. Προτίμησαν να ρισκάρουν συν γυναιξί και τέκνοις το πέρασμα ενός χείμαρρου, προκειμένου να περάσουν στην άλλη μεριά των συνόρων. Το προφανές είναι να αναρωτηθείς «τι είναι αυτό που ωθεί σε τέτοια απρονοησία οικογενειάρχες ανθρώπους;». Και το εύλογο είναι να δώσεις απαντήσεις συναρτώμενες με τις συγκεκριμένες συνθήκες στις χώρες τους (Συρία, Ιράκ, Αφγανιστάν…). Θα έχεις όμως συλλάβει το πλήρες φάσμα των αιτίων που σπρώχνουν τους ανθρώπους στο απονενοημένο;

Ας σκεφτούμε για παράδειγμα τη διαφορά οπτικής του ανθρώπου του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα από εκείνη του τωρινού: Μεγαλωμένοι στην αχλύ της μεταπολεμικής ανασυγκρότησης, θεωρούσαμε την κίνηση ως πρόοδο και τη  σταθερότητα ως συντήρηση. Η ρήση του Ηράκλειτου «τα πάντα ρει» εκλαμβανόταν από εμάς ως πρόσταγμα δυναμικής πορείας προς τα μπρος και η σταθερότητα ως στασιμότητα, ως βαρίδι που μόνο άρνηση προκοπής μπορούσε να είναι. Αλλά δεν εντρυφήσαμε ποτέ στο νόημα της άλλης ρήσης του Ηράκλειτου  – «δεν διαβαίνεις το ίδιο ποτάμι δεύτερη φορά» – με αποτέλεσμα τώρα να μην μπορούμε να αντιληφθούμε το πώς έχει… γυρίσει ο κόσμος ανάποδα.   

Βυζάντιο και «βάρβαροι»

Κάτι τέτοιο βίωναν το 373 μ.Χ. οι Ελληνες της Ταναΐδος, στις εκβολές του Ντον προς τον Εύξεινο Πόντο. Αποικία της Μιλήτου εδώ και 600 χρόνια, η Τάναϊς είχε περάσει πολλά, αλλά ζούσε τώρα μια εποχή σχετικής ηρεμίας. Οι Πέρσες είχαν ηττηθεί και τα δύο τελευταία χρόνια τα καράβια της πόλης μετέφεραν ανεμπόδιστα τα εμπορεύματά τους από τα λιμάνια της Σκυθίας (νυν Ουκρανίας) και του Πόντου (νυν Τουρκίας) ως τη βασιλεύουσα. Οι κάτοικοί της εμπορεύονταν πια τόσο με τους Αλανούς στα ανατολικά της πόλης όσο και με τους Γότθους στα δυτικά. Το μόνο θέμα που τους διαχώριζε σε «προοδευτικούς» και «συντηρητικούς» ήταν ο πρόσφατος προσηλυτισμός του βυζαντινού αυτοκράτορα Ουάλη στον Αρειανισμό και η εκ μέρους του έναρξη διωγμού των ορθοδόξων. Αυτός ο διωγμός, από ό,τι άκουγαν, είχε ήδη επιφέρει την εξέγερση των εκχριστιανισμένων Αράβων της Συρίας, που μάταια ζητούσαν από την Κωνσταντινούπολη ορθόδοξο επίσκοπο αντί για αρειανό.

Ο κόσμος της Ταναΐδος διαλύθηκε εν μιά νυκτί εκείνη τη χρονιά: Οι ιπποτοξότες Ούννοι του Αττίλα συνέτριψαν τους Αλανούς έξω από την πόλη και ύστερα την ξεθεμελίωσαν. Παίρνοντας στην ορδή τους όσους Αλανούς αιχμαλώτισαν, όρμησαν στα δυτικά και κατανίκησαν τους Γότθους του Ερμανάριχου. Από εκεί και μετά άρχισε «το μπιλιάρδο των λαών». Οι Γότθοι έφτασαν κυνηγημένοι ως τον Δούναβη και ζήτησαν άσυλο στη Θράκη. Εζησαν κάποια χρόνια εκεί σε άθλιες συνθήκες, τρώγοντας τα σάπια κρέατα που τους πουλούσαν οι προμηθευτές του βυζαντινού στρατού. Κάποια στιγμή δεν άντεξαν και επαναστάτησαν. Στις 9 Αυγούστου του 378, ο αυτοκράτορας Ουάλης τους αντιμετώπισε με τον στρατό του στην πεδιάδα της Αδριανούπολης, βέβαιος ότι θα τους συντρίψει.

Ομως, δεν έλαβε υπόψη του μια σημαντική λεπτομέρεια: οι Γότθοι είχαν μάθει από τους Ούννους να χρησιμοποιούν αναβατήρες στα άλογα και να πολεμούν όρθιοι από αυτά. Το αποτέλεσμα ήταν 15.000 βυζαντινοί στρατιώτες νεκροί, με τον αυτοκράτορα μεταξύ τους. Τη συνέχεια τη γνωρίζετε από την Ιστορία. Ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος «λάδωσε» τους Ούννους, με αποτέλεσμα η πανστρατιά Ούννων, Αλανών, Ερουλων, Σκήριων, Βησιγότθων και Οστρογότθων να στραφεί προς τη Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και να φέρει το χάος από το οποίο ξεπήδησαν τα έθνη της νέας Ευρώπης.

Κλιματικές αλλαγές πίσω από τις μεταναστεύσεις

Το προφανές είναι «να διδαχθούμε από την Ιστορία». Αλλά ποια είναι η όλη ιστορία; Αν ξεφύγουμε από την ελληνική ομφαλοσκόπηση και κοιτάξουμε την πανανθρώπινη Ιστορία, θα συνειδητοποιήσουμε ότι τον τελευταίο μισό αιώνα ζήσαμε ένα σπάνιο «διάλειμμα σταθερότητας». Ολους τους προηγούμενους αιώνες – από το 60.000 περίπου π.Χ. που ο Homo sapiens μετανάστευσε από την Αφρική – η Ιστορία των ανθρώπων μοιάζει με τα κύματα της θάλασσας: διαρκής επέκταση, ανακάλυψη νέων κόσμων, κατάκτηση νέων εδαφών. Μάθαμε εκ των υστέρων να ζυγιάζουμε τις συγκρούσεις των λαών, φυλών και ηγεμόνων με κριτήρια πολιτισμικά, θρησκευτικά, οικονομικά ή προσωπικά, αλλά ξεχάσαμε το μεγαλύτερο αίτιο όλων: το αγαθό της ειρήνης εκτιμάται μόνον όταν διασφαλίζονται ο βιοτικός χώρος και το βιώσιμο της ύπαρξης. Και αυτά είναι άμεσα συνδεδεμένα με τη γη και τις κλιματικές συνθήκες που επιτρέπουν την καλλιέργειά της και την κατοίκηση σε αυτήν.

Η θερμική απεικόνιση της Γης από τη NASA δείχνει την άνοδο της μέσης θερμοκρασίας κατά 1,35οC τον Φεβρουάριο συγκριτικά με εκείνη των ετών 1951-1980

Αναλύοντας τις «μαγνητοφωνήσεις του κλίματος» στους δακτύλιους των δένδρων και τα στρώματα των πάγων στους πόλους, οι επιστήμονες ανακαλύπτουν τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερα πειστήρια διασύνδεσης των μεγάλων μεταναστεύσεων των λαών με δραματικές κλιματικές αλλαγές. Για παράδειγμα, το 2010 μάθαμε ότι ο αρχαιοελληνικός μεσαίωνας και ο αφανισμός των νικητών της Τροίας, Αχαιών, προήλθε ακριβώς από την υπερθέρμανση του πλανήτη και την επέλαση της χειρότερης ξηρασίας (¹). Ως το 2012,  το περιοδικό «New Scientist» συσσώρευσε στοιχεία που πείθουν ότι αρκετοί μεγάλοι πολιτισμοί κατέρρευσαν συνεπεία κλιματικής αλλαγής (²). Αλλά και εκείνη η μεταστροφή των Ούννων, από την Κίνα που πολιορκούσαν το Αφγανιστάν των Κουσάν και το Ουζμπεκιστάν των Περσών, ως τον Πόντο των Ελλήνων και κατοπινά την Ευρώπη, μάθαμε πρόπερσι ότι οφειλόταν επίσης σε τρεις απανωτές περιόδους μεγα-ξηρασίας (³). ‘Η ακόμη κι αυτή η κατάρρευση του Βυζαντίου και το Μεγάλο Θανατικό που σάρωσε την Ευρώπη – όπως διαβάσατε πρόσφατα στο «Βήμα» (⁴) – ήταν απόρροια αλλαγής του κλίματος έπειτα από διαδοχικές μεγάλες εκρήξεις ηφαιστείων.

Πώς συνδέονται όλα αυτά με τους πρόσφυγες που τώρα πνίγονται στα περάσματα του Αιγαίου ή τους χειμάρρους των Βαλκανίων; Μας το έχει πει εδώ και ενάμιση χρόνο έρευνα βρετανικών πανεπιστημίων (5), όπως μας το είχε πει το 2007 για το Νταρφούρ του Σουδάν ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ (⁶): πίσω από τις κοινωνικές αναταραχές και το ξέσπασμα εμφύλιων συρράξεων, πίσω ακόμη και από τα μεγαλομανιακά όνειρα οθωμανών νεο-σουλτάνων ή νεο-βεζίρηδων ισλαμικών χαλιφάτων, βρίσκονται η κλιματική αλλαγή και η δυστυχία της απώλειας του «όποιου πλούτου είχαμε». Η μαζική μετανάστευση υποδαυλίζεται μεν από τις πολεμικές συρράξεις, αλλά έχει ως πρωταρχικό αίτιο την αναζήτηση «βιώσιμης ύπαρξης» σε νέο χώρο. Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε και τις παραμέτρους της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και του υπερπληθυσμού του πλανήτη, αντιλαμβανόμαστε πια γιατί το μείγμα είναι τώρα πέρα από κάθε εφησυχασμό εκρηκτικό.

Τα προσεχώς του κλίματος

Ενόσω εμείς αγωνιούμε για το αν θα έχουμε να πληρώσουμε τις δόσεις, για το πώς θα διαχειριστούμε τις χιλιάδες προσφύγων και μεταναστών που μας προέκυψαν και για το αν, πότε και πώς θα επανέλθει η πολυπόθητη «ανάπτυξη», το εργαστήρι της Κλιματικής Αλλαγής συνεχίζει να ετοιμάζει νέες εκπλήξεις για το μέλλον όλων μας. Το ευτυχές είναι ότι τώρα είμαστε απείρως πιο επιστημονικά καταρτισμένοι από τους προγόνους μας, ώστε να μην καταφύγουμε για τα μελλούμενα σε ανειδίκευτους προφήτες. Το δυστυχές είναι ότι οι «σύγχρονες προφητείες» είναι ίσως πιο δυσοίωνες από τη φαντασία των προγόνων. Ας δούμε μαζί το τι μέτρησαν και προέβλεψαν οι έρευνες που δημοσιεύθηκαν μόνο τον τρέχοντα μήνα:

Η πιο εντυπωσιακή διαπίστωση ήταν ότι τον Φεβρουάριο που μόλις πέρασε η μέση θερμοκρασία του πλανήτη ανέβηκε κατά 1,35 βαθμούς Κελσίου από τη μέση θερμοκρασία των ετών 1951-1980, σπάζοντας κάθε ρεκόρ από το 1880 που μετριέται. Ειδικότερα στην Αλάσκα, στον Καναδά, στην Ανατολική Ευρώπη και στη Ρωσία, η NASA εντόπισε ότι η άνοδος αυτή διακυμάνθηκε από τους 4 ως τους 11,5 βαθμούς!

Επακολούθησε, στις 7 Μαρτίου, μια έρευνα που επιβεβαίωσε ότι την εκ φύσεως κλιματική αλλαγή επιτάχυνε ουσιαστικά η ανθρωπογενής μόλυνση της ατμόσφαιρας (⁷), με τις επιπτώσεις της να καταμετρώνται σαφώς από το 1937 και μετά. Ανεξάρτητα όμως από τη διαμάχη μεταξύ εκείνων που λένε ότι ευθύνεται ή όχι η ανθρώπινη δραστηριότητα για το κλίμα, η κατάσταση βάρυνε ακόμη περισσότερο στις 8 Μαρτίου, όταν το φινλανδικό Πανεπιστήμιο του Ααλτο δημοσίευσε τα πορίσματα δικής του έρευνας. Το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού, έλεγαν, είναι σχεδόν αποκομμένο από τους σιτοβολώνες διατροφής του. Συγκεκριμένα, ήδη το 28% των ανθρώπων του πλανήτη (1,9 δισεκατομμύρια) ζει πλάι στη θάλασσα, σε μια ζώνη 100 χιλιομέτρων από αυτή και σε υψόμετρο μικρότερο των 100 μέτρων από την επιφάνειά της, μακριά από τα καλλιεργήσιμα εδάφη. Ως το 2050 προβλέπεται ότι ο αριθμός των παραθαλάσσιων κατοίκων θα έχει ανεβεί στα 2,4 δισεκατομμύρια, με 500 εκατομμύρια εξ αυτών να ζουν σε περιοχές με υψόμετρο μικρότερο των 5 μέτρων.

Το γιατί αυτή η πρόβλεψη είναι εξαιρετικά δυσοίωνη  απάντησε στις 14 Μαρτίου η έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Nature» (⁸): αν η θάλασσα «σηκωθεί» στο υπόλοιπο του αιώνα κατά ένα μέτρο, μόνο στις ΗΠΑ θα θαλασσοπνιγούν 4,2 εκατομμύρια άνθρωποι, ή 13,1 εκατομμύρια αν η μέση άνοδος φθάσει τα δύο μέτρα. Για να το μεθερμηνεύσουμε αυτό σε όρους της γειτονιάς μας, θυμίζουμε ότι σε μια παλαιότερη μελέτη για την περιοχή της Μεσογείου είχε εκτιμηθεί ότι άνοδος της θάλασσας κατά μισό μέτρο θα καθιστούσε πρόσφυγες 50 εκατομμύρια Αιγυπτίων από το Δέλτα του Νείλου.

Αλλά εκτός από την άμεση απειλή της θάλασσας, ενεδρεύει και η απειλή του λιμού. Στις 7 Μαρτίου, τα αμερικανικά Πανεπιστήμια Brown και Tufts κατέληξαν στο ότι ένας μόλις βαθμός ανόδου της μέσης θερμοκρασίας απολήγει στη μείωση κατά 13% της αγροτικής σοδειάς (⁹). Επομένως, η εντεινόμενη αστυφιλία πλάι στη θάλασσα θα βρεθεί στις επόμενες δεκαετίες όλο και πιο αποκομμένη από τις αγροτικές καλλιέργειες, που θα παράγουν όλο και λιγότερα προϊόντα, με τη θάλασσα να ανηφορίζει…

Μπροστά στο τσουνάμι των προσφύγων

 

Σε μόλις τρεις δεκαετίες από την έναρξη της κοινωνίας της πληροφορίας και την παγκοσμιοποίηση της οικονομίας, ο Homo sapiens βρέθηκε να κοιτάζει στον καθρέφτη έναν… ηλίθιο. Ξεζούμισε ό,τι είχε αυτή η γη να του προσφέρει, μακέλεψε τις θάλασσές της και μόλυνε τον αέρα της. Τώρα, την ώρα που η επιστήμη τού προσφέρει όλο και μακρύτερο προσδόκιμο ζωής, ανακαλύπτει ότι δεν μπορεί να προσφέρει στα παιδιά του όχι μόνο την «πρόοδο» αλλά ούτε και τη «σταθερότητα» μιας αξιοπρεπούς διαβίωσης – και μελλοντικά επιβίωσης. Τώρα, βλέπει τα κέντρα ανάπτυξης του τεχνολογικού του πολιτισμού να κατακλύζονται από κύματα προσφύγων που κραδαίνουν στο χέρι τα «smartphones» που τους πούλησε. Και αύριο περιμένει τα νέα κύματα, αυτά που θα ξεσηκώσουν το τσουνάμι της κλιματικής αλλαγής και η έλλειψη τροφίμων. Πώς θα αντιδράσει;

Κλασικά, ο «τρόπος αντίδρασης» είναι θέμα πρώτιστα της πολιτικής. Μολονότι δεν μας πρέπει να υπεισέλθουμε σε αυτόν τον τομέα, δεν μπορούμε να μη σημειώσουμε μια ιστορική αναλογία. Το 1648, όταν η Ευρώπη βγήκε από το χάος του Τριακονταετούς Πολέμου, οι 300 πρίγκιπες της διαμελισμένης πρώην Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας βρήκαν έναν τρόπο συμβίωσης, μέσω του Συμφώνου Ειρήνευσης της Βεστφαλίας. Ηταν το πρώτο βήμα σεβασμού της «εθνικής κυριαρχίας», που οδήγησε μετά τους ναπολεόντειους πολέμους στην αποδοχή της έννοιας «κράτος-έθνος».

Εθνική κυριαρχία και υποκρισία

Ηταν μια «οργανωμένη υποκρισία» αυτή η εθνική κυριαρχία – καταπώς τη χαρακτηρίζει στο πρόσφατο βιβλίο του «Sovereignty: Organized Hypocrisy» (¹⁰) ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ Στίβεν Ντ. Κράσνερ – που οδήγησε όμως στη Βιομηχανική Επανάσταση. Τώρα, η κρίση και η προσφυγιά μάς χτυπούν την πόρτα ακριβώς όταν η Ευρώπη ετοιμαζόταν να απεμπολήσει την εθνική κυριαρχία των κρατών-μελών της. Τώρα, η δήθεν ενωμένη Ευρώπη αντιμετωπίζει την κρίση και την προσφυγιά με μια άλλη «οργανωμένη υποκρισία». Θα βρει άραγε το πολιτικό ανάστημα να αρθρώσει πραγματική λύση ή θα τρέξει πανικόβλητη να οχυρωθεί πίσω από τα στεγανά τής Βεστφαλίας;

Εν κατακλείδι, αντιμέτωπη με όλες αυτές τις διαπιστώσεις και τα προμηνύματα, η ανθρωπότητα του 21ου αιώνα καλείται να αναθεωρήσει το όσα πίστευε ως δεδομένα στον 20ό και να βρει λύσεις. Και οι λύσεις δεν μπορούν εκ των πραγμάτων να είναι εκείνες του απώτερου παρελθόντος (όταν οι αρματηλάτες Ινδοευρωπαίοι ξεχύνονταν στις πεδιάδες της Ευρώπης ή στις στέπες της Ασίας), ούτε του νεότερου (όταν ανακαλύπταμε την Αμερική). Τώρα πια ο ορίζοντας έχει κλείσει γύρω μας και τα αυξανόμενα μιλιούνια των ανθρώπων διεκδικούν βιοτικό και βιώσιμο χώρο στον ίδιο πεπερασμένο πλανήτη όλων μας.    

Υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο να βρούμε τη λύση αφαιρετικά, με γενοκτονίες, όπως ήδη κραυγάζουν και δοκιμάζουν οι νεοβάρβαροι φανατικοί κάθε προέλευσης, θρησκευτικής τε και εθνικιστικής. Αν αφεθούμε στην ενστικτώδη αντίδραση της περιχαράκωσης, αυτό θα συμβεί. Ομως το χρέος τόσων αιώνων πολιτισμού απαιτεί την ψύχραιμη σύνθεση ειρηνικών λύσεων σε αυτή την κορυφαία και ζωτικής σημασίας κρίση. Οι μόνοι μας σύμμαχοι είναι η γνώση, η λογική, η επιστήμη και η τεχνολογία. Μπορούμε να τους συνασπίσουμε, σε τούτον τον αιώνα, σε έναν νικηφόρο αγώνα; Αν όχι… τελειώσαμε.  

Βιβλιογραφία

www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0033589410000785

http://energyskeptic.com/2013/climate-change-has-destroyed-many-civilizations-in-the-past/

http://booksandjournals.brillonline.com/content/books/b9789004254053_006

www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=775183

www.pnas.org/content/112/11/3241

www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2007/06/15/AR2007061501857.html

http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/2015GL067448/abstract

www.nature.com/nclimate/journal/vaop/ncurrent/full/nclimate2961.html

www.nature.com/nclimate/journal/vaop/ncurrent/full/nclimate2934.html

http://press.princeton.edu/titles/6744.html

Νομίζω ότι αν ψάξει κανείς στην ιστορία του Ελληνικού διαδικτύου, δεν θα βρει πιο ανόητο, ανιστόρητο, ανεδαφικό και παραπλανητικό άρθρο! Σπάει κόκαλα!

Εκτός του ότι μάθαμε τι έπαθε το Βυζάντιο με την κλιματική αλλαγή, μάθαμε τελικά τι έφταιξε για τη γενοκτονία στο Νταρφούρ – την πρώτη του 21ου αιώνα όπου σφαγιάστηκαν περίπου μισό εκατομμύριο Ντραρφουρήτες από τον δικτάτορα του Σουδάν Αλ Μπασίρ και τους μισθοφόρους του, ενώ οι λοιποί εκτοπίστηκαν από τα χωριά τους, όχι σε περιβάλλον κλιματικά καλύτερο, αλλά εκεί που ΔΕΝ ΈΧΕΙ ΠΕΤΡΈΛΑΙΟ!

Κι ευτυχώς που η Συρία δεν έχει καθόλου πετρέλαιο μπρε, που δεν το θέλουν ούτε το Ισραήλ, ούτε οι Τούρκοι, ούτε και κανένας άλλος!

Γιατί η κλιματική αλλαγή, τελικά εκτός από την επιβολή της Ατζέντα 21, έχει και μια συγγένεια με το πετρέλαιο. Γιατί νομίζετε λιώνουν ξαφνικά οι πάγοι; Γιατί ήρθε η ώρα να αρμέξουν τον πλούτο της Αρκτικής – Αμερικάνοι, Ρώσοι, Νορβηγοί, Καναδοί και όσοι άλλοι έχουν “δικαίωμα” στο Βορρά και “δικαίωμα” στην τεχνολογία Τέσλα που -επιτέλους, για αυτούς- κάνει το βιβλίο του Βέρν «Άνω Κάτω» πραγματικότητα.

Και μετά μας λέει και ο κος Καφαντάρης να έχουμε εμπιστοσύνη στην επιστήμη και στην τεχνολογία που θα μας σώσει από την κλιματική αλλαγή και τις μεταναστευτικές ροές.

Αλλά ο κος Καφαντάρης μπορεί κάτι να έχει πάθει λόγω… κλιματικής αλλαγής. Εξάλλου δεν είναι δύσκολο να πάθεις. Ένας Ροκφέλερ έχει φροντίσει για αυτό: Από τον Παγετώνα στην Υπερθέρμανση, ένας Ροκφέλερ δρόμος!

Το δικό μας το κεφάλι όμως κρατά καλά τις μνήμες του κι έτσι με μια απλή βουτιά στο διαδίκτυο βρήκαμε ένα παλιό άρθρο του εν λόγω δημοσιογράφου, με τίτλο:

Η βιομηχανία του κλίματος

Πώς έγινε και ο «ρωσικός χειμώνας» έδωσε τη θέση του στον «ρωσικό καύσωνα»; Ποιος ο ρόλος των κυβερνήσεων στις προσπάθειες για τον έλεγχο του κλίματος; Και πώς εκμεταλλεύονται οι ιδιωτικές βιομηχανίες την αγωνία κρατικών φορέων και ιδιωτών για την κλιματική μεταβολή πουλώντας ένα αγαθό που δεν τους ανήκει; 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  12/09/2010 06:46

Ο Απρίλιος της εκτροπής! Η τωρινή φάση της κλιματικής κρίσης ξεκίνησε με τον θερμότερο Απρίλη που μετρήθηκε ποτέ. Στον χάρτη, το μέγεθος των κουκκίδων υποδηλώνει τη θερμοκρασιακή εκτροπή, με κόκκινο για ζέστη και μπλε για κρύο.

intext_content_tag_startemailεκτύπωση  

Tις ημέρες ακριβώς όπου οι Ρώσοι πάλευαν να σβήσουν τη φωτιά προτού φτάσει στις αποθήκες πυρηνικών, πρωτοφανείς καταγγελίες έκαναν τον γύρο της χώρας. Πήγαζαν από ένα άρθρο του Αντρέι Αρέσεφ, υποδιευθυντή του Ιδρύματος Στρατηγικής Κουλτούρας (Strategic Culture Foundation), που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό του υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας και παρουσιάστηκε από το κρατικό κανάλι ειδήσεων RΙΑ Νovosti.

Υπάρχουν «κλιματικά όπλα»;

Υπό τον τίτλο «Κλιματικά όπλα:κάτι περισσότερο από θεωρία συνωμοσίας;» , το κείμενο αυτό έλεγε ότι πίσω από το κύμα καύσωνα ίσως βρισκόταν το περιβόητο πάρκο 180 κεραιών εκπομπής μικροκυμάτων στην ιονόσφαιρα ΗΑΑRΡ της Αλάσκας. Παρά τις περί του αντιθέτου κατά καιρούς διαβεβαιώσεις του αμερικανικού Πενταγώνου, ο Αρέσεφ υποστήριζε ότι «στόχος του είναι η επιλεκτική αποσταθεροποίηση περιβαλλοντικών και αγροτικών συστημάτων σε συγκεκριμένες χώρες». Επίσης, ως ύποπτο συνεργό του ΗΑΑRΡ ο Αρέσεφ εντόπιζε το περίεργο διαστημικό λεωφορείο που έθεσε σε τροχιά το Πεντάγωνο τον Απρίλη που μας πέρασε. Πρόκειται για το ρομποτικό διαστημόπλοιο Χ-37Β, το οποίο κατά τον Αρέσεφ μεταφέρει όπλα ακτίνων λέιζερ, κατάλληλα και για «κλιματικό πόλεμο». 

Βεβαίως, το κείμενο δεν παρείχε αποδείξεις για τα όσα καταλόγιζε. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η απελπισία των καμένων ώθησε τον Αρέσεφ να εκδηλώσει μύχιες σκέψεις και υποψίες. Υποψίες που κυοφορούνταν από καιρό και συσσωρεύτηκαν μετά τον φετινό Απρίλιο, τον θερμότερο όλων των καταγεγραμμένων εποχών για τον πλανήτη, οπότε άρχισε ένα περίεργο γαϊτανάκι θερμών ρευμάτων αέρα. Πάνω από την τεράστια πετρελαιοκηλίδα του Κόλπου του Μεξικού εκδηλώθηκε από τις αρχές Μαΐου η νηνεμία που απεγνωσμένα χρειάζονταν για να μαζέψουν τα σπασμένα της ΒΡ. 

Στη συνέχεια όμως του καλοκαιριού ασυνήθιστα καυτοί άνεμοι σάρωσαν μεγάλες περιοχές των Ηνωμένων Πολιτειών, της Βόρειας Αφρικής, της Ευρώπης, της Ρωσίας, του Καζακστάν, της Μογγολίας, της Κίνας, της Ταϊβάν και της Ινδοκίνας, της Κορέας, της Ιαπωνίας και του Καναδά.

 Ιδιαίτερα στη Ρωσία, ο συνδυασμός ξηρασίας και πυρκαγιών κατέστρεψε το 27% της εφετινής σοδιάς δημητριακών, ενώ η ξηρασία της ΝΔ Κίνας ήταν η χειρότερη εδώ και έναν αιώνα, με απώλειες σοδειάς ως και 50%! Το αποτελείωμα έφεραν οι απρόσμενα ισχυρές θερινές καταιγίδες στην Α. Ευρώπη και οι χειρότεροι μουσώνες των τελευταίων 80 χρόνων στην Ασία. Γερμανία, Αυστρία, Ουγγαρία, Σερβία, Ρουμανία, Τσεχία, Σλοβακία, Πολωνία και Ουκρανία πλημμύρισαν, στο Πακιστάν τα σπίτια 22 εκατομμυρίων ανθρώπων βούλιαξαν στη λάσπη, για να φθάσουν τελικά οι πλημμύρες ως την Αυστραλία και τη Γουατεμάλα… Είναι μόνον ο καιρός που τρελάθηκε ή κάποιοι παίζουν ήδη σκάκι μαζί του;

Η γεωμηχανική είναι εδώ!

Αν έχετε το χρήμα, ιδιωτικοί κομάντος του κλίματος αναλαμβάνουν να «τρυπήσουν» τα σύννεφα για χάρη σας

Οι θεωρίες συνωμοσίας λένε ότι τα μεγάλης κλίμακας πειράματα τεχνητού χειρισμού του κλίματος διεξάγονται εδώ και 60 χρόνια. Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις προσπαθούν εδώ και δύο δεκαετίες να αντλήσουν επίσημες απαντήσεις για το αν διεξάγονται ψεκασμοί με μεταλλικά ιχνοστοιχεία στην ατμόσφαιρα και ποιες οι επιπτώσεις τους στη δημόσια υγεία από αυτούς. Τις υποψίες τους είχε επιτείνει μια έκθεση της CΙΑ προς τον πρόεδρο των ΗΠΑ- που αποκάλυψε η βρετανική εφημερίδα «Οbserver» το 2004- στην οποία υποδεικνυόταν ως μόνο ουσιαστικό μέσο αντιμετώπισης της επερχόμενης κλιματικής αλλαγής ο αεροψεκασμός σε παγκόσμια κλίμακα. 

Οι ιθύνοντες των κρατικών επιστημονικών ιδρυμάτων ανά χώρα κρατούσαν πάντοτε σιγή ιχθύος επί του θέματος των ψεκασμών, ή φρόντιζαν να καθιστούν σαφές στους «ανήσυχους» ότι θα έχαναν κάθε επαγγελματική προοπτική αν εμπλέκονταν σε τέτοιες «πράσινες διελκυστίνδες». Τελικά, το πέπλο αυτό της σιωπής φαίνεται ότι τα δύο τελευταία χρόνια κατέστη περιττό: Στις 28 Ιανουαρίου του 2009 το βρετανικό University of Εast Αnglia δημοσίευσε το πόρισμα της πρώτης έρευνας για τις δυνατότητες ψύξης του πλανήτη μέσω μεθόδων γεω-μηχανικής (geoengineering, δηλαδή τεχνητή διαμόρφωση του κλίματος). Συνοπτικά κατέληγε στα εξής: 

* Η βύθιση των αποθεμάτων άνθρακα θα μπορούσε να φέρει τα επίπεδα του διοξειδίου του άνθρακα σε εκείνα της προ-βιομηχανικής εποχής, αλλά όχι πριν από το 2100 και μόνον εφόσον συνδυαστεί με ισχυρή περικοπή των εκπομπών καυσαερίων. 

* Ο ψεκασμός της στρατόσφαιρας και η εκτόξευση υλικών σκίασης του πλανήτη στο Διάστημα έχουν τις μεγαλύτερες πιθανότητες να ψύξουν το κλίμα ως το 2050, αλλά επίσης ενέχουν τους μεγαλύτερους κινδύνους. 

* Οι προσπάθειες δέσμευσης του άνθρακα μέσω προσθήκης σιδήρου ή αζώτου στους ωκεανούς θα έχουν λιγότερο μακροπρόθεσμα αποτελέσματα απ΄ ό,τι η ήδη διενεργούμενη προσθήκη φωσφόρου σε αυτούς. 

* Η δέσμευση άνθρακα στην ξηρά, μέσω της ενσωμάτωσής του σε νεοδημιουργούμενα δάση, θα έχει πιο άμεσα ψυκτικά αποτελέσματα από την καλλιέργεια φυκών στους ωκεανούς. 

* Η αύξηση της ανακλαστικότητας των αστικών περιοχών (βλ. λευκές στέγες και τοίχοι) θα μπορούσε να περιορίσει τις θερμικές νησίδες των πόλεων, αλλά θα είχε ελάχιστη συμμετοχή στην πλανητική κλίμακα. 

* Οι προτάσεις άντλησης κρύων υδάτων του βυθού των ωκεανών στην επιφάνειά τους (ocean pipes) ή η αύξηση της ανακλαστικότητας των νεφών με βιολογικά μέσα κρίνονται αναποτελεσματικές.

Ελπίδα ή εφιάλτης;

Στις 15 Ιουνίου 2009 ένα ειδικό αφιέρωμα της «Wall Street Journal» εκλαΐκευε για τους οικονομικά σκεπτόμενους αναγνώστες της το θέμα της γεωμηχανικής και κατέληγε στην υποστήριξη της άμεσης εφαρμογής της ως μέσο καθυστέρησης της κλιματικής αλλαγής. Ο συντάκτης του εντόπιζε από τότε τις πολιτικές επιπλοκές αυτών των τεχνικών: «Εφόσον οι επιπτώσεις της γεωμηχανικής είναι παγκόσμιες, ποιος καθορίζει αν και πότε χρησιμοποιείται, ποιες τεχνολογίες εφαρμόζονται και ποιες θα είναι οι στοχευόμενες θερμοκρασίες;». Και «επειδή οι καλές και οι πιθανώς κακές συνέπειες των γεωμηχανικών παρεμβάσεων δεν θα διαμοιράζονται ισότιμα σε όλον τον πλανήτη, μήπως θα είναι δυνατόν η τεχνολογία αυτή να χρησιμοποιηθεί για στρατηγικούς ή στρατιωτικούς σκοπούς;».

 Προφητική η ανησυχία του, καθώς στο Πακιστάν αυτή τη στιγμή οργιάζει η φημολογία ότι τις πλημμύρες προξένησαν οι Αμερικανοί για να ξεριζώσουν τα στηρίγματα της Αλ Κάιντα… 

Εξι μήνες αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2009, οι προσπάθειες σύναψης διεθνούς συμφωνίας περιορισμού των εκπομπών υδρογονανθράκων ναυαγούσαν στην Κοπεγχάγη. Αμέσως μετά άρχισαν να πληθαίνουν οι φωνές που ζητούσαν από τη γεωμηχανική να αναλάβει τον ρόλο του διασώστη.

Οχι, δεν έκαναν το ατόπημα να τα παρουσιάζουν όλα ρόδινα. Είναι μια δύσκολη και πιθανώς οδυνηρή για πολλούς επιλογή, αλλά η μόνη που απομένει. Χαρακτηριστικοί ευαγγελιστές της νέας πορείας δύο επώνυμοι συγγραφείς των ΗΠΑ, ο Jeff Goudell του περιοδικού «Rolling Stone» και ο Εli Κintisch του περιοδικού «Science», που εξέδωσαν δύο εμπεριστατωμένα βιβλία με πολύ εύγλωττους τίτλους: Το Ηow to Cool the Ρlanet:Geoengineering and the Αudacious Quest to Fix Εarth΄s Climate (Πώς να ψύξουμε τον πλανήτη:Γεω-μηχανική και η παράτολμη εκστρατεία να διορθώσουμε το κλίμα της Γης) του πρώτου και το Ηack the Ρlanet: Science΄s Βest Ηope- or Worst Νightmare- for Αverting Climate Catastrophe (Βιάστε τον πλανήτη: Η καλύτερη ελπίδα- ή ο χειρότερος εφιάλτης- της επιστήμης να αποτρέψει την κλιματική καταστροφή).

Υπόθεση Πορτοκάλι

Ο Κ. Παπαδόπουλος και το δάσος κεραιών του ΗΑΑRΡ που έστησε στην Αλάσκα

Λίγο αργότερα, σε ένα διεθνές συμπόσιο που έλαβε χώρα στη βελγική Γάνδη, στις 28-30 Μαΐου, μια επίσης εμπεριστατωμένη μελέτη επιστημόνων- με επικεφαλής τον καθηγητή Dr Vermeeren, του Delft University of Τechnology- αποκάλυπτε ότι η γεωμηχανική εφαρμόζεται όντως εδώ και 60 χρόνια. Το πόρισμά τους έφερε τον τίτλο «CΑSΕ ΟRΑΝGΕ: Contrail Science, Ιts Ιmpact on Climate and Weather Μanipulation Ρrograms Conducted by the United States and Ιts Αllies» (Υπόθεση Πορτοκάλι: Η επιστήμη των αεροψεκασμών, οι επιπτώσεις της στο κλίμα και τα προγράμματα χειρισμού του καιρού των ΗΠΑ και των Συμμάχων τους). Μετά την αναλυτική παρουσίαση των τεχνολογιών που χρησιμοποιούνται, το πόρισμα φθάνει σε μια πολύ ενδιαφέρουσα διαπίστωση: τόσο το περιβόητο ΗΑΑRΡ όσο και οι πατέντες αεροψεκασμού με οξείδια αλουμινίου, θορίου και ανακλαστικά σωματίδια Welsbach ανήκουν πλέον στην κατασκευάστρια πολεμικού εξοπλισμού Raytheon. Μία και μόνη εταιρεία του στρατιωτικοβιομηχανικού κατεστημένου «έχει στα χέρια της το κλίμα του πλανήτη»! 

Η συνάρτηση του στρατιωτικού ενδιαφέροντος με την αγωνία των πολιτών για το κλίμα γίνεται διαφανής στην έκθεση CΑSΕ ΟRΑΝGΕ με τη σύνδεση της στρατιωτικής έκθεσης «Οwning the Weather in 2025» (Κατέχοντας τον καιρό, το 2025)- του 1996- με όσα προτείνονται τώρα ως λύσεις γεωμηχανικής. Στην περιβόητη εκείνη έκθεση των στρατιωτικών των ΗΠΑ είχε τεθεί το εξής χρονοδιάγραμμα δράσης: 

* 2000: Εισαγωγή της τεχνολογίας δημιουργίας καθρεπτών ιόντων (μέσω σταθμών μικροκυμάτων τύπου ΗΑΑRΡ) και εκθετική αύξησή τους μετά το 2008. 

* 2000-2025: Χρήση χημικών στους αεροψεκασμούς, τόσο από πολιτικά όσο και από στρατιωτικά αεροσκάφη. 

* 2004: Δημιουργία «έξυπνων νεφών» μέσω νανοτεχνολογίας, με εκθετική αύξησή τους μετά το 2010. * 2005: Εισαγωγή της «κατάμαυρης σκόνης» (carbon black dustδηλαδή ψεκασμός της ατμόσφαιρας με κατάλοιπα ατελούς καύσης, παρ΄ ότι είναι απόλυτα καρκινογόνα). 

Το πόρισμα της έκθεσης CΑSΕ ΟRΑΝGΕ καταλήγει με την ακόλουθη διαπίστωση: «… μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι υπάρχει ευρεία συνεργασία μεταξύ των κυβερνήσεων προκειμένου να φθάσουν στους κλιματικούς στόχους ως το 2025:Να ελέγχουν τον καιρό,άρα και τον πλανήτη».

Κίνα και Ρωσία στην πρωτοπορία

Παρά το ότι υπάρχουν σοβαρότατες ενδείξεις ότι τουλάχιστον 26 χώρες στον κόσμο προβαίνουν σε δράσεις γεωμηχανικής, μόνον η Κίνα αποδέχεται ανοιχτά ότι έχει στρατιωτικό σώμα διαχείρισης του καιρού και, εν μέρει, η Ρωσία. Για την Κίνα είναι γνωστή η ιστορία εκτόξευσης πυραύλων πριν από τους Ολυμπιακούς του Πεκίνου και για τη Ρωσία ο ψεκασμός της Λευκορωσίας μετά το Τσερνόμπιλ, για να μη φτάσει η ραδιενεργός σκόνη στη Μόσχα. 

Και οι δύο παραδοσιακά «έφτιαχναν το κλίμα» πριν από τις μεγαλειώδεις στρατιωτικές παρελάσεις τους. Η πρώτη επίσημη πρόταση αξιοποίησης αυτής της τεχνογνωσίας από φορείς πολιτών έγινε το 2009, από τον δήμαρχο της Μόσχας Γιούρι Λουζκόφ. Σύμφωνα με το περιοδικό «Τime», o Λουζκόφ υποσχέθηκε στους συμπολίτες του έναν χειμώνα χωρίς χιόνια και εκμίσθωσε τις σχετικές υπηρεσίες της ρωσικής στρατιωτικής αεροπορίας. Το προηγούμενο καλοκαίρι (στις 17 Ιουνίου 2008) είχε γίνει μια μικρής έκτασης τέτοια ρίψη σκόνης τσιμέντου πάνω από τη Μόσχα, αλλά… ένας σάκος τσιμέντου δεν άνοιξε και διέτρησε μια στέγη σπιτιού! Και, δυστυχώς για τον Λουζκόφ, το πείραμα του χειμώνα απέτυχε παταγωδώς, με τη μεγαλύτερη χιονόπτωση στη Μόσχα από το 1966!

Οι ιδιωτικοί «στρατοί του κλίματος»

«Καιρός να ψύξουμε τον πλανήτη». Το εξώφυλλο του ειδικού αφιερώματος της «Wall Street Journal», που ενημέρωσε τους οικονομικά ισχυρούς για την επερχόμενη εποχή της γεωμηχανικής

Τους «ερασιτεχνισμούς» αυτούς υπόσχονται να κάνουν παρελθόν ιδιωτικοί φορείς. Ο πιο παλιός και διεθνούς φήμης είναι η εταιρεία Εlate Ιntelligent Τechnologies (ΕΙΤ), του ρώσου καθηγητή Λεβ Ποκμέλνιχ. Οπως δήλωσε σε συνέντευξή του στη βρετανική «Ιndependent» (9.10.1992), για έξι εκατομμύρια δολάρια συν κάτι ψιλά σε ρούβλια μπορεί να διώξει κάθε τυφώνα από τη Φλόριδα.

Αλλά αναλαμβάνει και μικρότερης κλίμακας δουλειές. Με πέντε εκατομμύρια ρούβλια κρατάει το Στάδιο Λουζνίκι της Μόσχας ανέφελο. Αλλά και με μόλις 5.000 ρούβλια φροντίζει να έχει κανείς γαμήλια δεξίωση χωρίς βροχή. Το πώς το κατορθώνει είναι μυστήριο, αλλά σίγουρα χρησιμοποιεί κεραίες (που παραπέμπουν στα πειράματα του Τέσλα) για να πολεμάει τα σύννεφα με ηλεκτρομαγνητικά πεδία. Η αποτελεσματικότητα των μεθόδων του είναι αμφισβητούμενη, αλλά κατά καιρούς τον βρίσκει κανείς να πουλάει λιακάδα στην Πόλη του Μεξικού ή να διώχνει την αιθαλομίχλη από την πρωτεύουσα της Μαλαισίας με πρόκληση τεχνητού… κυκλώνα! Αντίστοιχα εξωτική είναι η τεχνολογία που έχει ο Αμερικανός David Wells. Εκπέμποντας κύματα της υποτιθέμενης ορμόνης (θυμάται κανείς τις θεωρίες του Βίλχελμ Ράιχ;), υποστηρίζει ότι σταματάει κυκλώνες από το να αγγίξουν το έδαφος, συνθέτει ή διαλύει σύννεφα, σταματάει την ξηρασία, σβήνει φωτιές στα δάση κλπ. Αλλά δεν πουλάει τις υπηρεσίες του. Αισθανόμενος- όπως δηλώνει- ότι η συσκευή του μπορεί να είναι ταυτόχρονα όργανο σωτηρίας ή καταστροφής, παρέχει μεν δωρεάν υπηρεσίες όποτε του το ζητούν αλλά στοχεύει στο να φτιαχτεί ένα κεντρικά ελεγχόμενο εθνικό δίκτυο από αυτές, ώστε να ρυθμίζεται συλλογικά το κλίμα της πατρίδας του. Για όποιον ενδιαφέρεται, το e-mail του είναι davidwells3@ gmail. com/. Το δικό μας ενδιαφέρον επικεντρώνεται στα όσα διατείνονται αυτοί που πήραν τα σχέδια της συσκευής και έφτιαξαν τη δική τους. Ενας από αυτούς, ονόματι Αlberto, μένει στο Πουέρτο Ρίκο και δηλώνει ότι η συσκευή του έχει εμβέλεια 6.000 μίλια, με αποτέλεσμα να μπορεί να ελέγχει κάθε θύελλα από τη Φλόριδα ως τον Περσικό Κόλπο! Είναι δυνατόν ένας οποιοσδήποτε πολίτης να παίζει με τον καιρό τού ενός τετάρτου του πλανήτη; Ευτυχώς τρόπος του λέγειν- η παρέα αυτή δηλώνει ιδεολογικά αντίθετη με την εκμετάλλευση της συσκευής τους από στρατιωτικούς φορείς ως όπλα και έχουν συστήσει την ιστοσελίδα http://weatherrangers.ning.com ως τόπο συνεννόησης των απανταχού World Weather Rangers. 

Λιγότερο εξωτική αλλά εξόχως επιτεύξιμη είναι η τεχνολογία που ρουφάει νερό από τη θάλασσα και το ψεκάζει στην ατμόσφαιρα, για να δημιουργήσει σύννεφα βροχής. Οχι, δεν μιλάμε για το «υπερμέγεθες αβγοχτυπητήρι» που είχε προτείνει καναδός επιστήμονας στο Ηράκλειο της Κρήτης, αλλά για μια τεχνολογία που έχει κερδίσει τη χρηματοδότηση του Μπιλ Γκέιτς της Μicrosoft. Οπως δημοσίευσαν στις 8 Μαΐου 2010 οι «Τimes» του Λονδίνου, η εδρεύουσα στο Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ Silver Lining έλαβε 300.000 δολάρια από τον Γκέιτς για να αναπτύξει μηχανές που μετατρέπουν το θαλασσινό νερό σε μικροσκοπικά σωματίδια που θα εκτοξεύονται 1.000 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Η δοκιμή θα γίνει με δέκα αντλιοφόρα πλοία σε έκταση 10.000 τετρ. χιλιομέτρων ωκεανού. Η όλη ιδέα του σχεδίου είναι ότι με 1.600 τέτοια πλοία να ψεκάζουν νερό γύρω από την υδρόγειο, οι βροχοπτώσεις θα αυξάνονταν και η θερμοκρασία θα έπεφτε σημαντικά. 

Σημειώνουμε ότι το κλιματικό ενδιαφέρον του πολυεκατομμυριούχου Γκέιτς δεν περιορίζεται σε αυτό. Σύμφωνα με την περιβαλλοντική οργάνωση ΕΤC Group, από το 2007 ως σήμερα έχει ξοδέψει ήδη 4,5 εκατ. δολάρια σε σχετικές έρευνες και για τα επόμενα δέκα χρόνια ετοιμάζεται να επενδύσει άλλα 10 ως και… 1 δισ. δολάρια. Μια πρόσφατη κίνησή του ήταν να κατοχυρώσει πέντε ευρεσιτεχνίες σχετικά με την αναρρόφηση νερού από την επιφάνεια της θάλασσας και τη διοχέτευσή του σε μεγάλα βάθη. Τι τις θέλει; Για την αποτροπή των τυφώνων, που- ως γνωστόν- δημιουργούνται πάνω από θερμά στρώματα νερού. Αντλώντας το θερμό νερό και στέλνοντάς το στον βυθό, θα τους «κόβει την τροφοδότηση». 

Ευτυχώς, μέχρι στιγμής, τα σχέδια του Μπιλ Γκέιτς δεν δείχνουν να έχουν στρατιωτικό ενδιαφέρον.

Αντίθετα, μια πληθώρα αεροναυτικών επιχειρήσεων σε όλες τις αγροτικές πολιτείες των ΗΠΑ διατυμπανίζουν τις υπηρεσίες τους για αεροψεκασμό νεφών και τις προσφέρουν ως την Ινδία και την… Ελλάδα. Μικρό δείγμα θα βρείτε στην ιστοσελίδα http://www. license. state.tx. us/weather/weathermod. htm και τη www. weathermodofication. com/. Πάντως, και εν κατακλείδι, στις 24 Αυγούστου 2010 μια διεθνής ομάδα ερευνητών, από την Αγγλία, τη Δανία και την Κίνα, αποφάνθηκε πως ακόμη και αν εφαρμοσθούν οι πιο επιθετικές μέθοδοι γεω-μηχανικής, στο τέλος του αιώνα το επίπεδο της θάλασσας θα είναι 30-70 εκατοστά υψηλότερα από σήμερα (μετά την επέλαση αρκετών τσουνάμι, εννοείται). Οπότε, όλοι οι κατοικούντες σε παραθαλάσσιες πόλεις καλά θα κάνουν να ψάξουν… οικόπεδο στα βουνά! 

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ HAARP; 

Το 1974 ο επιστήμονας του Ερευνητικού Εργαστηρίου τoυ Ναυτικού των ΗΠΑ (ΝRL) Κ.Παπαδόπουλος σκέφθηκε ότι θα μπορούσε να στέλνει ραδιοκύματα στα φορτισμένα σωματίδια της ιονόσφαιρας,μετατρέποντάς την σε μια τεράστια κεραία επανεκπομπής των σημάτων.Εφηύρε τον τρόπο δημιουργίας ρευμάτων στην ιονόσφαιρα μέσω «εστιασμένου ψησίματός της» με μικροκύματα.O «φούρνος μικροκυμάτων» που επιτελεί αυτό το έργο είναι ένα σύστημα 180 ραδιοκεραιών στην Αλάσκα,προσανατολισμένων κατά μήκος και εγκάρσια προς τους μαγνητικούς πόλους του πλανήτη. 

Είναι το επονομαζόμενο ΗΑΑRΡ (Ηigh Frequency Αctive Αuroral Research Ρrogram,ήτοι Υψίσυχνο Ενεργό Σελαϊκό Ερευνητικό Πρόγραμμα).Το γιατί κατασκευάστηκε και τι πραγματικά μπορεί να κάνει έχουν αναγάγει το ΗΑΑRΡ στο πέμπτο δημοφιλέστερο σενάριο συνωμοσίας στο Διαδίκτυοαμέσως μετά τη δολοφονία του Κένεντι.Κατά τον κ.Παπαδόπουλο,μπορεί να εντοπίζει κοιτάσματα υδρογονανθράκων ή να εξωθεί τα σωματίδια πιθανόν πυρηνικών εκρήξεων στη στρατόσφαιρα,μακριά από τη Γη.Κατά τους κατηγόρους του,δημιουργεί καταιγίδες,τυφώνες και σεισμούς! 

TΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ «ΑΓΝΩΣΤΗΣ» ΓΕΩΜΗΧΑΝΙΚΗΣ 

1899: Ο φημισμένος σέρβος εφευρέτης Νicola Tesla διενεργεί πειράματα ασύρματης μετάδοσης ενέργειας και παράγει κεραυνό. 

1914: Στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο οι Γερμανοί δημιουργούν «τεχνητή ομίχλη». 

1915: Ο αμερικανός «βροχοποιός» Charles Ηatfield υπόσχεται βροχή στο Σαν Ντιέγκο και φέρνει…πλημμύρα που κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος της πόλης. 1943: Οι Βρετανοί ψεκάζουν την ατμόσφαιρα με μικρές λωρίδες αλουμινίου,«τυφλώνουν» τα γερμανικά ραντάρ και βομβαρδίζουν ανενόχλητοι το Αμβούργο. 

1946: Σε συνεργασία με τις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ και την General Εlectric, o νομπελίστας Ιrving Langmuir σπέρνει 1,4 κιλό τρίμμα πάγου στον ουρανό της Νέας Υόρκης και φέρνει χιο νόπτωση. 1946: Οι ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ αρχίζουν το πρόγραμμα Cirrus, με το οποίο δοκιμάζουν να ελέγξουν τον καιρό με αεροψεκασμούς.Επιφέρουν κατά λάθος θύελλα στην περιοχή της Σαβάνα,με μεγάλες καταστροφές. 1953: Η κυβέρνηση των ΗΠΑ συστήνει τη Συμβουλευτική Επιτροπή Ελέγχου του Καιρού (Αdvisory Committee on Weather Control). 

1958: Στο πλαίσιο του πειράματος Αrgus,που κατέστρωσε ο έλληνας φυσικός Νικόλαος Χριστοφίλου, οι ΗΠΑ ανατινάζουν τρεις πυρηνικές κεφαλές στη ζώνη ακτινοβολίας Van Αllen (περίπου 3.500 χιλιόμετρα πάνω από τη Γη) και καταστρέφουν τους κοντινούς δορυφόρους. Είναι η αρχή της διάνοιξης της τρύπας του όζοντος. 

1962 και 1967: Στο πλαίσιο του προγράμματος Storm Fury ψεκάζονται τυφώνες. 

1967-1972: Στον πόλεμο του Βιετνάμ οι ΗΠΑ ψεκάζουν με ιωδίδιο του αργύρου για να παρατείνουν τους μουσώνες πάνω από το Β. Βιετνάμ (Οperation Ρopeye). 

1986: Σύμφωνα με τον δήμαρχο του Τσερνόμπιλ,τον Α.Γκρούσιν, η σοβιετική αεροπορία δημιούργησε με ψεκασμό σύννεφα βροχής για να προστατεύσει τη Μόσχα από τη ραδιενέργεια.Η βροχή έπεσε στη Λευκορωσία,όπου ο πληθυσμός εκτέθηκε σε έως και 30 φορές υψηλότερη ακτινοβολία από την αναμενόμενη. 1999: Ο Αμερικανός Wiiliam Τhomas διατυπώνει για πρώτη φορά σε άρθρο του τις υποψίες τριών πολιτών για μυστικούς χημικούς ψεκασμούς της ατμόσφαιρας. 

Αχ κυρ Καφαντάρη… αχ… Τι σου έμελλε να πάθεις μετά από 6 χρόνια. Από κει που μιλούσες για χημικούς αεροψεκασμούς και HAARP, τώρα επαναλαμβάνεις τι λέει ο Ροκφέλερ, ο Σόρος και ο πρίγκηπας της Αγγλίας!

Μη σε πείραξαν τα μνημόνια; Μη σε πείραξε η κλιματική η ρουφιάνα η αλλαγή; Κάποια αλλαγή πάντως σε πείραξε, έρμε Καφαντάρη, κι από κει που έτρωγες ελληνική κουζίνα το γύρισες στο κανναβούρι. Μπορεί τελικά να σε πείραξε και ο ίδιος ο Ροκφέλερ, έχει καταφέρει να “αλλάξει” πολλούς ο παλιόγερος…
nea.allnewz.gr