Το τηλεοπτικό show που παρακολουθήσαμε
στην Ειδομένη με τις απόπειρες των λαθρομεταναστών να παραβιάσουν τα
σύνορα μιας κυρίαρχης χώρας, γιατί τα Σκόπια σε αντίθεση με εμάς είναι
μια κυρίαρχη χώρα που ορίζει αυτή ποίοι μπαίνουν εντός των συνόρων της
και ποίοι όχι, θα πρέπει να φανερώνει πλέον σε όλους το ποιός
διαμορφώνει τις πολιτικές της χώρας μας πλέον.
Υπάρχουν δύο τρόποι να αντιληφθεί...
κανείς
την καλυπτόμενη από δεκάδες φωτορεπόρτερ και τηλεοπτικές κάμερες
απόπειρα των μεταναστών που προέρχονται από μη-εμπόλεμες χώρες να
παραβιάσουν τα σύνορα των Σκοπίων. Ο πρώτος είναι να κατηγορήσει απλά
για “αμέλεια” το ελληνικό κράτος και να υποθέσει ότι οι διάφοροι
αριστεριστές, επαγγελματίες ανθρωπιστές και εθελοντές ηλίθιοι που
βρίσκονται στην Ειδομένη έπραξαν με δική τους πρωτοβουλία.
Ο δεύτερος είναι το να θεωρήσει ότι το
ελληνικό κράτος έχει παραχωρήσει ηθελημένα στις ίδιες ομάδες ανθρώπων το
δικαίωμα της διαχείρισης του μεταναστευτικού ζητήματος. Και στις δύο
περιπτώσεις το αποτέλεσμα είναι ακριβώς το ίδιο. Το ελληνικό κράτος, ο
μηχανισμος τον οποίο το ελληνικό έθνος έστησε για να διαχειρίζεται τις
υποθέσεις του, αδυνατεί να ανταπεξέλθει στις προκλήσεις της ιστορίας. Το
γιατί είναι ένα ερώτημα στο οποίο έχουμε αναφερθεί πολλές φορές από τις
σελίδες αυτής εδώ της εφημερίδας.
Τώρα όμως έχουμε το γεγονός της ύπαρξης
εντός του κράτους αυτού, ομάδων ανθρώπων οι οποίοι όχι μόνον μπήκαν
παράνομα στην χώρα αλλά και αρνούνται να δεχθούν επί της ουσίας την
“κυριότητα” του στον γεωγραφικό χώρο που ονομάζεται Ελλάδα.
Οι διάφορες ΜΚΟ έχουν πολλές φορές κατηγορηθεί για τον “περίεργο ρόλο” τους στο πεδίο των Διεθνών Σχέσεων. Αρκετά κράτη θεωρούν ότι αποτελούν μέσα υλοποίησης πολιτικής συγκεκριμένων κρατών αλλά και παρέμβασης στα εσωτερικά άλλων κρατών.
Εμείς όμως ξεπεράσαμε το υπόδειγμα αυτό.
Λόγω της “βολονταριστικής” παιδείας αρκετών από τον χώρο της
ριζοσπαστικής αριστεράς, λόγω των ιδεοληψιών του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και λόγω
της εμμονής του κυβερνώντος κόμματος να μην αντιμετωπίσει ως ζήτημα
ασφαλείας το μεταναστευτικό αλλά ως ζήτημα “αγαθοεργίας”, έχουμε την
μεταβίβαση εξουσιών διαχείρισης στις διάφορες αριστερίστικες οργανώσεις
και στις ΜΚΟ. Αν κάνεις συνδυάσει και την πιθανότητα χρήματος που θα
έλθει από το εξωτερικό για το “προσφυγικό” καταλαβαίνει ότι οι δομές που
αυτή την στιγμή δημιουργούνται είναι πολύ πιθανόν να μετατραπούν σε
πολυπλόκαμους οργανισμούς που θα επηρεάζουν ολοένα και περισσότερα
ζητήματα.
Η ΜΚΟ-οποίηση των δομών του κράτος
αποτελεί όμως μια πολύ καλή ευκαιρία για τους αριστεριστές της
κυβέρνησης να ξεπεράσουν τις όποιες αντιστάσεις για την συριζοποίηση του
κράτους. Δεν χρειάζεται να διορίζουν μετακλητούς, αλλά θα συνεργάζονται
με συγκεκριμένες ΜΚΟ κρατώντας ικανοποιημένους τους “φίλους” του
κόμματος. Παραμερίζουν την τοπική αυτοδιοίκηση, ακόμη και την αστυνομία,
περιθωριοποιούν τον στρατό σε ρόλο φιλιππινέζας.
Μ' ένα σμπάρο πολλά τριγώνια.
Μ' ένα σμπάρο πολλά τριγώνια.
Δημήτρης Παπαγεωργίου
www.elora.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου