Γεώργιος
Παπαδόπουλος: «Δικτάτορας, πράκτορας της CIA, «επαναστάτης», υποχείριο ή
απλά επικίνδυνος τρελός;»Τον συνταγματάρχη του Ελληνικού Στρατού,
Γεώργιο Παπαδόπουλο, πρωταίτιο και συνωμοτικό πρωτεργάτη της Απριλιανής
Επταετίας, δεν είχα τη δυνατότητα να τον γνωρίσω γιατί λόγω ηλικίας
θυμάμαι λίγα πράγματα και συμβάντα από τότε. Την επιστράτευση, τον
πατέρα μου να τρέχει για τα σύνορα και πιο πριν να κατεβάζουμε ένα παλιό
ραδιόφωνο από το πατάρι της κουζίνας για να ακούσουμε την ιστορική
εκπομπή της ελληνόφωνης υπηρεσίας της «Ντοϋτσε Βέλλε» και πότε θα έρθει
στην Ελλάδα ο Καραμανλής, ο σωτήρας, ο Εθνάρχης, για να μας σώσει από
τους κακούς χουντικούς. Κάτι που αποδείχθηκε...
φενάκη αφού τελικά οι πολιτικοί αποδείχτηκε ότι ήταν τα μεγαλύτερα πολιτικά ρεμάλια και η πιο διεφθαρμένη φάρα της οικουμένης που έδωσαν χώρο στη γενιά του Πολυτεχνείου για να κονομήσει και να χτίσει την νεώτερη Ελλάδα σε μια μεγάλη πλατεία χαφιέδων και βαστάζων του συστήματος. Ο άνωθεν αρχικός τίτλος για τον Παπαδόπουλο, δεν είναι δικός μας, είναι αριστερόφρονων ενημερωτικής σελίδας. Εκείνο που εκπλήσσει τελικά είναι ότι ακόμα και οι ίδιοι οι αριστεροί(κάποιοι που ακόμα έχουν μυαλό στο κεφάλι τους)δεν είναι σε θέση να λύσουν ερωτήματα όπως: Τελικά ο Παπαδόπουλος(τον οποίο αναθυμούνται σήμερα οι πιο νέοι που δεν τον έζησαν, ως τον μπαμπούλα που θα κλείσει φυλακή τους διεφθαρμένους), έκανε ανυπολόγιστο κακό στον τόπο, τον κατέστρεψε ή το καθεστώς που υποστηρίχτηκε από αυτόν, θεμελίωσε με τη βία και την καταστολή έργα και δομές που δε θα μπορούσαν να δημιουργήσουν οι δημοκρατικοί; Εγώ τις απαντήσεις μου τις έχω λάβει. Το θέμα είναι εάν τις έχετε εμπεδώσει εσείς- οι αναγνώστες- για ένα σύστημα απολυταρχίας που δεν είναι διόλου συμπτωματικό ότι από τους ρώσους έπαιρνε πληροφορίες κάθε φορά που οι Αμερικανοί ετοιμάζονταν να το ξεριζώσουν.
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΗΛΩΣΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΠΡΙΝ ΑΠΟΒΙΩΣΕΙ
«Θα με θυμηθούν 20 χρόνια μετά»
Αθήνα, 27 Ιουνίου 1999. Ο συνταγματάρχης Γεώργιος Παπαδόπουλος χάνει την πιο σημαντική μάχη της ζωής του, γράφει σήμερα αριστερό περιοδικό (προσέξτε, αριστερό). Ο καρκίνος τον νίκησε. Ο άνθρωπος που έβαλε την Ελλάδα στον γύψο για μία 7ετία, εξαφάνισε τα ανθρώπινα δικαιώματα, φυλάκισε χιλιάδες αντιστασιακούς και στέρησε την Δημοκρατία απ’ όλους τους Έλληνες, πέθανε στο Λαϊκό Νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν, υπερασπιζόμενος μέχρι και την τελευταία στιγμή το πραξικόπημα και την δικτατορία αρνούμενος να κάνει χρήση των νομικών δυνατοτήτων (λόγοι υγείας, αίτηση χάριτος) για να αποφυλακιστεί, σε αντίθεση με άλλους συγκατηγορούμενούς του. Γεώργιος Παπαδόπουλος. Δικτάτορας, επαναστάτης, υποχείριο ή απλά επικίνδυνος τρελός; Αρκετοί πάντως υποστήριξαν ότι παρουσίαζε τα γνωστά συμπτώματα που εμφάνισαν σε όλα τα βήματα της Ιστορίας οι δικτάτορες ανά την υφήλιο, αναφέρει το ίδιο περιοδικό, που αφήνει ελατήρια ερωτημάτων για την πραγματική ταυτότητα ενός δικτάτορα.
Σήμερα το ΜΑΚΕΛΕΙΟ αναφέρει ένα αναμφισβήτητο ντοκουμέντο που αφήνει άλλη μια μαύρη «τρύπα» στη γραφή της ιστορίας. Σύμφωνα με αναντίρρητη αφήγηση, λίγες μέρες πριν αποβιώσει ο Γεώργιος Παπαδόπουλος στο Λαϊκό Νοσοκομείο και ενώ ήταν ετοιμοθάνατος, τον φυλούσε ακόμη αστυνομική δύναμη και έγινε το γνωστό επεισόδιο με τον φίλο του(και συνεργάτη του) Λυκούργο Γαϊτανάρο και τον αξιωματικό, επεισόδιο που έγραψε και ο τύπος. Παρόντων των Γαϊτανάρου, Παττακού, Λαδά και Θεοφιλογιαννάκου, ο Παπαδόπουλος έκανε την εξής τελευταία του δήλωση από το κρεβάτι του θανάτου: «Εγώ τελειώνω. Εύχομαι εσείς να είστε καλά. Εμείς δεν θα υπάρχουμε αλλά το αργότερο σε μια εικοσαετία πιστεύω ότι ο ελληνικός λαός θα νοσταλγήσει την 21η Απριλίου». Δεν ξέρουμε εάν ο Λαός νοστάλγησε την Επταετία, ένα όμως είναι σίγουρο. Ότι ακόμα πιο πολλοί σήμερα, ψιθυρίζουν: «που ‘ σαι Παπαδόπουλε». Και γι αυτό θα πρέπει να ντρέπεται η Δημοκρατία και οι βρωμεροί εκπρόσωποι της.
www.makeleio.gr
φενάκη αφού τελικά οι πολιτικοί αποδείχτηκε ότι ήταν τα μεγαλύτερα πολιτικά ρεμάλια και η πιο διεφθαρμένη φάρα της οικουμένης που έδωσαν χώρο στη γενιά του Πολυτεχνείου για να κονομήσει και να χτίσει την νεώτερη Ελλάδα σε μια μεγάλη πλατεία χαφιέδων και βαστάζων του συστήματος. Ο άνωθεν αρχικός τίτλος για τον Παπαδόπουλο, δεν είναι δικός μας, είναι αριστερόφρονων ενημερωτικής σελίδας. Εκείνο που εκπλήσσει τελικά είναι ότι ακόμα και οι ίδιοι οι αριστεροί(κάποιοι που ακόμα έχουν μυαλό στο κεφάλι τους)δεν είναι σε θέση να λύσουν ερωτήματα όπως: Τελικά ο Παπαδόπουλος(τον οποίο αναθυμούνται σήμερα οι πιο νέοι που δεν τον έζησαν, ως τον μπαμπούλα που θα κλείσει φυλακή τους διεφθαρμένους), έκανε ανυπολόγιστο κακό στον τόπο, τον κατέστρεψε ή το καθεστώς που υποστηρίχτηκε από αυτόν, θεμελίωσε με τη βία και την καταστολή έργα και δομές που δε θα μπορούσαν να δημιουργήσουν οι δημοκρατικοί; Εγώ τις απαντήσεις μου τις έχω λάβει. Το θέμα είναι εάν τις έχετε εμπεδώσει εσείς- οι αναγνώστες- για ένα σύστημα απολυταρχίας που δεν είναι διόλου συμπτωματικό ότι από τους ρώσους έπαιρνε πληροφορίες κάθε φορά που οι Αμερικανοί ετοιμάζονταν να το ξεριζώσουν.
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΗΛΩΣΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΠΡΙΝ ΑΠΟΒΙΩΣΕΙ
«Θα με θυμηθούν 20 χρόνια μετά»
Αθήνα, 27 Ιουνίου 1999. Ο συνταγματάρχης Γεώργιος Παπαδόπουλος χάνει την πιο σημαντική μάχη της ζωής του, γράφει σήμερα αριστερό περιοδικό (προσέξτε, αριστερό). Ο καρκίνος τον νίκησε. Ο άνθρωπος που έβαλε την Ελλάδα στον γύψο για μία 7ετία, εξαφάνισε τα ανθρώπινα δικαιώματα, φυλάκισε χιλιάδες αντιστασιακούς και στέρησε την Δημοκρατία απ’ όλους τους Έλληνες, πέθανε στο Λαϊκό Νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν, υπερασπιζόμενος μέχρι και την τελευταία στιγμή το πραξικόπημα και την δικτατορία αρνούμενος να κάνει χρήση των νομικών δυνατοτήτων (λόγοι υγείας, αίτηση χάριτος) για να αποφυλακιστεί, σε αντίθεση με άλλους συγκατηγορούμενούς του. Γεώργιος Παπαδόπουλος. Δικτάτορας, επαναστάτης, υποχείριο ή απλά επικίνδυνος τρελός; Αρκετοί πάντως υποστήριξαν ότι παρουσίαζε τα γνωστά συμπτώματα που εμφάνισαν σε όλα τα βήματα της Ιστορίας οι δικτάτορες ανά την υφήλιο, αναφέρει το ίδιο περιοδικό, που αφήνει ελατήρια ερωτημάτων για την πραγματική ταυτότητα ενός δικτάτορα.
Σήμερα το ΜΑΚΕΛΕΙΟ αναφέρει ένα αναμφισβήτητο ντοκουμέντο που αφήνει άλλη μια μαύρη «τρύπα» στη γραφή της ιστορίας. Σύμφωνα με αναντίρρητη αφήγηση, λίγες μέρες πριν αποβιώσει ο Γεώργιος Παπαδόπουλος στο Λαϊκό Νοσοκομείο και ενώ ήταν ετοιμοθάνατος, τον φυλούσε ακόμη αστυνομική δύναμη και έγινε το γνωστό επεισόδιο με τον φίλο του(και συνεργάτη του) Λυκούργο Γαϊτανάρο και τον αξιωματικό, επεισόδιο που έγραψε και ο τύπος. Παρόντων των Γαϊτανάρου, Παττακού, Λαδά και Θεοφιλογιαννάκου, ο Παπαδόπουλος έκανε την εξής τελευταία του δήλωση από το κρεβάτι του θανάτου: «Εγώ τελειώνω. Εύχομαι εσείς να είστε καλά. Εμείς δεν θα υπάρχουμε αλλά το αργότερο σε μια εικοσαετία πιστεύω ότι ο ελληνικός λαός θα νοσταλγήσει την 21η Απριλίου». Δεν ξέρουμε εάν ο Λαός νοστάλγησε την Επταετία, ένα όμως είναι σίγουρο. Ότι ακόμα πιο πολλοί σήμερα, ψιθυρίζουν: «που ‘ σαι Παπαδόπουλε». Και γι αυτό θα πρέπει να ντρέπεται η Δημοκρατία και οι βρωμεροί εκπρόσωποι της.
www.makeleio.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου