Τα ιπτάμενα μωρά και οι ευθύνες των εμπλεκομένων!

Πρώτο θέμα σε όλα τα μήντια, η εικόνα από τον Πειραιά, όπου ένας μετανάστης είχε αρπάξει ένα μωρό και απειλούσε να το πετάξει κατά λιμενικών. Ο λόγος; Μία επίσκεψη κυβερνητικού κλιμακίου στον Πειραιά, ή μάλλον στο γκέτο του Πειραιά στην οποία οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης προσπάθησαν να πείσουν τους ευρισκόμενους εκεί να μεταφερθούν στο κοντινό κέντρο “φιλοξενίας” στον Σκαραμαγκά.

Τότε οι ευρισκόμενοι εκεί...

μετανάστες (υποκινούμενοι μάλλον από διάφορους αλληλέγγυους) έκλεισαν την είσοδο.  Όταν το λιμενικό προσπάθησε να τους απωθήσει αυτοί... εξεγέρθηκαν για μία ακόμη φορά και στο πλαίσιο αυτής της... εξέγερσης ο συγκεκριμένος τύπος άρπαξε ένα μωρό (χωρίς καν να ξέρουμε εάν είναι δικό του ή αλλουνού) και απειλούσε να το εκσφενδονίσει στους λιμενικούς.

Πού να αρχίσει και που να καταλήξει κανείς σχετικά με αυτή την ιστορία. Τι να πρωτοσχολιάσει. Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Από το γεγονός ότι αυτός ο άνθρωπος δεν συνελήφθη ποτέ από τους λιμενικούς οι οποίοι βρίσκονται στον Πειραιά όχι για να κάνουν τις ορντινάντσες Συριζαίων, αλληλέγγυων και μεταναστών, αλλά για να επιβλέπουν την τήρηση των νόμων του κράτους. Οι οποίοι από ό,τι φαίνεται επί κυβέρνησης Τσίπρα εφαρμόζονται τουλάχιστον a la carte.

Πριν λίγες ημέρες, άνδρες των ΜΑΤ έσπασαν στον ξύλο, 6-7 άτομα που τόλμησαν να διαμαρτυρηθούν για την μεταφορά μεταναστών δίπλα στις αυλές τους. Χτες οι λιμενικοί, μόνον που δεν έκαναν άγημα απόδοσης τιμής στον τύπο που πήγε να χρησιμοποιήσει ένα μωρό ως αέρους-εδάφους. Αυτός ο άνθρωπος ο οποίος βούτηξε ένα μωρό και πήγε να το πετάξει, δεν συνελήφθη.

Ειπώθηκε μόνον ότι ΘΑ ξεκινήσει έρευνα για τα όσα έγιναν. Η τήρηση των νόμων πλέον είναι προφανώς στην διακριτική δικαιοδοσία της πολιτικής ηγεσίας των σωμάτων ασφαλείας. Ή στην δικαιοδοσία των επί τόπου ευρισκόμενων “κομμισαρίων” που όπως μαθαίνουμε απευθύνονται στις δυνάμεις του λιμενικού και της αστυνομίας ως να έχουν κάποιου είδους εξουσία πάνω τους, προφανώς με τις πλάτες του κομματικού μηχανισμού του ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν θα ασχοληθούμε καθόλου όμως με την ψυχολογική κατάσταση ενός ανθρώπου ο οποίος προέβη σε μια τέτοια πράξη. Όχι γιατί πιστεύουμε ότι ήταν τρελός, αλλά γιατί γνωρίζουμε ότι προέρχεται από μια κουλτούρα, η οποία πολύ λίγη σημασία δίνει στην ανθρώπινη ζωή. Από μια κουλτούρα η οποία δεν διστάζει να τυλίγει με εκρηκτικά μικρά μωρά και να τα στέλνει να ανατιναχθούν. Από μια κουλτούρα όπου αυτό που θεωρείται παρανοϊκό στην χώρα μας και στην Δύση βρίσκεται ίσως λίγο έξω από το mainstream.

Δημήτρης Παπαγεωργίου

www.elora.gr