Μια κραυγή υπέρ της ελευθερίας και κατά της απανθρωπιάς

Την ώρα που μια μάζα ψηφοφόρων χωρίς μνήμη, ορισμένοι μάλιστα εξ αυτών και με ιδιοτελή κίνητρα, έβαλαν στο παιχνίδι εκ νέου το σφυροδρέπανο, παραδίδοντάς του την εξουσία, κάποιοι εθνοπρεπείς συμπολίτες μας των εκδόσεων ΕΛΙΚΡΑΝΟΝ, επιμένουν ΕΛΛΗΝΙΚΑ. Και θυμίζουν...

προς πάσα κατεύθυνση τα δεινά που υπέστη ο Ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου από τους ανθέλληνες οπαδούς της απάνθρωπης ιδεολογίας, του κομμουνισμού.

Το βιβλίο με τίτλο «Οι διωγμοί του Ελληνισμού στην Αλβανία – Πρωτογενές υλικό μαρτυριών για τους διωγμούς των Ελλήνων στην Ανατολική Βόρειο Ήπειρο», του Πρωτοπρεσβύτερου – καθηγητή Ελευθέριου Απ. Καρακίτσιου, δίνει το στίγμα. Όπως γράφει ο συγγραφέας στον πρόλογό του, «στα 1992 βρέθηκα στη Βόρειο Ήπειρο, όπου αντίκρυσα με φόβο, τρόμο αλλά και απορία την εικόνα της εξαθλιώσεως του Βορειοηπειρωτικού και όλου του αλβανικού λαού, που έζησε ένα δράμα πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα του Ενβερικού καθεστώτος, του οποίου θιασώτης και εγκωμιστής στην Ελληνική Βουλή ήταν ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδος Ανδρέας Γ. Παπανδρέου...

Διασώζω τις μαρτυρίες ελαχίστων, γιατί οι φυλακισμένοι διωγμένοι σε αυτή την ανατολική επαρχία είναι κυριολεκτικά χιλιάδες άνθρωποι!... Δεν ξέρεις τι να πρωτογράψεις όταν βρίσκεσαι μπροστά σε ανθρώπους με δεκαετίες στις φυλακές και στις εξορίες ενός απάνθρωπου καθεστώτος, όπως του τυράννου Ενβέρ Χότζα στην Αλβανία, αλλά και της προσπάθειας πλήρους εξαλβανίσεως της Βορείου Ηπείρου». Οι μαρτυρίες για τις διαπομπεύσεις ομοεθνών μας, είναι συγκλονιστικές: «Άκουσε πάτερ. Αυτοί ήταν κομμουνισταί, με ευχαρίστηση το έκαναν, οι άλλοι με το ζόρι.

Ξέρεις, το κόμμα είχε πολλά μέσα να σε κάνη όπως θέλει... Κάτι να έλεγε κάποιος, αμέσως δικαζόταν εκείνος. Καλύτερα να είχε πεθάνη, όπως έλεγε ο μακαρίτης, παρά αυτό τον εξευτελισμό που του έκαναν. Καλύτερα να μου γινόταν κηδεία παρά αυτό το πράγμα, κατάλαβες;... Ξέρεις τι είναι οι κομμουνιστές; Αυτοί με λόγια δεν περιγράφονται παπα – Λευτέρη». Ας τα διαβάσουν αυτά όσοι ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και ας απολογηθούν στο έθνος.

Επίσης, αξιοσημείωτη είναι η έκδοση (πάντα ΕΛΙΚΡΑΝΟΝ) ανατύπων εποχής, όπως το «Βόρειος Ήπειρος η Λησμονημένη Αλύτρωτος Ελλάς» (κείμενον του Κωνσταντίνου Ν. Ξενογιάννη, ανάτυπον εκ του περιοδικού «Διδαχή», έκδοση της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας – αρ. 4), η «Επιβίωσις Θρησκευτικότητος εις την κομμουνιστικήν Αλβανίαν» (επανέκδοση ανατύπου του 1963) στο πλαίσιο της σειράς των εκδόσεων ΕΛΙΚΡΑΝΟΝ «Ηπειρωτική Πατριδογνωσία», όπως και το κείμενο «Τα Βόρεια Σύνορα της Ηπείρου» του Κ. Δ. Στεργιόπουλου, Δ. Φ. Γυμνασιάρχου (επανέκδοση ανατύπου του 1945, των αθηναϊκών εκδόσεων ΒΑΣ. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ) και το κείμενο «Ο Σφαγιασμός της Ελληνικωτάτης Βορείου Ηπείρου», μια σειρά άρθρων του Μητροπολίτου Κερκύρας και Παξών Μεθόδιου Κοντόστανου, στην «Εφημερίδα των Ειδήσεων», στην Κέρκυρα του 1952. 

Η ρωσική μουσική στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου

Πολλοί μιλούν για τη Ρωσία, πολλοί επικαλούνται την ιστορία, χωρίς όμως να τη γνωρίζουν. Και έρχεται ένας Ρώσος ερευνητής, ο σολίστ και παιδαγωγός Valeriy Ismagilov, να μας παρουσιάσει μέσω των εκδόσεων Πελασγός του Γιάννη Γιαννάκενα, μια καταπληκτική εργασία, προϊόν συστηματικής έρευνας, με τίτλο «Καλλιτέχνες της ρωσικής εμπιγκράτσιας στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου – Άγνωστες πτυχές της Ελληνικής Μουσικής Ιστορίας».

Αφορά στην εργασία στη χώρα μας εκπροσώπων του ρωσικού πολιτισμού στην πατρίδα μας, την περίοδο 1919 – 1939. Κάποιοι εξ αυτών ήρθαν εδώ αρχικά, για να εγκαταλείψουν την Ελλάδα αργότερα (Θ. Σαμπανίεβα, Δ. Κριωνάς, Ιγκ. Χίλσμπεργκ, Ν. Αυγερινός, Ι. Μπούτνικωφ, Μιχαήλ Λάτρης) μεταβαίνοντας σε άλλους προορισμούς, ενώ άλλοι έμειναν εδώ μόνιμα (Β. Φρήμαν, Δ. Μαρής, Μ. Παλαίστη, Ν. Χειμώνας, Α. Μπαρκώφ). Μεταξύ τους και Έλληνες της Ρωσίας, οι οποίοι είδαν τις ζωές τους να αλλάζουν λόγω της Οκτωβριανής Επανάστασης και του εμφυλίου που ακολούθησε με τους υποστηρικτές του Τσάρου. Όπως τονίζεται, «η παρούσα μελέτη εστιάζει στις προσωπικότητες της μουσικής τέχνης που ήρθαν από τις χώρες της Ρωσικής Επικράτειας στην Ελλάδα την περίοδο του Μεσοπολέμου (1919 –1939) και διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στη μουσική ζωή και στην ανάπτυξη της μουσικής τέχνης και παιδείας στην Ελλάδα».

Νίκος Χιδίρογλου

www.elora.gr