Κατατέθηκαν στα μέλη της επιτροπής εθνικού και κοινωνικού διαλόγου για την παιδεία τα πορίσματα
Οι αλλαγές που προτείνουν για τη φοίτηση στο Γυμνάσιο και το Λύκειο η Επιτροπή Εθνικού και Κοινωνικού Διαλόγου.
Δείτε ΕΔΩ όλο το πόρισμα...
Aντιεκπαιδευτικά «εκρηκτικά» με υλικά ΟΟΣΑ!
Κατατέθηκε, την Παρασκευή 27 Μαΐου, στις 2 μμ, στο αμφιθέατρο του υπουργείου Παιδείας, η τελική πρόταση των επιτροπών εθνικού διαλόγου, παρουσία του Υπουργού Παιδείας κ. Νίκου Φίλη. Η «Πρόταση – Πόρισμα» εκφράζει τις βασικές κατευθύνσεις προς τις οποίες θα πρέπει να κινηθούν οι αλλαγές στην εκπαίδευση από την πρώτη μικρή του Νηπιαγωγείου μέχρι το Πανεπιστήμιο και τα μεταπτυχιακά.Ορισμένες εισαγωγικές διευκρινίσεις
1. Η εκπαιδευτική πολιτική δεν έχει αυτονομία. Είναι δεμένη με την οικονομική πολιτική και όλα μαζί καθορίζονται από τις κατευθύνσεις της κυβερνητικής πολιτικής. Αυτό αν θέλαμε να το μεταφράσουμε σχηματικά θα λέγαμε ότι στην ουσία δεν υπάρχουν εκπαιδευτικά προβλήματα. Υπάρχουν οικονομικά και πολιτικά προβλήματα που αντανακλώνται στην εκπαίδευση.2. Η εκπαιδευτική πολιτική της σημερινής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας είναι συνέχεια και επέκταση των πολιτικών των προηγούμενων ηγεσιών του Υπουργείου Παιδείας και αν θέλαμε να μιλήσουμε σχηματικά για να γίνει πιο κατανοητό, η σημερινή κυρίαρχη εκπαιδευτική πολιτική είναι δεμένη με ένα νήμα με τις πολιτικές που άσκησαν στο χώρο της εκπαίδευσης η Διαμαντοπούλου, ο Αρβανιτόπουλος και ο Λοβέρδος για να μείνουμε μόνο στα μνημονιακά χρόνια. Η πολιτική αυτή εκπορεύεται από τα επιτελεία της ΕΕ και τον ΟΟΣΑ και μοντάρεται, μαντάρεται και ευπρεπίζεται από τις ηγεσίες του Υπουργείου Παιδείας.
3. Σημαντικός μοχλός προώθησης αυτής της πολιτικής είναι το λεγόμενο ΕΣΠΑ (πρώην ΕΠΕΑΕΚ) δηλαδή οι «πληρωμένες οδηγίες» της Ε.Ε. μέσω των οποίων, αφενός αποσπάται ευκολότερα η συναίνεση του κόσμου, αφετέρου ανοίγει ευκολότερα το έδαφος υλοποίησης των κεντρικών κατευθύνσεων για την εκπαίδευση.
4. Η σημερινή πολιτική του Υπουργείου Παιδείας έχει δυο κεντρικούς στόχους και δυο ταχύτητες.
Να αρχίσουμε από τις ταχύτητες: Έχουμε μια ταχύτητα που είναι οι άμεσες νομοθετικές παρεμβάσεις (για παράδειγμα η υπουργική απόφαση για την αναμόρφωση του εβδομαδιαίου ωρολογίου προγράμματος των δημοτικών σχολείων, ο νόμος 4386/2016 ο οποίος περιλαμβάνει τα άρθρα 33, 35 και 36 που αφορούν την οργανικότητα των νηπιαγωγείων, τη συμπλήρωση ωραρίου και άλλα θέματα).
Έχουμε και μια δεύτερη ταχύτητα που είναι οι μεσοπρόθεσμες παρεμβάσεις που σε αυτή τη φάση παρουσιάζονται σαν αποτέλεσμα του λεγόμενου εθνικού διαλόγου για την Παιδεία.
Οι κεντρικοί στόχοι είναι δυο: Ο πρώτος αφορά στις περικοπές και «κουμπώνει» με τη συνολική κυβερνητική πολιτική των περικοπών στην οικονομία και την κοινωνία. Ο στόχος αυτός, την τρέχουσα περίοδο, περιλαμβάνει τη μείωση της δημόσιας χρηματοδότησης για την εκπαίδευση και εξειδικεύεται πρωτίστως αλλά όχι μόνο στη μείωση του μισθολογικού κόστους που σε απλά ελληνικά σημαίνει: λιγότερες προσλήψεις εκπαιδευτικών, αύξηση του εργασιακού φόρτου των υπαρχόντων, κινητικότητα και ευελιξία, αλλαγή των εργασιακών σχέσεων, μετακύλιση κόστους σπουδών στις οικογένειες των μαθητών, επιδείνωση των όρων της εκπαιδευτικής διαδικασίας και των συνθηκών μάθησης.
Ο δεύτερος στόχος είναι η αλλαγή του DNA της ελληνικής εκπαίδευσης, εκείνων δηλαδή των δομικών χαρακτηριστικών που συγκροτούσαν και συγκροτούν μέχρι σήμερα την εκπαίδευση από το νηπιαγωγείο μέχρι το Πανεπιστήμιο και τα μεταπτυχιακά. Ο δεύτερος αυτός στόχος συνοψίζεται σε μερικές λέξεις: αυτονομία, σπάσιμο του ενιαίου προγράμματος, ευελιξία, κατηγοριοποίηση των σχολικών μονάδων, αποκέντρωση, αυτοχρηματοδότηση.
ΟΙ ΤΕΛΙΚΕΣ «ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ» ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ
Ας προχωρήσουμε όμως στην «ακτινογραφία» των «Προτάσεων» της επιτροπής εθνικού διαλόγου για την αναδιοργάνωση της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, που κατατέθηκαν σήμερα Παρασκευή στην τελική συνάντηση των επιτροπών του εθνικού και κοινωνικού διαλόγου, στο υπουργείο παιδείας, παρουσία της πολιτικής ηγεσίας:Παρατήρηση 1η: Πρόκειται για μια εκ βάθρων αντιδραστική αναδιάρθρωση του σχολείου, με πλήρη ενσωμάτωση των κατευθύνσεων ΕΕ – ΟΟΣΑ, των νόμων Διαμαντοπούλου και Αρβανιτόπουλου και του δημοσιονομικού, μνημονιακού, κόφτη. Υπάρχει υποτυπώδης αναφορά σε κουτσουρεμένα στοιχεία αστικού εκσυγχρονισμού.
Παρατήρηση 2η: Κινούνται στην κατεύθυνση δημιουργίας ενός μαζικού, φτηνού σχολείου δεξιοτήτων για τους πολλούς και ενός Λυκείου τελικά (στην ολοκλήρωση της εφαρμογής του) για λίγους – όσους θα συνεχίζουν προς την ανώτατη εκπαίδευση (που κι αυτή διαφοροποιείται).
Για τις ανάγκες μιας βαθύτερης συζήτησης και κριτικής από τη σκοπιά της υπεράσπισης των μορφωτικών και εργασιακών δικαιωμάτων μαθητών και εκπαιδευτικών, παραθέτουμε τις παρακάτω παρατηρήσεις.
Χαράζεται η προοπτική δεκάχρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης (6 χρόνια δημοτικό και 4 χρόνια γυμνάσιο), με ενοποίηση της οργανωτικής τους δομής σε πρώτη φάση (όπου είναι δυνατόν σε ολοήμερη βάση). Η Δ γυμνασίου θεωρείται «το σημείο οριστικοποίησης της απόφασης του μαθητή για την εκπαιδευτική του πορεία». Υπονοώντας σαφώς κάποια διαδικασία επιλογής για την
Από εκεί και πέρα θα υπάρχει το διπλό σχολικό δίκτυο, Λύκειο και Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση (ΕΕΚ), 2 ετών. Μέσα στο Λύκειο διαμορφώνεται επίσης δεύτερο διπλό δίκτυο, αυτών που θα παίρνουν μαθήματα βασικού επιπέδου κι αυτών που θα παίρνουν μαθήματα υψηλού επιπέδου καθώς κι αυτών που θα παίρνουν Εθνικό Απολυτήριο και αυτών που θα παίρνουν πιστοποιητικό παρακολούθησης. Στην ολοκλήρωση της εφαρμογής του προτείνεται να υπάρχει συντελεστής βαρύτητας επί του Εθνικού Απολυτηρίου για το νέο σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ, για τις 10 πρώτες επιλογές σχολών του μαθητή.
Για τη συνολική αναδιοργάνωση απαιτείται «διοικητική ανασυγκρότηση των σχολικών μονάδων, για τη δημιουργία τετρατάξιων μεγαλύτερων γυμνασίων και λιγότερων (που θα προέλθουν από συγχωνεύσεις) αλλά πολυπληθέστερων Λυκείων».
«ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΙ ΣΟΥΧΩ ΓΙΑ ΜΕΤΑ»
Πλαίσιο Εκπαιδευτικών Προσόντων για όλους τους εκπαιδευτικούς και για τους νέους, νέος τρόπος επιλογής (διαγωνισμός ΑΣΕΠ ή άλλο) καθεστώς δόκιμου για 2 χρόνια πλήρους εργασίας ταυτόχρονα με επιμόρφωση και πιστοποίησης στο τέλος που μπορεί να είναι και μη επιτυχής (δικαίωμα δεύτερης ευκαιρίας ή απασχόλησης σε διοικητική θέση)Στο επίπεδο της δεκάχρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης και ιδιαίτερα για το γυμνάσιο ξεχωρίζουν:
1. Ενοποιήσεις κατευθύνσεων μαθημάτων και ειδικοτήτων που τα διδάσκουν σε 3 ή και 4
2. Αλλαγή ωρολογίων προγραμμάτων με μείωση ύλης και ωρών μαθημάτων αλλά όχι συνολικής
μείωσης. Στη θέση τους θα μπουν προγράμματα και σχολικές δραστηριότητες. Θα αλλάξει και η διάρκεια πιθανά της διδακτικής ώρας. Υπάρχει συζήτηση περί ωρολογίων ενοτήτων αντί της πολυδιάσπασης των ωρών και ολοκληρωμένου προγράμματος ευέλικτης εβδομάδας (πρακτικά θα μας αυξήσουν τις ώρες εργασίας, χωρίς αύξηση τυπικά των ωρών διδασκαλίας…)
3. Αυτονομία για συνεργασία σχολείων, συμβούλων, δήμων και διαμόρφωσης κομματιού ύλης από μαθητές – καθηγητές
4. Αξιολόγηση εκπαιδευτικών μέσω «ορισμού συγκεκριμένων καθηκόντων, τρόπου άσκησης και ελέγχου»
5. Κατάργηση τελικών εξετάσεων γυμνασίων και διατήρηση ενδιάμεσων μαζί με πλέγμα περιγραφικής αξιολόγησης
6. Διάφορα: επιμόρφωση, ρόλος Συμβούλων, «Βάπτιση» σχολείων, απογευματινή τους χρήση, κατάργηση παρελάσεων, υποχρεωτικής προσευχής – εκκλησιασμού κλπ
Για το διετές Λύκειο:
1. Ο μαθητής θα κάνει υποχρεωτικά:
– 27 ώρες μαθημάτων την εβδομάδα για 6 μαθήματα. Τα 2 μαθήματα θα είναι υποχρεωτικά νεοελληνική γλώσσα και λογοτεχνία, αγγλική γλώσσα και λογοτεχνία. Τα υπόλοιπα 4, θα τα επιλέγει ο μαθητής από 4 ομάδες επιλογών: μαθηματικά – πληροφορική, φυσικές επιστήμες, ανθρωπιστικές επιστήμες, πολιτισμός και τέχνη. Η επιλογή θα είναι ή 1 μάθημα από κάθε ομάδα ή και δικαίωμα από μια ομάδα να επιλέξουν 2 μαθήματα. Κάθε ομάδα, εκτός της τελευταίας, έχει μαθήματα βασικού και υψηλού επιπέδου.
– 3 ώρες φυσική αγωγή
– 2 ώρες μελέτη για εκπόνηση εργασίας – εκτεταμένου δοκιμίου
– Πρόγραμμα κοινωνικής εργασίας: (εθελοντισμός, απλήρωτη εργασία) εργασία σε δομές Τ.Α., βοήθεια στο σπίτι, ειδική αγωγή, πρόσφυγες, αναδάσωση, καθαριότητα αλλά και περιβαλλοντικά.
2. Που θα τα κάνει αυτά: σε συγχωνευμένα, πολυπληθή Λύκεια, σε τμήματα με το λιγότερο 20 μαθητές (αν δεν υπάρχουν δε θα δημιουργείται τμήμα, δηλώνεται σαφώς ότι δεν υποχρεώνονται όλα τα σχολεία να έχουν όλα τα μαθήματα) και με τηλεεκπαίδευση για ορεινές, νησιωτικές και απομονωμένες περιοχές
3. Για να πάρει Εθνικό Απολυτήριο, θα δίνει απαραίτητα εξετάσεις στο τέλος του δεύτερου έτους με ενιαία διαδικασία (οργανισμός εξετάσεων κλπ) σε όλη την ύλη της τάξης. Συνολικά για ολοκλήρωση Λυκείου και το Εθνικό Απολυτήριο θα μετρούν:
– Πιστωτικές μονάδες μαθημάτων
Εθνικό Απολυτήριο: γραπτή επίδοση κυρίως, προφορικός βαθμός ίσως κατά το 1/3,επίδοση στο δοκίμιο (θα υπάρχει αντικειμενική (;) αξιολόγηση), αξιολόγηση ενδοσχολικών εργασιών. Για να δώσει κάποιος εξετάσεις υποχρεωτικά πρέπει να έχει πάρει 3 μαθήματα υψηλού επιπέδου
4. Ο καθηγητής:
Θα διδάσκει επιμορφούμενος τα νέα αντικείμενα (η «ελαχιστοποίηση των γνωστικών αντικειμένων σημαίνει ότι δεν αναζητούμε υποτιθέμενους ειδικούς») Αν δεν έχει, θα επιλέγει μετεκπαίδευση ή μετάταξη ή …. Για να λυθεί το πρόβλημα «των δεκάδων ειδικοτήτων που έχουν παρεισφρήσει στην εκπαίδευση… και να μην παλεύουμε να αλλάξει κάτι και διαταραχθεί η ισορροπία τρόμου»
– Θα είναι «καθηγητής σύμβουλος» μαθητή για την επιλογή μαθημάτων
– Θα τον βοηθά στην εκπόνηση εργασιών και δοκιμίου
– Θα συντονίζει και θα παρακολουθεί το πρόγραμμά του στην κοινωνική εργασία
Θα αξιολογείται και μέσω της επίδοσης των μαθητών και της αποτίμησης του έργου των σχολικών μονάδων, με «ένταση εργασίας», με μη «ανοχή στις απουσίες» των μαθητών, και προσέχοντας να μην αποκλίνουν οι προφορικοί βαθμοί που θα βάζει από τους γραπτούς του μαθητή ή από τους βαθμούς των εργασιών αφού θα υπάρχει τυχαία αξιολόγηση εργασιών από εξωτερική υπηρεσία.
πηγή: efysyn.gr
www.i-gata.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου