Το 240 ποδών πλοίο “Μόνικα” εντοπίστηκε
σε διεθνή ύδατα νότια της Σικελίας κατά τη διάρκεια μίας νύχτας. Όταν
σκάφη της ιταλικής ακτοφυλακής έπλευσαν παράλληλά του, τα πληρώματα
συγκλονίστηκαν όταν είδαν τους άνδρες και τις γυναίκες επί του σκάφους
να κρεμούν τα βρέφη στο κενό από τα μπαλκόνια του πλοίου.
Οι πρόσφυγες - κυρίως Κούρδοι οι οποίοι
ήθελαν να φτάσουν στη Βρεταννία - ηρέμησαν μόνο όταν τους διαβεβαίωσαν
ότι...
θα τους επιτρέψουν να κατέβουν στην Σικελία. Το πλοίο ρυμουλκήθηκε
στο λιμάνι της Σικελίας της Κατάνια, όπου 400 άνδρες, 200 γυναίκες και
361 παιδιά μεταφέρθηκαν σε καταφύγια του Ερυθρού Σταυρού.
Η περίπτωση του “Μόνικα” δεν ήταν μόνο η
πιο μαζική είσοδος λαθρομεταναστών στην Ιταλία τα τελευταία πέντε
χρόνια είπε ο εκπρόσωπος της ακτοφυλακής. Ήταν και η πιο συγκλονιστική
καθώς σημείωσε: Οι αξιωματικοί συγκλονίστηκαν όταν είδαν τους επιβάτες
να κρεμούν τα παιδιά τους, μωρά τα περισσότερα στο πλάι και να τους
απειλούν να μην πλησιάσουν γιατί θα τα πετάξουν στην θάλασσα. Οι άντρες
μας δεν είχαν δει ποτέ κάτι παρόμοιο.
Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι το πλοίο
αποχώρησε είτε από την Λιβύη είτε από τα κατεχόμενα της Κύπρου, όπου η
διακίνηση λαθρομεταναστών γίνεται με την de facto συνεργασία του
τουρκικού στρατού. Και τα κατάφεραν τελικά αυτοί οι “γονείς”, οι
“καημένοι” οι οποίοι απειλούσαν να δολοφονήσουν τα παιδιά τους τα ίδια
να τους δοθεί “άσυλο” στην Ιταλία, μια ευρωπαϊκή χώρα. Αυτή είναι η
ποιότητα των ανθρώπων που έρχονται στην Ευρώπη.
Άνθρωποι που δεν διστάζουν να θέσουν τα
παιδιά και τις γυναίκες τους σε κίνδυνο προκειμένου να λαμβάνουν τα...
επιδόματα που ονειρεύονται. Θυμάμαι όταν γινόντουσαν οι βομβαρδισμοί
στην Σερβία, που πάρα πολλά παιδιά Σέρβων είχαν φιλοξενηθεί σε γνωστούς,
φίλους, συγγενείς αλλά και ιδρύματα ή οργανωμένες δομές στην
Θεσσαλονίκη και ολόκληρη την Βόρειο Ελλάδα. Τι διαφορά. Οι άνθρωποι,
πραγματικοί πρόσφυγες, έστελναν προσωρινά τα παιδιά τους για να
γλυτώσουν από τους βομβαρδισμούς και είτε προσπαθούσαν να ξαναχτίσουν
την χώρα τους είτε την υπερασπιζόντουσαν. Τι διαφορά με αυτά τα
μεταναστευτικά ρεύματα του σήμερα. Των τύπων αυτών των οποίων η
κουλτούρα και η περιφρόνηση της ζωής του αδύνατου να υπερασπισθεί τον
εαυτό του θα βρεθεί ανάμεσά μας...
Η διαφορά είναι τεράστια. Και θέλουν
λέει να τους ενσωματώσουμε. Πώς να τους ενσωματώσουμε; με τα βραβεία
Αρίων; Γιατί ο δυναμικός πολιτισμός που θα μπορούσε να ενσωματώσει (αν
και οι συγκεκριμένοι δεν θέλουν και δεν μπορούν) δεν υπάρχει πια στην
Ευρώπη. Υπάρχει μόνον ένα κακέκτυπο πολιτισμού... Το οποίο δεν μπορεί να
καταφέρει τίποτε.
Δημήτρης Παπαγεωργίου
www.elora.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου