Γιατί το Brexit;

Δεν διερωτάσθε; Πώς είναι δυνατό η ηττημένη των δύο παγκοσμίων πολέμων Γερμανία, η οποία καταστράφηκε ολοσχερώς ισάριθμες φορές, να έχει αναδειχτεί μέσα σε λίγες δεκαετίες αναίμακτα στην ηγεμονεύουσα χώρα της Ευρώπης ενώ η Μεγάλη Βρετανία, η νικήτρια των δύο παγκοσμίων πολέμων, θα πρέπει να ανεχθεί την επικυριαρχία των ηττημένων;

Πώς είναι δυνατό η Μεγάλη Βρετανία η οποία μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ηγεμόνευε επί αιώνες παγκόσμια σε...
οικονομικό, πολιτικό, στρατιωτικό επίπεδο να είναι σήμερα περιθωριοποιημένη στην Ευρώπη στη σκιά της Γερμανίας που συγκροτήθηκε σε κράτος μόλις το 1871 από τον Βίσμαρκ; Η χώρα που υπήρξε πρωτοπόρος της Δημοκρατίας στην Ευρώπη με τη Μάγκνα Χάρτα και την Ένδοξη Επανάσταση, όταν άλλες περιοχές, όπως η Κεντρική και η Ανατολική Ευρώπη, ξαναβυθίστηκαν μετά τον Μεσαίωνα σε έναν νέο Μεσαίωνα με τη δεύτερη Δουλοπαροικία, μέχρι πότε μπορεί να ανέχεται τη γραφειοκρατία των Βρυξελλών που υπαγορεύεται από μη αιρετούς αξιωματούχους;

Μια χώρα που γέννησε τη Βιομηχανική Επανάσταση και ρυμούλκησε ολόκληρη τη Δύση στην ευημερία, πώς μπορεί να ανεχθεί την οικονομική επικυριαρχία του Βερολίνου; Βέβαια όλα ερμηνεύονται ιστορικά αλλά μπορεί ο βρετανικός λαός να αποδεχθεί αυτές τις αντιφάσεις και να παραμείνει εντός της Ε.Ε.; Όλα έγιναν τόσο γρήγορα , μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, που ήταν αδύνατο να αφομοιωθούν στη συνείδηση του λαού. Αυτές οι αναμνήσεις για το αυτοκρατορικό μεγαλείο του παρελθόντος και η περηφάνια γιαυτό, δεν οδήγησαν τη Μ. Βρετανία σε πόλεμο με την Αργεντινή για τα Φώκλαντ παρά την ασήμαντη αξία των νήσων;

Αλλά και η «ειδική σχέση» ΗΠΑ – Μ. Βρετανίας, που πήγαζε από την κληρονομική σχέση των δύο κρατών, αφού οι ΗΠΑ «κληρονόμησαν» μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο τη βρετανική αυτοκρατορία, υποκαταστάθηκε χωρίς προσχήματα από την  «ειδική σχέση» ΗΠΑ – Γερμανίας.

Γιατί; Διότι οι ΗΠΑ κατέκτησαν την παγκόσμια κυριαρχία μέσω της Γερμανίας, καίτοι σε αντίπαλα στρατόπεδα, με τους δύο παγκόσμιους πολέμους οι οποίοι ισοπέδωσαν οικονομικά τη Μ. Βρετανία και τη Γαλλία.

Όπως σημειώνει ο Νίκος Ψυρούκης, «όταν έμπαιναν οι ΗΠΑ στον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο χρωστούσανε στην Ευρώπη 4,5 δις δολάρια. Με τον τερματισμό του πολέμου, η Ευρώπη χρωστούσε στις ΗΠΑ 10 δις δολάρια σε πολεμικά χρέη». Με τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, διαλύθηκαν οι αποικιοκρατικές αυτοκρατορίες των ευρωπαϊκών κρατών δίνοντας τη δυνατότητα στο αμερικανικό κεφάλαιο να εισχωρήσει στις αγορές παγκόσμια εκτοπίζοντας το ευρωπαϊκό κεφάλαιο ενώ η καταστροφή των παραγωγικών δυνάμεων στην Ευρώπη αναζωογόνησε την αμερικανική οικονομία.
Με  το σχέδιο Μάρσαλ και το ΝΑΤΟ οι ΗΠΑ υπέταξαν έκτοτε την Ευρώπη οικονομικά και στρατιωτικά. Οι ΗΠΑ ανόρθωσαν τη Γερμανία και τις δύο φορές μεταπολεμικά με πρόσχημα την Οχτωβριανή Επανάσταση και την ΕΣΣΔ. Αυτό επαναλαμβάνεται για τρίτη φορά μετά τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας και της ΕΣΣΔ, διότι η Γερμανία αποδεικνύεται ιδιαίτερα πολύτιμη για τα αμερικανικά συμφέροντα και η ενδυνάμωσή της διασφαλίζει την επικυριαρχία της Ουάσινγκτον στην Ευρώπη.

Το Βερολίνο ασκούσε ιστορικά επιρροή στην Κεντρική και την Ανατολική Ευρώπη και η επανένωση της Γερμανίας καθώς και η διεύρυνση της ΕΕ με την ένταξη των ανατολικών κρατών, ανέτρεψαν τις ισορροπίες εντός της ΕΕ υπέρ της Γερμανίας καθιστώντας αδύνατη  την ευρωπαϊκή εμβάθυνση και ολοκλήρωση που αντιστρατεύεται τα αμερικανικά συμφέροντα. Παράλληλα, με την Ευρωζώνη και το ευρώ η κυριαρχία της Γερμανίας παγιώθηκε ώστε να είναι σήμερα αδιαμφισβήτητη.

Οι Βρετανοί βλέπουν την πορεία της Γαλλίας, η οποία πρωτοστάτησε στη όραμα της ενωμένης Ευρώπης και αντιλαμβάνονται ότι η παραμονή τους στην ΕΕ θα οδηγήσει στην περαιτέρω απαξίωση και περιθωριοποίησή τους. Η Γαλλία, ηγέτιδα ευρωπαϊκή χώρα επί ΕΟΚ, μετά την επανένωση της Γερμανίας και την ένταξη των ανατολικών κρατών στην ΕΕ, εξελίσσεται σε θλιβερό ακόλουθο του Βερολίνου.

Η Γερμανία, ως ηγεμονεύουσα πλέον χώρα αξιοποιείται από τις ΗΠΑ ως πολιορκητικός κριός της Ευρώπης έναντι της Ρωσίας στην προσπάθειά της Ουάσινγκτον να αποσπάσει τις υπόλοιπες πρώην σοβιετικές Δημοκρατίες από την επιρροή της Μόσχας και να πλήξει οικονομικά τη Ρωσία (Ουκρανία, κυρώσεις, αγωγοί, κ.α.) Μπορεί να συγκριθεί η αξία της στο αμερικανικό χρηματιστήριο γεωπολιτικών αξιών με τη Βρετανία και τη Γαλλία;

Αντίθετα με όλα αυτά, η παραμονή της Μ. Βρετανίας στην Ε.Ε. υπαγορεύεται από τις βρετανικές ελίτ λόγω της παγκοσμιοποίησης του κεφαλαίου και του ρόλου του Λονδίνου ως κέντρου των αγορών στην Ευρώπη και παροχής χρηματοοικονομικών υπηρεσιών. Το κεφάλαιο, δεν έχει ιστορικούς συναισθηματισμούς, ούτε γνωρίζει εθνικά σύνορα, ιδιαίτερα μετά την τρίτη τεχνολογική επανάσταση της πληροφορικής, διότι σύμφωνα με τον Μαρξ «εκμηδενίζει το χώρο με το χρόνο» και δρα όπου αναπαράγεται κερδοφόρα.

Οι λαοί πληρώνουν την αντίφαση της παγκόσμιας δραστηριότητας του κεφαλαίου αφενός και των συνόρων του έθνους – κράτους αφετέρου. Η επικράτηση του Brexit αποτελεί την μοναδική ευκαιρία να αναχαιτιστεί η γερμανική ηγεμονία στην Ευρώπη. Παρά τους ισχυρισμούς του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ότι η Ευρώπη μπορεί να ζήσει και χωρίς τη Μ. Βρετανία, το Brexit θα ανοίξει άλλους ορίζοντες στους λαούς της Ευρώπης έναντι της γερμανικής ηγεμονίας και από την επομένη τα πάντα θα αρχίσουν να αναθεωρούνται εντός της Ε.Ε..

Μακροδημόπουλος Δημήτρης
www.gatzoli.gr