Έρχονται και οι ΕΟΖ για πρόσφυγες, μετανάστες και όχι μόνο… | Ατζέντα 21

Ήρθε η ώρα η ανθρώπινη δυστυχία και ο πόνος να μετατραπούν σε κέρδη της ντόπιας και ξένης ελίτ – Ατζέντα 21

“ Όσο για το μεταναστευτικό – οι μετανάστες βάσει της Α 21 ΠΡΕΠΕΙ να αγκαλιαστούν από τη νέα χώρα όπου μετανάστευσαν για διάφορους λόγους 

Η δημιουργία ελεύθερων οικονομικών ζωνών, γνωστές και σαν Ε.Ο.Ζ., μπήκε ως θέμα που από τις πρώτες μέρες του πρώτου μνημονίου, το 2010, και ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων. Το 2012, ο τότε υπουργός Ανάπτυξης, Κωστής Χατζηδάκης, είχε πει:...

«…ψάχνουμε για αναπτυξιακά αντίβαρα…το οποίο δεν το ζήτησε η Τρόϊκα, το ζητάμε εμείς. Και το ζητάει ο επιχειρηματικός κόσμος της χώρας, τα επιμελητήρια…»

(14:05…)  10/09/2012-ΝΕΤ

Στις ΕΟΖ της Ελλάδας, οι επιχειρήσεις απολαμβάνουν μείωση φορολογικών συντελεστών τουλάχιστον κατά 10%. Οι δε διαδικασίες διαγωνισμών και αδειοδοτήσεων και οι διοικητικές διαδικασίες γίνονται σε ρυθμούς εξπρές (fast track), αποκλειστικά για την ΕΟΖ, μέσω δημιουργίας ανεξάρτητης διοικητικής αρχής που θα επιβλέπει την ταχεία διεκπεραίωση των διαδικασιών για την υλοποίηση των επενδύσεων με την ελαχιστοποίηση των γραφειοκρατικών διαδικασιών σε όλη την επικράτεια. 

Όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς διαβεβαίωνα τότε ότι δεν θα θιγούν τα εργασιακά δικαιώματα· η ίδρυση ΕΟΖ στη Θράκη υποστηρίζεται με το επιχείρημα των έκτακτων οικονομικών συνθηκών στη χώρα και των συνθηκών αθέμιτου ανταγωνισμού που προκύπτουν λόγω γειτνίασης με τη Βουλγαρία και την Τουρκία, οι οποίες ήδη διαθέτουν ΕΟΖ.

Ο Αλέξης Μητρόπουλος, σε άρθρο του για τις ΕΟΖ, έγραφε:

«Το φαινόμενο αυτό είναι ομόλογο του πολεμικού φαινομένου, της εκστρατείας, δηλαδή, μιας στρατιωτικής δύναμης εναντίον μιας αδύναμης –συνήθως– χώρας προς κατάκτηση των πλουτοπαραγωγικών της πηγών. Είναι η λεγόμενη διαδικασία της διά των όπλων “πρωτογενούς συσσώρευσης”. Αν υπάρχει κατάκτηση διαρκείας, τότε πρόκειται για την περίπτωση τη αποικιοποίησης ή της δημιουργίας περιφερειακού προτεκτοράτου.

Επίκαιρα (22.9.2011)

Όμως, όπως η εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ του Χατζηδάκη υπήρξε τότε το μήλο της έριδος αλλά κατόπιν έγινε το “φρούτο”-επιδόρπιο του Τσίπρα, έτσι και οι ΕΟΖ τώρα έρχονται σιγά σιγά με προσωπείο “αλληλεγγύης και ανθρωπισμού” – πρέπει να “σώσουμε” τους κατατρεγμένους. Και να αυξήσουμε τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων, βεβαίως βεβαίως…

Τι είναι το καθεστώς στις ΕΟΖ;  Εκτός από ζώνες οικονομικές, ζώνες ατόμων ενός κατώτερου Θεού. Με περιορισμένα ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα, οι πολίτες των ΕΟΖ, είναι μια εργατική μάζα, ένα νέο λούμπεν προλεταριάτο, που κοστίζει ελάχιστα για να παράγει κέρδη στις επιχειρήσεις, ενώ την ίδια στιγμή καταληστεύονται οι φυσικοί πόροι της περιοχής.

Τέτοιες ζώνες ΕΟΖ βλέπουμε να λειτουργούν μόνο σε τριτοκοσμικές χώρες και κάτω από την αυστηρή επίβλεψη και των ΔΝΤ, ΟΟΣΑ και Παγκόσμια Τράπεζα, για να είναι σίγουρες και εξασφαλισμένες οι συνθήκες που θα αποφέρουν κέρδη στις πολυεθνικές, σε συνεργασία με το κράτος. Είναι αυτό το όμορφο που ακούγεται στην Ατζέντα 21 και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ: Να προωθηθεί η Συνεργασία Κράτους και Ιδιωτικού Τομέα!

Η Ελλάδα ήταν προαποφασισμένο ώστε κάποια γεωγραφικά της διαμερίσματα να μετατραπούν σε κολαστήρια ΕΟΖ με φτηνά εργατικά χέρια για ατελείωτες ώρες εργασίες και συνθήκες μεσαίωνα. Και να που για μια ακόμα φορά φαίνεται ο ρόλος της συγκυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου που έρχεται να λερώσει τα χεράκια της εκεί που οι προηγούμενοι δεν ήθελαν, αλλά πλασάροντας το σχέδιο της ντόπιας και ξένης ελίτ, ως υποχρέωση, δέσμευση και “αλληλεγγύη” προς τους οικονομικούς μετανάστες και πρόσφυγες. Η Ατζέντα 21 ενθαρρύνει αυτές τις πολιτικές, ως «Βιώσιμη Ανάπτυξη» και ο ΟΗΕ που την συνέταξε, θεωρεί ότι συμβάλει στην καταπολέμηση της παγκόσμιας φτώχειας! 

Όταν πεινάς ή όταν σε πυροβολούν, το μεροκάματο του 1,30 $ σε μια φυλακή της Δύσης μοιάζει με “σωτήρια λύση”.

Πως προβάλλεται η “είδηση”:

Ζώνες Οικονομικής Ανάπτυξης για τους πρόσφυγες

Η προσφυγική κρίση έχει θέσει την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) απέναντι σε ένα επιτακτικό δίλημμα. Η Ευρώπη έχει ιστορική ευθύνη να βοηθάει τα θύματα του πολέμου και της βίας και οι υπεύθυνοι πολιτικοί αναγνωρίζουν ότι είναι απάνθρωπο να εμποδίζεις την είσοδο σε ανθρώπους που φεύγουν για να σώσουν τη ζωή τους. Για ηθικούς και πρακτικούς λόγους, η ΕΕ δεν μπορεί να κατασκευάσει μια σύγχρονη εκδοχή του Σιδηρού Παραπετάσματος στα σύνορά της.

Ωστόσο είναι ξεκάθαρο ότι διοικητικά και πολιτικά προβλήματα -συμπεριλαμβανομένης μιας λαϊκίστικης προσέγγισης κατά των νέων αφίξεων- περιορίζουν την ικανότητα της ΕΕ να απορροφήσει έναν μεγάλο αριθμό προσφύγων σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Η αντιμετώπιση του προβλήματος απαιτεί την αντιμετώπιση των λόγων που υποχρεώνει εκατομμύρια ανθρώπους να εγκαταλείψουν τις χώρες τους. Και ενώ αυτοί οι λόγοι περιλαμβάνουν πολιτικές πιέσεις -ειδικά οι καταστροφικοί πόλεμοι στη Συρία και στο Ιράκ- οι προσφυγικές ροές αντανακλούν την ανικανότητα των κυβερνήσεων της Μέσης Ανατολής να παράγουν ανάπτυξη παρόμοια με εκείνη που βγάζει από τη φτώχεια την Ασία, τη Λατινική Αμερική και μεγάλα τμήματα της Υποσαχάριας Αφρικής.

Διασφάλιση ευκαιριών για νόμιμη εργασία

Καθίσταται ολοένα πιο ξεκάθαρο ότι η διασφάλιση των οικονομικών ευκαιριών για τους πρόσφυγες θα έπρεπε να βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όπου είναι δυνατόν, η ΕΕ θα πρέπει να συνεργάζεται με τα κράτη που προσωρινά φιλοξενούν πρόσφυγες για την καθιέρωση Ζωνών Οικονομικής Ανάπτυξης στις οποίες οι πρόσφυγες θα μπορούν να εργάζονται νόμιμα.

Η έλλειψη ευκαιριών στις γειτονικές χώρες της Συρίας επιδεινώνει το ήδη υπάρχον οικονομικό πρόβλημα. Νέοι άνθρωποι αναγκάζονται να διακόψουν τις σπουδές τους και οι πρόσφυγες δεν έχουν πρόσβαση στην αγορά εργασίας, καθώς υπάρχουν φόβοι ότι θα στερήσουν θέσεις εργασίας από τους γηγενείς.

Έρχονται αντιμέτωποι με μια θλιβερή επιλογή: είτε ζωή στους προσφυγικούς καταυλισμούς, προσπαθώντας να κερδίσουν τα προς το ζην με παράνομους τρόπους, είτε να πάνε στην Ευρώπη. Πολλοί επιλέγουν το δεύτερο. Η Γαλλία και η Γερμανία πρόσφατα ανακοίνωσαν μια κοινή πρόταση για τη διάθεση 10 δισ. δολαρίων με σκοπό τη σταθεροποίηση της περιοχής. Η διάθεση αυτών των χρημάτων πρέπει να είναι αποτέλεσμα προσεκτικού σχεδιασμού, ώστε να πηγαίνουν στην ενίσχυση των προσφύγων και όχι στα χέρια διεφθαρμένων πολιτικών και γραφειοκρατών.

Η ΕΕ πρέπει να υποστηρίξει πειράματα όπως εκείνο της Ελεύθερης Οικονομικής Ζώνης στο Γκαζιαντέπ της Τουρκίας. Οι προσφυγικοί καταυλισμοί πρέπει να γίνουν μαγνήτες επιχειρηματικού δυναμισμού, αξιοποιώντας έναν μεγάλο αριθμό σύρων επιχειρηματιών που εγκατέλειψαν τη χώρα και λειτουργώντας ως μοντέλο για τη Συρία όταν τελειώσει ο πόλεμος.

Κατοικίες, γραφεία, αποθήκες και δημόσια έργα

Είναι βέβαιο ότι η προσφυγική εργασία συνιστά ένα ευαίσθητο θέμα για τους γείτονες της Συρίας. Περίπου 2 εκατομμύρια Σύροι ζουν στην Τουρκία και πάνω από 1 εκατομμύριο στην Ιορδανία. Οι περισσότεροι ζουν εκτός των προσφυγικών καταυλισμών και πολλοί εργάζονται παράνομα. Η ανεργία στην Τουρκία και στην Ιορδανία είναι 10% και 12% αντίστοιχα και οι κυβερνήσεις τους είναι διστακτικές προς τα προγράμματα που θα μπορούσαν να στοιχίσουν θέσεις εργασίας στους πολίτες τους.

Οι Ζώνες Οικονομικής Ανάπτυξης στις γειτονικές χώρες της Συρίας θα πρέπει επομένως να παράγουν οφέλη τόσο για τους πρόσφυγες όσο και για τις κοινότητες που τους φιλοξενούν. Η ΕΕ, για παράδειγμα, θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει την κατασκευή κατοικιών, γραφείων, αποθηκών και δημόσιων έργων, αυξάνοντας τη ζήτηση για τοπικές κατασκευαστικές εταιρείες.

Οι Ζώνες Οικονομικής Ανάπτυξης δεν είναι πανάκεια. Και δεν υπάρχει κανένα υποκατάστατο για την ειρήνη στη Συρία. Αλλά σίγουρα θα προσέφεραν μια ευκαιρία για να ξεκινήσει η αντιμετώπιση μιας βασικής συνέπειας του πολέμου η οποία μπορεί να αποφευχθεί: ο αποκλεισμός εκατομμυρίων ανθρώπων από την ευκαιρία να εργαστούν νόμιμα ώστε να κερδίσουν τα προς το ζην για τους ίδιους και τις οικογένειές τους.

Markus Brunnermeier, Harold James, Hannes Malmberg

* Ο κ. Markus Brunnermeier είναι καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, ο κ. Harold James είναι καθηγητής Ιστορίας και Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, ο κ. Hannes Malmberg είναι υποψήφιος διδάκτορας Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης.

in.gr – 11 Δεκ. 2015

Και φυσικά, η ευρωπαϊκή “βοήθεια” της FRONTEX θα επιβάλλει νόμο και τάξη στις ζώνες αυτές, έχοντας υπερεξουσίες σε μια χώρα που ετοιμάζεται να γίνει το πάρκινγκ των μεταναστών στην Ε.Ε. Η πλήρης αφρικανοποίηση της χώρας, η δημιουργία μιας “Λατινικής Αμερικής” στο νότο της Ευρώπης.

Κι επειδή οι δουλειές της «Βιώσιμης Ανάπτυξης» από δω και πέρα θα είναι ή άθλια μεροκάματα και ξεζούμισμα των φυσικών πόρων χωρίς κανένα σεβασμό στο το περιβάλλον (βλέπε Σκουριές) ή “καινοτόμες ιδέες και τεχνολογίες”, η ανεργία θα καλπάζει. Και ο Έλληνας που δεν μπορεί να φτιάξει μια νέα εφαρμογή για το κινητό, δεν θα έχει άλλη επιλογή, παρά να χτυπήσει την πόρτα των ΕΟΖ ικετεύοντας για εργασία.

Ο Έλληνας, με την τσιπαρισμένη του ταυτότητα και την ίριδα του ματιού και την σχεδόν άδεια τραπεζική κάρτα στην τσέπη που, αν δεν καταναλώσει 9.545€ ετησίως, θα βρεθεί να πληρώνει και φόρους από πάνω.

Πόσο ανθέλληνες πουλημένοι είσαστε, τελικά;

nea.allnewz.gr