Στις 12 Μαΐου 2010 είχε συζητηθεί στη Βουλή το νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης, με υπουργό τον Χάρη Καστανίδη, το οποίο απαγόρευε σε όλους τους πολιτικούς να έχουν ή να μετέχουν σε off shore...
Τίτλος του, «ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ «ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ Ν. 3213/2003, ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΟΥ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ».
Το νομοσχέδιο, που ψηφίστηκε και ισχύει μέχρι σήμερα, πρόβλεπε ότι πρέπει να ερευνώνται ακόμη και καταγγελίες των οποίων τηρείται η ανωνυμία σχετικά με αυτά τα θέματα. Επί του νομοσχεδίου, είχε πάρει το λόγο και ο Γ. Καραταζαφέρης ως πρόεδρος του ΛΑΟΣ και είχε διαφωνήσει με τις ρυθμίσεις του...
Σύμφωνα με τα επίσημα πρακτικά της Βουλής, είχε πει συγκεκριμένα τα εξής:
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου):Ο Πρόεδρος του ΛΑΟΣ και Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, κ. Καρατζαφέρης έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού):
Κυρία Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, νομίζω ότι όλο αυτό το νομοθέτημα,
γίνεται εν θερμώ, κάτω από ένα πλαίσιο που επιτρέψαμε εν πολλοίς, οι
περισσότεροι ή κάποιοι εξ’ ημών με τη διαγωγή μας. Έχει επιφέρει μια
ιδιαιτέρα αναστάτωση εις την κοινωνία, πολλαπλασιάστηκε αυτή από τα Μέσα
Ενημέρωσης και εσείς, φέρατε αυτό το νομοθέτημα το οποίο πολύ φοβούμαι,
θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου εναντίον του πολιτικού κόσμου.
Δεν φροντίζετε και δεν προστατεύετε τον πολιτικό κόσμο από μία πολύ δύσκολη πτυχή, τους ανώνυμους μπλόκερς. Ο οποιοσδήποτε γράφει ό,τι θέλει για τον οποιονδήποτε. Να πείτε ότι επιτρέπεται να γράφει ό, τι θέλει –δημοκρατία έχουμε- αλλά επωνύμως. Φέρτε το στη Βουλή να σώσουμε κόσμο. Όλοι μας έχουμε δεχθεί βολές. Δεν υπάρχει κανένας Βουλευτής μέσα στην Αίθουσα που να μη δέχεται βολές. Ο οποιοσδήποτε δεν τον συμπαθεί πηγαίνει σε μια σελίδα, λέει τα μύρια όσα και δεν μπορείς να τον βρεις, είναι ανώνυμος. Πηγαίνεις, δηλαδή, στην αρμόδια υπηρεσία τον κ. Σφακιανάκη, για παράδειγμα, και δεν μπορεί να τον βρει γιατί πρέπει να υπάρξει κακούργημα, δηλαδή εκβιασμός. Και λέει τα μύρια όσα. Και πρέπει εσύ να απολογηθείς ότι δεν είσαι ελέφαντας.
Δεν προστατεύετε λοιπόν τον πολίτη από αυτήν τη σειρά, αυτήν την καταιγίδα. Υπήρξαν εδώ Βουλευτές που παραλίγο να μην εκλεγούν από αυτές τις αήθεις επιθέσεις. Όπως για μια εφημερίδα υπάρχει υπεύθυνος για το νόμο, έτσι και στα μπλοκς. Μια εφημερίδα είναι κι αυτή.
Παρακαλώ πολύ να το κοιτάξετε, κύριε Υπουργέ.
Αντί λοιπόν να θεσπίσουμε αυτό, φέρνουμε εδώ και δίνουμε λόγο στον ανώνυμο ρουφιάνο. Δεν συμπαθώ εγώ ένα Βουλευτή, βάζω κάποιον, του κάνει μια ανώνυμη καταγγελία και ακούστε τη συνέχεια, κύριε Υπουργέ. Είστε ευφυής άνθρωπος και θα το καταλάβετε. Με το που θα γίνει καταγγελία κι εσείς υποχρεούστε εκ του νόμου αυτού να ξεκινήσετε μια διαδικασία, θα είναι όλες οι ζωντανές συνδέσεις έξω από το γραφείο ή το σπίτι του πολιτικού. Τελείωσε ο πολιτικός. Θα κάνετε μία έρευνα, θα πάει η έρευνα ένα, δύο, τρεις μήνες, ίσως και χρόνο, αλλά όλο αυτό το χρονικό διάστημα αυτός έχει κανιβαλιστεί. Να γίνεται λοιπόν αυτό με επώνυμη καταγγελία. Να υπάρχει ευθύνη. Πιστεύω λοιπόν ότι αυτός δεν είναι σωστός. Είναι ματσαράγκας…
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων): Επώνυμη καταγγελία.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Όχι, εδώ λέτε «με ανώνυμη». Λέει: «Όταν η διεξαγωγή του ελέγχου στηρίζεται σε προηγούμενη καταγγελία, τηρείται η ανωνυμία του καταγγέλλοντος».
Πρέπει λοιπόν να προστατεύσουμε λίγο τον πολιτικό. Ο καθένας θα αρχίσει από αύριο το πρωί να λέει για τον τάδε. «Έχει τρεις offshore ο κ. Νεράντζης, ο κ. Κοραντής». Τελείωσε. Πρέπει να αποδείξει μετά…
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ: Άσε, μην το πιστέψουν, κύριε Πρόεδρε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Δεν έχετε, το ξέρω. Εσείς δεν έχετε σπίτι, κύριε Νεράντζη. Απλώς πήρα σαν παράδειγμα τους ευγενέστερους που βλέπω με μία ματιά μπροστά μου.
Θα βρίσκεται ο πολιτικός σε μία διαρκή απολογία. Θα πρέπει να τρέχει από το ένα κανάλι στο άλλο για να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας.
Υπάρχουν επίσης κάποιες λεπτομέρειες, οι οποίες είναι προβληματικές. Έχει χωρίσει, για παράδειγμα, κάποιος με τη γυναίκα του, είναι σε διάσταση και δεν ξέρει το λογαριασμό της γυναίκας του. Εάν δεν βάλει μέσα το λογαριασμό της γυναίκας του, έχει απειλή για φυλάκιση. Μία περίπτωση ξέρετε; Δύο περιπτώσεις; Τρεις περιπτώσεις; Τέσσερις περιπτώσεις ξέρετε τέτοιες; Θα πρέπει να κυνηγάς την κυρία, με την οποίαν έχεις παρεξηγηθεί, να την παρακαλάς να σου δώσει τους λογαριασμούς της. Και δεν σου δίνει το λογαριασμό της. Ή εν πάση περιπτώσει, έχει ανοίξει έναν κοινό λογαριασμό με αυτόν που συζεί τώρα κι εσύ δεν τον ξέρεις. Πάει μέσα. Το καταλαβαίνετε; Είσαι εν διαστάσει, συζεί η κυρία με κάποιον, αυτός ανοίγει ένα λογαριασμό και βάζει και τη σύντροφό του μέσα. Εσύ πού να το ξέρεις; Δεν το βάζεις στο «πόθεν έσχες»; Κάτσε δυο χρόνια φυλακή. Να μην φθάσουμε, λοιπόν, από το ένα άκρο στο άλλο.
Εγώ θα ήθελα, κύριε Υπουργέ, να μου πείτε όλα αυτά τα χρόνια ότι υπάρχει αυτό το πλαίσιο, ένα πλαίσιο. Εγώ δεν σας λέω ότι είναι το αυστηρότερο. Πείτε μου έναν που να πήγε μέσα, έναν που να κατηγορήθηκε. Δεν είναι λοιπόν θέμα πλαισίου. Είναι θέμα αποφασιστικότητας της οποιασδήποτε κυβερνήσεως ή πολιτείας να εφαρμόσει το νόμο. Πολύ φοβούμαι ότι πηγαίνουμε σε ακραίες περιπτώσεις.
Αφήστε δε, κύριε Υπουργέ –είστε νομικός και ξέρετε- ότι αυτό με τις offshore εταιρείες θα εκπέσει στον πρώτο που θα πάει στα ευρωπαϊκά δικαστήρια. Δεν κάνει διάκριση το ευρωπαϊκό δικαστήριο τι ρόλο έχεις, εάν μπορείς ή όχι. Εάν ήταν παράνομος, θα μπορούσε να κατηγορηθεί ότι συμμετέχει σε μια παράνομη εταιρεία. Από τη στιγμή που δεν είναι παράνομη, θα εκπέσει. Και θα γίνουμε για άλλη μια φορά ρεζίλι.
Πέραν δε τούτου, εκτός από τις offshore εταιρείες, να έχετε υπ’ όψιν σας ότι το σύστημα έχει προχωρήσει και σε άλλες τέτοιου είδους εταιρείες, που δεν τις βάζετε μέσα είναι δαιδαλώδες το σύστημα. Υπάρχει μια ατέλεια εδώ. Δεν μπορώ να καταλάβω λοιπόν. Να πείτε ότι εάν δεν έχει δηλώσει, είναι υπαίτιος. Το καταλαβαίνω. Να δηλώσει ο οποιοσδήποτε, εάν είναι σε offshore εταιρεία. Να είναι απαραίτητη προϋπόθεση. Και η άρνησή του ή η ψευδής δήλωση να έχει συνέπειες. Αυτό το καταλαβαίνω. Εφόσον όμως δεν είναι παράνομη η offshore εταιρεία, πώς είναι παράνομος εκείνος, ο οποίος συμμετέχει; Δεν καταλαβαίνω αυτή τη λογική. Δεν αντέχει. Θα εκπέσει και θα είναι πρόβλημα.
Δεν χωράει καμμία αμφισβήτηση ότι η αρένα θέλει αίμα. Και πρέπει να σας πω ότι κατά τη Σύνοδο των πολιτικών Αρχηγών το θέμα μας απασχόλησε αρκετά. Δεν το ξεπεράσαμε σε ένα, δύο λεπτά. Ψάξαμε να βρούμε και τρόπους. Φοβούμαι όμως ότι σε αυτή την προσπάθεια να δώσουμε αίμα στην αρένα, μήπως έχουμε πογκρόμ και συμβεί αυτό που έγινε με τη Μαρία Αντουανέτα: Κόψανε το πρώτο κεφάλι, το δεύτερο κεφάλι και μετά δεν ήξεραν πού να σταματήσουν. Και κόβανε κεφάλια επί εκατό ημέρες. Πρέπει λοιπόν να μπει ένα πλαίσιο.
Δεν φροντίζετε και δεν προστατεύετε τον πολιτικό κόσμο από μία πολύ δύσκολη πτυχή, τους ανώνυμους μπλόκερς. Ο οποιοσδήποτε γράφει ό,τι θέλει για τον οποιονδήποτε. Να πείτε ότι επιτρέπεται να γράφει ό, τι θέλει –δημοκρατία έχουμε- αλλά επωνύμως. Φέρτε το στη Βουλή να σώσουμε κόσμο. Όλοι μας έχουμε δεχθεί βολές. Δεν υπάρχει κανένας Βουλευτής μέσα στην Αίθουσα που να μη δέχεται βολές. Ο οποιοσδήποτε δεν τον συμπαθεί πηγαίνει σε μια σελίδα, λέει τα μύρια όσα και δεν μπορείς να τον βρεις, είναι ανώνυμος. Πηγαίνεις, δηλαδή, στην αρμόδια υπηρεσία τον κ. Σφακιανάκη, για παράδειγμα, και δεν μπορεί να τον βρει γιατί πρέπει να υπάρξει κακούργημα, δηλαδή εκβιασμός. Και λέει τα μύρια όσα. Και πρέπει εσύ να απολογηθείς ότι δεν είσαι ελέφαντας.
Δεν προστατεύετε λοιπόν τον πολίτη από αυτήν τη σειρά, αυτήν την καταιγίδα. Υπήρξαν εδώ Βουλευτές που παραλίγο να μην εκλεγούν από αυτές τις αήθεις επιθέσεις. Όπως για μια εφημερίδα υπάρχει υπεύθυνος για το νόμο, έτσι και στα μπλοκς. Μια εφημερίδα είναι κι αυτή.
Παρακαλώ πολύ να το κοιτάξετε, κύριε Υπουργέ.
Αντί λοιπόν να θεσπίσουμε αυτό, φέρνουμε εδώ και δίνουμε λόγο στον ανώνυμο ρουφιάνο. Δεν συμπαθώ εγώ ένα Βουλευτή, βάζω κάποιον, του κάνει μια ανώνυμη καταγγελία και ακούστε τη συνέχεια, κύριε Υπουργέ. Είστε ευφυής άνθρωπος και θα το καταλάβετε. Με το που θα γίνει καταγγελία κι εσείς υποχρεούστε εκ του νόμου αυτού να ξεκινήσετε μια διαδικασία, θα είναι όλες οι ζωντανές συνδέσεις έξω από το γραφείο ή το σπίτι του πολιτικού. Τελείωσε ο πολιτικός. Θα κάνετε μία έρευνα, θα πάει η έρευνα ένα, δύο, τρεις μήνες, ίσως και χρόνο, αλλά όλο αυτό το χρονικό διάστημα αυτός έχει κανιβαλιστεί. Να γίνεται λοιπόν αυτό με επώνυμη καταγγελία. Να υπάρχει ευθύνη. Πιστεύω λοιπόν ότι αυτός δεν είναι σωστός. Είναι ματσαράγκας…
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων): Επώνυμη καταγγελία.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Όχι, εδώ λέτε «με ανώνυμη». Λέει: «Όταν η διεξαγωγή του ελέγχου στηρίζεται σε προηγούμενη καταγγελία, τηρείται η ανωνυμία του καταγγέλλοντος».
Πρέπει λοιπόν να προστατεύσουμε λίγο τον πολιτικό. Ο καθένας θα αρχίσει από αύριο το πρωί να λέει για τον τάδε. «Έχει τρεις offshore ο κ. Νεράντζης, ο κ. Κοραντής». Τελείωσε. Πρέπει να αποδείξει μετά…
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ: Άσε, μην το πιστέψουν, κύριε Πρόεδρε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Δεν έχετε, το ξέρω. Εσείς δεν έχετε σπίτι, κύριε Νεράντζη. Απλώς πήρα σαν παράδειγμα τους ευγενέστερους που βλέπω με μία ματιά μπροστά μου.
Θα βρίσκεται ο πολιτικός σε μία διαρκή απολογία. Θα πρέπει να τρέχει από το ένα κανάλι στο άλλο για να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας.
Υπάρχουν επίσης κάποιες λεπτομέρειες, οι οποίες είναι προβληματικές. Έχει χωρίσει, για παράδειγμα, κάποιος με τη γυναίκα του, είναι σε διάσταση και δεν ξέρει το λογαριασμό της γυναίκας του. Εάν δεν βάλει μέσα το λογαριασμό της γυναίκας του, έχει απειλή για φυλάκιση. Μία περίπτωση ξέρετε; Δύο περιπτώσεις; Τρεις περιπτώσεις; Τέσσερις περιπτώσεις ξέρετε τέτοιες; Θα πρέπει να κυνηγάς την κυρία, με την οποίαν έχεις παρεξηγηθεί, να την παρακαλάς να σου δώσει τους λογαριασμούς της. Και δεν σου δίνει το λογαριασμό της. Ή εν πάση περιπτώσει, έχει ανοίξει έναν κοινό λογαριασμό με αυτόν που συζεί τώρα κι εσύ δεν τον ξέρεις. Πάει μέσα. Το καταλαβαίνετε; Είσαι εν διαστάσει, συζεί η κυρία με κάποιον, αυτός ανοίγει ένα λογαριασμό και βάζει και τη σύντροφό του μέσα. Εσύ πού να το ξέρεις; Δεν το βάζεις στο «πόθεν έσχες»; Κάτσε δυο χρόνια φυλακή. Να μην φθάσουμε, λοιπόν, από το ένα άκρο στο άλλο.
Εγώ θα ήθελα, κύριε Υπουργέ, να μου πείτε όλα αυτά τα χρόνια ότι υπάρχει αυτό το πλαίσιο, ένα πλαίσιο. Εγώ δεν σας λέω ότι είναι το αυστηρότερο. Πείτε μου έναν που να πήγε μέσα, έναν που να κατηγορήθηκε. Δεν είναι λοιπόν θέμα πλαισίου. Είναι θέμα αποφασιστικότητας της οποιασδήποτε κυβερνήσεως ή πολιτείας να εφαρμόσει το νόμο. Πολύ φοβούμαι ότι πηγαίνουμε σε ακραίες περιπτώσεις.
Αφήστε δε, κύριε Υπουργέ –είστε νομικός και ξέρετε- ότι αυτό με τις offshore εταιρείες θα εκπέσει στον πρώτο που θα πάει στα ευρωπαϊκά δικαστήρια. Δεν κάνει διάκριση το ευρωπαϊκό δικαστήριο τι ρόλο έχεις, εάν μπορείς ή όχι. Εάν ήταν παράνομος, θα μπορούσε να κατηγορηθεί ότι συμμετέχει σε μια παράνομη εταιρεία. Από τη στιγμή που δεν είναι παράνομη, θα εκπέσει. Και θα γίνουμε για άλλη μια φορά ρεζίλι.
Πέραν δε τούτου, εκτός από τις offshore εταιρείες, να έχετε υπ’ όψιν σας ότι το σύστημα έχει προχωρήσει και σε άλλες τέτοιου είδους εταιρείες, που δεν τις βάζετε μέσα είναι δαιδαλώδες το σύστημα. Υπάρχει μια ατέλεια εδώ. Δεν μπορώ να καταλάβω λοιπόν. Να πείτε ότι εάν δεν έχει δηλώσει, είναι υπαίτιος. Το καταλαβαίνω. Να δηλώσει ο οποιοσδήποτε, εάν είναι σε offshore εταιρεία. Να είναι απαραίτητη προϋπόθεση. Και η άρνησή του ή η ψευδής δήλωση να έχει συνέπειες. Αυτό το καταλαβαίνω. Εφόσον όμως δεν είναι παράνομη η offshore εταιρεία, πώς είναι παράνομος εκείνος, ο οποίος συμμετέχει; Δεν καταλαβαίνω αυτή τη λογική. Δεν αντέχει. Θα εκπέσει και θα είναι πρόβλημα.
Δεν χωράει καμμία αμφισβήτηση ότι η αρένα θέλει αίμα. Και πρέπει να σας πω ότι κατά τη Σύνοδο των πολιτικών Αρχηγών το θέμα μας απασχόλησε αρκετά. Δεν το ξεπεράσαμε σε ένα, δύο λεπτά. Ψάξαμε να βρούμε και τρόπους. Φοβούμαι όμως ότι σε αυτή την προσπάθεια να δώσουμε αίμα στην αρένα, μήπως έχουμε πογκρόμ και συμβεί αυτό που έγινε με τη Μαρία Αντουανέτα: Κόψανε το πρώτο κεφάλι, το δεύτερο κεφάλι και μετά δεν ήξεραν πού να σταματήσουν. Και κόβανε κεφάλια επί εκατό ημέρες. Πρέπει λοιπόν να μπει ένα πλαίσιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου