Ο ραγιαδισμός της άβουλης πλειοψηφίας

Αν αξιολογήσουμε τους εσωτερικούς και εξωτερικούς κινδύνους που απειλούν το έθνος μας εύκολα αντιλαμβανόμαστε ότι με τα σημερινά δεδομένα υπάρχει ένας εχθρός που είναι ο πιο δύσκολα αντιμετωπίσιμος και αποτελεί την πιο μεγάλη μάστιγα για τον Ελληνισμό. Και αυτός ο εχθρός δεν είναι άλλος από τον...
ψοφοδεή, δειλό, μικροαστό ανθρωπάκο που κρύβουμε μέσα μας.
Ο ραγιαδισμός αυτή η αρρώστια που τρώει τα σωθικά του έθνους αυτή η νοοτροπία τυφλής υποταγής, η δουλοπρέπεια, ο ενδοτισμός, η συνειδητή δουλεία είναι ο εσωτερικός εχθρός, ένα κουσούρι που βρίσκει κανείς σε άβουλους μαζανθρώπους και όχι σε φωτισμένες εθνικές μειοψηφίες που γράφουν ιστορία. Οι άβουλες πλειοψηφίες είναι αυτές που αποδέχονται παθητικά την μοίρα τους ανίκανες και απρόθυμες να προβάλουν οποιαδήποτε μορφή αντίδρασης ή αντίστασης στο οτιδήποτε.
Χρειαζόμαστε εθνική ηγεσία
Τα τελευταία 70 χρόνια και μετά τον εγκλεισμό της Ελλάδας στο μαντρί των δημοκρατικών δυνάμεων (Βρετανία- ΗΠΑ) έχει επιβληθεί στην ελληνική κοινωνία το αξίωμα του ενδοτισμού και της ξενοδουλείας που φρενάρει την όποια διάθεση για εθνική ανάταση. Το άθλιο δόγμα του «δεν διεκδικούμε τίποτε», η εγκατάλειψη όλων των εθνικών πόθων για απελευθέρωση των σκλαβωμένων πατρίδων, οι ηθελημένοι περιορισμοί και μάλιστα «συνταγματικώ δικαίω» της εθνικής κυριαρχίας έχει γίνει η κυρίαρχη ιδεολογία των ελληνικών κυβερνήσεων (με μικρές ολιγόχρονες εξαιρέσεις), μια ιδεολογία που μεταδόθηκε σαν επιδημία στον ελληνικό λαό ιδίως στα χρόνια που ακολούθησαν την αμαρτωλή μεταπολίτευση, ιδεολογία την οποία αποδέχθηκε με ιδιαίτερη παθητικότητα η κοινωνία για να εξασφαλίσει την ησυχία της και τον ωχαδελφισμό της.
Ο μεταλλαγμένος Έλληνας των τελευταίων 70 ετών που έχει υποστεί αδιαμαρτύρητα αυτόν τον χυδαίο εκφυλισμό και την ντροπιαστική υποτακτικότητα θα μπορούσε αυτά και πολλά άλλα να τα αποτινάξει σε ελάχιστο χρόνο αν το ελληνικό κράτος κυβερνηθεί από εθνική ηγεσία, δυσεύρετη επί του παρόντος, ηγεσία με αίσθηση καθήκοντος προς την πατρίδα, εντιμότητα και ταλέντο. Αυτά ίσως φαίνονται κάπως ουτοπικά με τις σημερινές συνθήκες όμως κανείς δεν μπορεί να μας εμποδίσει να τα προσδοκούμε και να τα ονειρευόμαστε επιδιώκοντας με τις όποιες δυνάμεις μας την κατάρρευση του διεφθαρμένου συστήματος που ευνουχίζει τον Έλληνα και ναρκοθετεί την πορεία της πατρίδος προς τα εμπρός.

Γιώργος Δασκαλάκης 

[από την εφημείδα "Ελεύθερος Κόσμος" α.φ 448 που κυκλοφορεί στα περίπτερα]