Οι “τεχνικές επιτροπές” εφιάλτης της κυβέρνησης

Το πρόβλημα από ό,τι φαίνεται για την νέα κυβέρνηση είναι κυρίαρχα τεχνικό. Όπου και να πάνε (συμπεριλαμβανομένων και των ΗΠΑ) τα κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης επιμένουν να κάνουν ανάλυση στα “μεγάλα” πολιτικά ζητήματα και στις “κορυφαίες” στρατηγικές επιλογές που θα μπορούσε να κάνει η χώρα μας.

 Όμως τελικά κάποια στιγμή έρχονται...

σε επαφή και με τους απλούς γραφειοκράτες, αντίστοιχους των Τόμσεν της Τρόικας, οι οποίοι φυσικά και δεν έχουν καμία επαφή με την υψηλή γεωπολιτική και αντ' αυτού έχουν να κάνουν αποκλειστικά την δουλειά τους. Η οποία πάντα έχει να κάνει με αριθμούς. Με αριθμούς πιεστικούς, με ποσοστά και με συγκεκριμένους μαθηματικούς τύπους. Για παράδειγμα να «δεσμευτεί πλήρως» στις τεχνικές διαπραγματεύσεις, ώστε να επιτύχει και να ολοκληρώσει στο σύνολό τους τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις για να λάβει την επόμενη χρηματοδότηση από τους πιστωτές της, κάλεσε τη Δευτέρα την ελληνική κυβέρνηση ο υφυπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ και αρμόδιος για τις Διεθνείς Υποθέσεις,  Νέιθαν Σιτς.

Όπως μετάδωσε το Reuters, επικαλούμενο πηγές από την Ουάσιγκτον, αυτό ήταν το αυστηρό μήνυμα του Αμερικανού αξιωματούχου προς τον Έλληνα υπουργό Οικονομικών κατά τη συνάντηση που είχε μαζί του τη Δευτέρα, στο πλαίσιο της διήμερης επίσκεψής του Γιάννη Βαρουφάκη, στις ΗΠΑ.Και αυτό δεν μπορούν να το αντιμετωπίσουν με τίποτε. Γιατί; Γιατί θέλουν και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Και όταν μιλάμε για χορτάτο σκύλο, δεν μπορούμε να εννοούμε τίποτε άλλο παρά την εξυπηρέτηση της πελατείας τους. Γιατί όσο και εάν θέλουν να μας πείσουν ότι εργάζονται για να δημιουργήσουν μία αναπτυξιακού τύπου αναστροφή του κλίματος στην ελληνική οικονομία, το ζητούμενο δεν φαίνεται να είναι άλλο παρά η προστασία συγκεκριμένων ομάδων και καστών οι οποίες βρίσκονται στην προστατευτική τους αγκαλιά.

Για χάρη των προστατευόμενών τους είναι ικανοί να φτάσουν πολύ μακρυά. Και να διακινδυνεύσουν και πολλά. Γιατί η “πρώτη φορά αριστερά” θέλει, έχει ως στόχο να είναι και “για πάντα αριστερά”. Και ο τρόπος να το κάνει είναι πολύ συγκεκριμένος. Προσωρινά φυσικά στηρίζεται και στο κόμμα Καμμένου. Αυτό που χρειάζεται όπως λέγαμε είναι μια συγκεκριμένη μερίδα του ελληνικού λαού, που θα βρίσκεται πίσω από τον ΣΥΡΙΖΑ για λόγους ιδιοτελούς συμφέροντος και φυσικά μια καινούρια δεξαμενή ψηφοφόρων οι οποίοι θα αναπληρώνουν τις όποιες απώλειες λόγω εξουσίας.

Και αυτοί δεν θα είναι οι ιδιωτικοί υπάλληλοι, αυτοί δεν θα είναι οι διάφοροι ελεύθεροι επαγγελματίες και επιτηδευματίες – οι οποίοι άλλωστε δεν έχουν δει την παραμικρή ελάφρυνση σε κανένα επίπεδο – αλλά οι λαθρομετανάστες και οι διάφορες ομάδες “ειδικών συμφερόντων” όπως οι gay ακτιβιστές, οι αντιεξουσιαστές και ούτω καθ' εξής.
Με τα ζητήματα όμως αυτά της εσωτερικής πολιτικής δεν ασχολούνται τα “τεχνικά κλιμάκια” των ξένων χωρών.

Δημήτρης Παπαγεωργίου

www.elora.gr