Τετάρτη 27 Μαΐου 2015

Οι σκέψεις δημιουργούν την πραγματικότητά μας



«Είμαστε όλοι αιχμάλωτοι μίας ιστορίας». – ΝΤΑΝΙΕΛ ΚΟΥΙΝ, ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΤΟΥ ΙΣΜΑΗΛ

Ουσιαστικά, δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι όλα όσα νομίζετε πως είναι πραγματικά, δεν είναι. Τα τελευταία εκατό χρόνια, οι φυσικοί δεν ξέρουν πώς να διαχειριστούν το γεγονός ότι η κλασική νευτώνεια αντίληψη του κόσμου δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τον τρόπο που λειτουργεί το σύμπαν στο βάθος του. Η υποατομική σφαίρα παραβιάζει σε τέτοιο βαθμό κάθε λογική και αιτία, ώστε οι περισσότεροι επιστήμονες, μη θέλοντας να διακινδυνεύσουν την ακαδημαϊκή τους φήμη, παραβλέπουν λίγο-πολύ το γεγονός ότι η ζωή δεν είναι καθόλου έτσι όπως προσποιούμαστε πως είναι...

Βασικά, τα πράγματα στο υποατομικό επίπεδο είναι τόσο αλλόκοτα -σωματίδια εμφανίζονται από το πουθενά, ο χρόνος επιβραδύνεται και επιταχύνεται, σωματίδια αντιδρούν και επικοινωνούν μεταξύ τους ακόμη και όταν τα χωρίζουν χιλιάδες χιλιόμετρα- ώστε το μόνο που έχουν καταφέρει να κάνουν οι επιστήμονες με αυτές τις πληροφορίες μέχρι τώρα είναι να αναπτύξουν διάφορες τεχνολογίες που μας επιτρέπουν να ανατινάζουμε ο ένας τον άλλο, να στέλνουμε ηλεκτρονικά μηνύματα, να παίρνουμε μηνύματα στο κινητό μας και να ζεσταίνουμε τα κατεψυγμένα γεύματα της τηλεόρασης.

Ακόμη και τα δύο κύρια θεμέλια της φυσικής πραγματικότητας -ο χώρος και ο χρόνος- δεν είναι όπως φαίνονται. Αυτά τα δύο βασικά στοιχεία δεν είναι τίποτε άλλο από εξαιρετικά πειστικές ψευδαισθήσεις. Φυσικοί όπως ο Μπερνάρ ντ’ Εσπανιά, που πρόσφατα κέρδισε το Βραβείο Τέμπλετον των 1,4 εκατομμυρίων δολαρίων, μας λέει ότι είναι πλέον καιρός να ανταλλάξουμε τις παλιές διατυπώσεις των φυσικών νόμων με μία ριζικά διαφορετική αλλά πιο σωστή αντίληψη της πραγματικότητας: συγκεκριμένα, ότι η ίδια η συνειδητότητα δημιουργεί τον υλικό κόσμο.

Αν και όλοι οι φυσικοί πάνω στον πλανήτη γνωρίζουν γι’ αυτό το αλλόκοτο σύμπαν όπου η ύλη δημιουργείται ξαφνικά από το τίποτα, και όπου τα ηλεκτρόνια πηδούν από τη μία τροχιά στην άλλη χωρίς να διασχίζουν τον ενδιάμεσο χώρο, οι περισσότεροι έχουν επιλέξει να το παραβλέπουν, να ανασηκώνουν τους ώμους και να χρησιμοποιούν το παλιό καλό σύνθημα «Δε βαριέσαι!»

Δεν είναι ότι έχουν πέσει σε κατάσταση άρνησης της πραγματικότητας. Όπως είπα ήδη, έχουν χρησιμοποιήσει τη νέα φυσική για να αναπτύξουν λέιζερ, τρανζίστορ, υπεραγωγούς και ατομικές βόμβες. Όμως δεν μπορούν να εξηγήσουν ούτε στο ελάχιστο πώς λειτουργεί αυτός ο κβαντικός κόσμος. Όπως παρατήρησε ο φυσικός Τζέιμς Τρέφιλ, «Έχουμε βρει μία περιοχή του σύμπαντος που ο εγκέφαλος μας απλώς δεν έχει την κατάλληλη συνδεσμολογία για να την καταλάβει».

Μερικοί γενναίοι φυσικοί αρχίζουν να αναγνωρίζουν ότι οι πιο σημαντικές παραδοχές τους μπορεί να είναι λανθασμένες. Παραδέχονται ότι οι θεμελιώδεις αρχές της υλικής πραγματικότητας απλούστατα δεν έχουν βάση. Μερικοί μάλιστα είναι τόσο γενναίοι ώστε φτάνουν να παραδεχτούν ότι η ίδια η συνειδητότητα δημιουργεί τον φυσικό κόσμο. (Όπως λέει ο δρ Φρεντ Άλαν Γουλφ, φυσικός ευρύτερα γνωστός ως Δρ Κβάντουμ, «Τελικά η ουσία είναι αυτή: το σύμπαν δεν υπάρχει χωρίς κάποιον που να αντιλαμβάνεται την ύπαρξη του»).

Το μόνο που έχω να προσθέσω είναι «Καιρός ήταν». Τα Μαθήματα θαυμάτων, ένα πρόγραμμα πνευματικής ψυχολογίας άνευ διδασκάλου που εφαρμόζω και διδάσκω εδώ και 25 χρόνια, εξαρχής υποστηρίζουν την ιδέα ότι η συνειδητότητα δημιουργεί τον υλικό κόσμο. Ότι εμείς οι άνθρωποι αποφασίζουμε από πριν πώς θα βιώσουμε τη ζωή μας, ότι επιλέγουμε εκ των προτέρων τι θέλουμε να δούμε.

Το πρόβλημα είναι ότι όλοι κοιτάμε τον κόσμο κουβαλώντας το φορτίο του παρελθόντος. Το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε για να αλλάξουμε την πορεία της δυσάρεστης ζωής μας είναι να ξεπεράσουμε τον επίκτητο και αυξανόμενο θυμό ή φθόνο μας ενάντια στον κόσμο και να αρχίσουμε να βλέπουμε και να περιμένουμε ενεργά μία διαφορετική πραγματικότητα. Όπως είναι τώρα τα πράγματα, αφιερώνουμε όλο το χρόνο και την προσοχή μας (τη συνειδητότητά μας, αν θέλετε) σε πράγματα που δεν θέλουμε.

Όμως αυτό δεν είναι τίποτε άλλο από μία κακή συνήθεια. Και όπως κάθε κακή συνήθεια, μπορούμε να την αλλάξουμε με συνειδητή και εστιασμένη προσπάθεια.


Απόσπασμα από το βιβλίο της Pam Grout “Ε²” που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα

 enallaktikidrasi.com 

Δεν υπάρχουν σχόλια: