του Γιώργου Καρελιά
Έμελλε να είναι μια από τις μεγαλύτερες ειρωνείες στην πρόσφατη πολιτική ιστορία μας: τα Μνημόνια ευεργετούν τους (πρώην)... διώκτες τους. Οι άνθρωποι που οφείλουν την πολιτική εκτόξευσή τους στον απηνή πόλεμο εναντίον των Μνημονίων, έχουν εναποθέσει την πολιτική επιβίωσή τους ακριβώς σ’ αυτά.
Είναι τέτοια η μετάλλαξή τους, που δεν έχουν... κανέναν δισταγμό να πανηγυρίζουν επειδή ψήφισαν ήδη το τρίτο (και πρώτο δικό τους) και έβαλαν υποθήκη για το τέταρτο (αν χρειαστεί). Μάλιστα, αυτή τη φορά όλα γίνονται απολύτως συνειδητά. Δεν υπάρχει καμιά «αυταπάτη», σαν κι αυτές που ο Αλέξης Τσίπρας (ισχυρίζεται ότι) είχε μέχρι πριν από 16 μήνες. Γι’ αυτό και δεν δίστασε να ξεκινήσει την (πανηγυρική μετά το Γιούρογκρουπ) ομιλία του στο υπουργικό συμβούλιο με ένα καραμπινάτο ψέμα: «Σήμερα», είπε, «είναι μια μέρα σημαντική, διότι μετά από έξι και πλέον χρόνια διαρκών περικοπών, κακών ειδήσεων και σκληρής λιτότητας, είχαμε επιτέλους καλές ειδήσεις».
Είναι σαν να λέει ότι σταματούν πλέον οι περικοπές και τελειώνει η λιτότητα. Δυο μέρες μετά την ψήφιση από τη Βουλή πλήθους περικοπών και επιβολής νέων φόρων και μια μέρα μετά την αποδοχή του αυτόματου κόφτη, ο Πρωθυπουργός δεν λέει μόνο ένα μεγάλο ψέμα, ότι δήθεν τελειώνει η λιτότητα. Επιχειρεί να παραμυθιάσει, κοινώς να εξαπατήσει, ξανά τους πολίτες. Κι αν κάποιος μπορεί να δεχθεί ότι μέχρι τον Γενάρη του 2015 είχε αυταπάτες, αλλά δεν έλεγε ψέματα, σήμερα τα κάνει και τα δύο: με νέα ψέματα επιχειρεί να εξαπατήσει τους άλλους, αφού ο ίδιος δεν έχει καμιά αυταπάτη γι’ αυτό που κάνει.
Ο δε συνεταίρος και συγκυβερνήτης Πάνος Καμμένος έχει ξεπεράσει κάθε όριο διαστροφής της αλήθειας και της πραγματικότητας. Δυο μέρες μετά την επικύρωση του τρίτου Μνημονίου (ας αφήσουμε την αποδοχή του τέταρτου γι’ αργότερα), δηλώνει ανερυθρίαστα ότι πέτυχαν «την έξοδο της Ελλάδας από την εποχή των Μνημονίων»! (εδώ).
Πώς γίνεται να λένε τέτοια ψέματα; Πώς γίνεται οι άνθρωποι που θα έσκιζαν τα Μνημόνια να τα εκθειάζουν τόσο ξετσίπωτα; Η απάντηση είναι πολύ απλή. Τσίπρας και Καμμένος έχουν συνειδητοποιήσει ότι, μόνο αποδεχόμενοι και υλοποιώντας πλήρως όλες τις μνημονιακές δεσμεύσεις τους, θα παραμείνουν στην εξουσία, την οποία τόσο λατρεύουν. Γι’ αυτό και η ολοκλήρωση της αξιολόγησης ήταν γι’ αυτούς όρος πολιτικής επιβίωσης εκ των ων ουκ άνευ. Η απόφαση να αποδεχθούν κάθε όρο των δανειστών είχε ληφθεί από καιρό και τα δήθεν αδιέξοδα, η σκληρή διαπραγμάτευση, οι απειλές παραίτησης, οι δήθεν πρόωρες εκλογές ήταν μια καλοστημένη προπαγανδιστική παράσταση, κυρίως για τους βουλευτές της πλειοψηφίας.
Τσίπρας και Καμμένος γνωρίζουν ότι, έχοντας μπετονάρει την πλειοψηφία των 153, όσα μέτρα κι αν πάρουν δεν θα κινδυνεύσουν με απώλεια της εξουσίας. Μπορούν να τη διατηρήσουν για όλη την τετραετία. Βεβαίως γνωρίζουν ότι η φθορά τους είναι ραγδαία. Αλλά αυτό δεν τους απασχολεί επί του παρόντος. Ως εξουσιομανείς προτάσσουν την παραμονή στην εξουσία μέχρι την τελευταία ημέρα που θα μπορέσουν. Μπορεί και να διατηρούν την αυταπάτη (πραγματική αυτή τη φορά) ότι στο τέλος του 2019 θα μπορέσουν να αποφύγουν την εκλογική συντριβή.
Αλλά αυτό είναι μακριά γι’ αυτούς. Στον προβλεπτό ορίζοντα δεν θα έχουν σοβαρές αναταράξεις. Η πλειοψηφία τους στη Βουλή δύσκολα θα χαθεί, για ευνόητους λόγους. Και οι Ευρωπαίοι βολεύονται μια χαρά με μια κυβέρνηση που περνά όλα τα μέτρα χωρίς ουσιαστικές αντιδράσεις.
Είναι αυτά που δεν είχε προβλέψει ή είχε εκτιμήσει λάθος η αντιπολίτευση, η οποία είχε επενδύσει στο σενάριο είτε να «αποδράσει» ο κ. Τσίπρας είτε οι δανειστές να τού τραβήξουν το χαλί. Όμως, ο εξουσιαστής Τσίπρας (συν ο Καμμένος) δεν είχε καμιά τέτοια πρόθεση. Και οι δανειστές τον υποστηρίζουν αναφανδόν, εξ ου και ο φανερός εκνευρισμός της ΝΔ. Η οποία πρέπει τώρα να βγάλει από το σχεδιασμό της την προσδοκία για άμεσες εκλογές.
Εν κατακλείδι, αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι μια μεγάλη ιστορική ειρωνεία. Τα Μνημόνια των άλλων έφεραν στην εξουσία Τσίπρα και Καμμένο, τα δικά τους Μνημόνια τους κρατούν σ’ αυτήν. Είναι πρόωρο να πούμε πώς θα εξελιχθεί αυτή η ιδιοτροπία της Ιστορίας, σε φάρσα ή σε τραγωδία.
www.protagon.gr
Έμελλε να είναι μια από τις μεγαλύτερες ειρωνείες στην πρόσφατη πολιτική ιστορία μας: τα Μνημόνια ευεργετούν τους (πρώην)... διώκτες τους. Οι άνθρωποι που οφείλουν την πολιτική εκτόξευσή τους στον απηνή πόλεμο εναντίον των Μνημονίων, έχουν εναποθέσει την πολιτική επιβίωσή τους ακριβώς σ’ αυτά.
Είναι τέτοια η μετάλλαξή τους, που δεν έχουν... κανέναν δισταγμό να πανηγυρίζουν επειδή ψήφισαν ήδη το τρίτο (και πρώτο δικό τους) και έβαλαν υποθήκη για το τέταρτο (αν χρειαστεί). Μάλιστα, αυτή τη φορά όλα γίνονται απολύτως συνειδητά. Δεν υπάρχει καμιά «αυταπάτη», σαν κι αυτές που ο Αλέξης Τσίπρας (ισχυρίζεται ότι) είχε μέχρι πριν από 16 μήνες. Γι’ αυτό και δεν δίστασε να ξεκινήσει την (πανηγυρική μετά το Γιούρογκρουπ) ομιλία του στο υπουργικό συμβούλιο με ένα καραμπινάτο ψέμα: «Σήμερα», είπε, «είναι μια μέρα σημαντική, διότι μετά από έξι και πλέον χρόνια διαρκών περικοπών, κακών ειδήσεων και σκληρής λιτότητας, είχαμε επιτέλους καλές ειδήσεις».
Είναι σαν να λέει ότι σταματούν πλέον οι περικοπές και τελειώνει η λιτότητα. Δυο μέρες μετά την ψήφιση από τη Βουλή πλήθους περικοπών και επιβολής νέων φόρων και μια μέρα μετά την αποδοχή του αυτόματου κόφτη, ο Πρωθυπουργός δεν λέει μόνο ένα μεγάλο ψέμα, ότι δήθεν τελειώνει η λιτότητα. Επιχειρεί να παραμυθιάσει, κοινώς να εξαπατήσει, ξανά τους πολίτες. Κι αν κάποιος μπορεί να δεχθεί ότι μέχρι τον Γενάρη του 2015 είχε αυταπάτες, αλλά δεν έλεγε ψέματα, σήμερα τα κάνει και τα δύο: με νέα ψέματα επιχειρεί να εξαπατήσει τους άλλους, αφού ο ίδιος δεν έχει καμιά αυταπάτη γι’ αυτό που κάνει.
Ο δε συνεταίρος και συγκυβερνήτης Πάνος Καμμένος έχει ξεπεράσει κάθε όριο διαστροφής της αλήθειας και της πραγματικότητας. Δυο μέρες μετά την επικύρωση του τρίτου Μνημονίου (ας αφήσουμε την αποδοχή του τέταρτου γι’ αργότερα), δηλώνει ανερυθρίαστα ότι πέτυχαν «την έξοδο της Ελλάδας από την εποχή των Μνημονίων»! (εδώ).
Πώς γίνεται να λένε τέτοια ψέματα; Πώς γίνεται οι άνθρωποι που θα έσκιζαν τα Μνημόνια να τα εκθειάζουν τόσο ξετσίπωτα; Η απάντηση είναι πολύ απλή. Τσίπρας και Καμμένος έχουν συνειδητοποιήσει ότι, μόνο αποδεχόμενοι και υλοποιώντας πλήρως όλες τις μνημονιακές δεσμεύσεις τους, θα παραμείνουν στην εξουσία, την οποία τόσο λατρεύουν. Γι’ αυτό και η ολοκλήρωση της αξιολόγησης ήταν γι’ αυτούς όρος πολιτικής επιβίωσης εκ των ων ουκ άνευ. Η απόφαση να αποδεχθούν κάθε όρο των δανειστών είχε ληφθεί από καιρό και τα δήθεν αδιέξοδα, η σκληρή διαπραγμάτευση, οι απειλές παραίτησης, οι δήθεν πρόωρες εκλογές ήταν μια καλοστημένη προπαγανδιστική παράσταση, κυρίως για τους βουλευτές της πλειοψηφίας.
Τσίπρας και Καμμένος γνωρίζουν ότι, έχοντας μπετονάρει την πλειοψηφία των 153, όσα μέτρα κι αν πάρουν δεν θα κινδυνεύσουν με απώλεια της εξουσίας. Μπορούν να τη διατηρήσουν για όλη την τετραετία. Βεβαίως γνωρίζουν ότι η φθορά τους είναι ραγδαία. Αλλά αυτό δεν τους απασχολεί επί του παρόντος. Ως εξουσιομανείς προτάσσουν την παραμονή στην εξουσία μέχρι την τελευταία ημέρα που θα μπορέσουν. Μπορεί και να διατηρούν την αυταπάτη (πραγματική αυτή τη φορά) ότι στο τέλος του 2019 θα μπορέσουν να αποφύγουν την εκλογική συντριβή.
Αλλά αυτό είναι μακριά γι’ αυτούς. Στον προβλεπτό ορίζοντα δεν θα έχουν σοβαρές αναταράξεις. Η πλειοψηφία τους στη Βουλή δύσκολα θα χαθεί, για ευνόητους λόγους. Και οι Ευρωπαίοι βολεύονται μια χαρά με μια κυβέρνηση που περνά όλα τα μέτρα χωρίς ουσιαστικές αντιδράσεις.
Είναι αυτά που δεν είχε προβλέψει ή είχε εκτιμήσει λάθος η αντιπολίτευση, η οποία είχε επενδύσει στο σενάριο είτε να «αποδράσει» ο κ. Τσίπρας είτε οι δανειστές να τού τραβήξουν το χαλί. Όμως, ο εξουσιαστής Τσίπρας (συν ο Καμμένος) δεν είχε καμιά τέτοια πρόθεση. Και οι δανειστές τον υποστηρίζουν αναφανδόν, εξ ου και ο φανερός εκνευρισμός της ΝΔ. Η οποία πρέπει τώρα να βγάλει από το σχεδιασμό της την προσδοκία για άμεσες εκλογές.
Εν κατακλείδι, αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι μια μεγάλη ιστορική ειρωνεία. Τα Μνημόνια των άλλων έφεραν στην εξουσία Τσίπρα και Καμμένο, τα δικά τους Μνημόνια τους κρατούν σ’ αυτήν. Είναι πρόωρο να πούμε πώς θα εξελιχθεί αυτή η ιδιοτροπία της Ιστορίας, σε φάρσα ή σε τραγωδία.
www.protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου