Ο πολιτικός σχηματισμός που ίδρυσε ο Σταύρος Θεοδωράκης, ξεκίνησε με τις μεγάλες προσδοκίες να αποτελέσει την “εναλλακτική” στο σημερινό σύστημα. Σχήμα οξύμωρο, αν σκεφτεί κανείς ότι ο πετυχημένος δημοσιογράφος εικονοποιεί με μια σημαντική διαδρομή ζωής το σύστημα που υποτίθεται ότι επιθυμεί να ανατρέψει.
Στους αρκετούς πλέον μήνες ζωής του, το Ποτάμι δεν έχει καταφέρει να ξεφύγει από το επίπεδο του ακτιβισμού. Οι προγραμματικές θέσεις που κατέθεσε πρόσφατα προκάλεσαν… αφόρητο χασμουρητό, καθώς στερούνται πλήρως έμπνευσης, φρεσκάδας και διαφορετικότητας.
Και χθες, ο Σταύρος Θεοδωράκης δήλωσε ότι το κόμμα του θα αποφασίσει έναν μήνα πριν τις επόμενες εκλογές, για το αν θα συνεργαστεί με τη Νέα Δημοκρατία ή τον ΣΥΡΙΖΑ. Αφήνοντας ανοικτά και τα δυο ενδεχόμενα.
Κάπου εκεί, η κοινή λογική αρχίζει να εξεγείρεται. Πόσο… ευλύγιστο μπορεί να είναι ένα κόμμα, και μάλιστα νεοπαγές, ώστε να μπορεί να συνυπάρξει με την ίδια ευκολία και με τα δυο εναπομείναντα κόμματα εξουσίας στην Ελλάδα, που ωστόσο εκφράζουν εκ διαμέτρου αντίθετες πολιτικές αφηγήσεις για το μέλλον του τόπου;
Και, πότε ακριβώς θα… καλωσορίσουμε στη χώρα τα στελέχη του Ποταμιού και τον αρχηγό τους, αν χρειάζονται περίσσευμα χρόνου προκειμένου να πάρουν αποφάσεις για τις οποίες δεν απαιτούνται καινούρια δεδομένα, παρά μόνο… σοβαρότητα;
Πόσος… αέρας κοπανιστός, πια; Πόσος;
Μάνος Οικονομίδης
Twitter@EmOikonomidis
ysterografa.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου