Γιατί η Ν.Δ. «χρειάζεται» τον Τσίπρα!

Τα τρία κυρίαρχα αφηγήματα της ΝΔ τα τελευταία 5 χρόνια ήταν τα εξής: "Η θεωρία των άκρων", η θεωρία της "αριστερής παρένθεσης" και η "επιστροφή στις αγορές". Και τα τρία αποδείχθηκαν παταγωδώς αποτυχημένα. Το ένα από τα δύο "άκρα" έγινε κυβέρνηση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τέσσερεις συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις (ευρωεκλογές, εκλογές, δημοψήφισμα και ξανά εκλογές) και έχει ένα βουνό από "πρόθυμους συμμάχους" στην Βουλή. Η "επιστροφή στις αγορές" δεν υπήρχε περίπτωση, όπως αποδεικνύεται να γίνει ούτε με προσθετικά μέλη.

Η περιδίνησή της όμως είναι φυσικό αποτέλεσμα των παραπάνω (όπως και όλων των κλασσικών συμπτωμάτων που την ταλανίζουν από την αρχή της). Και ως εκ τούτου η κυριαρχία ΣΥΡΙΖΑ θα καταφέρει να αναπαράγεται με πασοκικές μεθόδους. Γιατί άλλωστε όσο...

πιο φτωχός είναι κάποιος, τόσο πιο εύκολα θα πουλά την ψήφο του σε αυτόν που θα του τάξει περισσότερα.

Από τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι η πορεία της Νέας Δημοκρατίας, ως κόμματος που εκφράζει μία “κεντροδεξιά” πολιτική και τα ομόλογα της οποίας κυβερνούν σχεδόν όλη την Ευρώπη, δεν αποτελεί ένα “ατύχημα” και δεν οφείλεται σε κάποιου είδους “ανωμαλία” του ελληνικού λαού, όπως αρέσκονται να αναλύουν φιλελεύθεροι και διαμορφωτές γνώμης που έχουν ως κύριο στόχο το να διατηρήσουν καλές επαφές με τα “δουκάτα”, αλλά είναι φυσιολογικότατη.

Και αυτό διότι το σύνολο σχεδόν των στρατηγικών επιλογών της Νέας Δημοκρατίας απέτυχε τα τελευταία πέντε έτη. Η μοναδική της “στρατηγική επιλογή” που πέτυχε ήταν αυτή της διάσωσης του ΠΑΣΟΚ, το οποίο τελικά επιβίωσε, ακόμη και σαν “δεκανίκι” της οποιασδήποτε κυβερνητικής κατάστασης.

Σε ένα νορμάλ κόμμα θα ζητούνταν εξηγήσεις από τους "αρχιτέκτονες" του πολιτικού σχεδιασμού του κόμματος. Στην ΝΔ, στο πλαίσιο της φεουδαρχικής συγκυριαρχίας των καραμανλο-λαϊκοδεξιο-σαμαρικό δουκάτων, φυσικά όλα θα περάσουν στο ντούκου. Και το πλαίσιο της αναμέτρησης των υποψηφίων για την αρχηγία της για μία ακόμη φορά, μπαίνει εντός των πλαισίων του “χρίσματος” από τα παραδοσιακά τζάκια, και της προτίμησης σε συγκεκριμένους υποψηφίους από συγκεκριμένες ομάδες επιχειρηματιών.

Αυτή η εσωστρέφεια παρόλο που είναι φυσιολογική για ένα κόμμα που έχει φάει τόσες απανωτές “σφαλιάρες” δεν δείχνει να οδηγεί σε μία συσπείρωση έστω των φανατικών οπαδών της Νέας Δημοκρατίας. Το κόμμα που κατάφερε να χάσει παραπάνω από 100.000 ψήφους μέσα σε επτά μήνες αντιπολίτευσης, δεν δείχνει να θέλει να αλλάξει ρότα.

Το έχουμε όμως ξαναπεί. Για την ΝΔ η διατήρηση του μεταπολιτευτικού σκηνικού, με τον Τσίπρα σε ρόλο Παπανδρέου (Ανδρέα) είναι πιο σημαντική από τις εκλογικές της νίκες. Και αυτό διότι έτσι μπορεί και διατηρείται στη... ζωή!

Δημήτρης Παπαγεωργίου

www.elora.gr